สวัสดีครับ วันนี้อยากมาแบ่งปันเรื่องผีๆกับชาวพันทิพบ้างนะครับคือ จริงๆเรื่องนี้เกิดขึ้นมานานมากแล้วน่าจะราวๆ 10 ปี ซึ่งที่หยิบมาเล่าให้ทุกคนฟังเพราะได้มีโอกาสนั่งคุยเรื่องผีกันในเครือญาติแล้วบังเอิญเรื่องนี้หน้าสนใจ หน้าสนใจยังไงไปลองอ่านกันดูครับ
 

เรื่องนี้มันเกิดขึ้นเมื่อประมาณ 10 กว่าปีก่อนสมัยที่ผมเรียนอยู่ชั้น ม.6 รร.หนึ่งใน ตจว. ซึ่งนักเรียนม.6 ยุคนั้นเทอม 2 นี่เราจะไม่มีเวลาอยู่เรียนตามโรงเรียนแล้ว ส่วนใหญ่จะไปหาที่เรียนต่อ ไปสอบสัมภาษณ์บ้าง สอบแกทแพท สอบหลายสอบมากในตอนนั้น  ซึ่งผมเองก็ได้ลองยื่นคะแนนแกทแพทเข้าไปที่มหาวิทยาลัยนึงใน จ.สมุทรปราการ หรือแถวๆนั้นน่ะครับจำไม่ค่อยได้  ปรากฏว่าผมติดสอบสัมภาาณ์ลำดับที่ 1 ผมเลยต้องเตรียมตัวเพื่อที่จะไปสอบ ก็ได้ติดต่อไปยังญาติ ที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกันว่าเอ้อ..นี่พี่เดี๋ยวขอไปพักด้วยสัก 2 คืนนะ พี่เขาก็ตกลงไม่ว่าอะไรก็ให้นอนได้ตามปกติ แล้วเดี๋ยวเขาก็จะพาเราไปด้วย เราก็โอเค ก็พอถึงวันเดินทางเราก็เดินทาง ตามปกติจนถึง ก็ได้เข้าไปพักผ่อน ที่พักของพี่ผมจะเป็นตึกอพาตเม้นธรรมดานะครับ ไม่ได้เป็นคอนโด เราก็ไปอยู่กับเขา จนเดินทางไปสอบและทำธุระเสร็จครับ ก็เดินทางกลับ แต่ผมดันลืมสร้อยพระที่ห้อยประจำไว้ที่คอไว้ที่ห้องพี่  ผมเลยโทรบอกให้พี่เก็บเอาไว้ก่อนนะเดี๋ยวไว้ขึ้นมาสัมภาษณ์หรือรายงานตัว ม.ใหม่จะแวะมาเอา  จนกระทั่งเวลาล่วงเลยไป หลายเดือน ผมก็ยังวนเวียนไปห้องพี่บ้างเป็นบางครั้ง แต่ก็ไม่ได้หยิบสร้อยพระนั้นมาเลย จนกระทั่งเปิดภาคเรียน ปี1 ผมตัดสินใจเข้า มหาลัยแห่งหนึ่งย่านฝั่งธน  ก็ก่อนที่จะเข้าเรียนเราจะต้องมาหาห้องพักที่จะใช้ในการพักผ่อนก่อน  ก็ทำให้ผมต้องไปนอนห้องพี่ผมอีกครั้งแต่ครั้งนี้ไม่เหมือนทุกครั้ง เพราะตอนผมหลับผมฝันเห็นเด็กผู้หญิงคนนึงราวๆม .4 ม.5 ใส่ชุดรักเรียนผมสั้น ยืนก้มหน้าก้มตา คือไม่ให้เห็นหน้า พอผมตื่นผมก็ไม่คิดอะไร คิดว่าคงฝันทั่วไปและ  วันต่อมาผมก็ออกไปหาหอพัก ก็ได้มาที่นึงพักอยู่แถวๆหลังมอ คืนแรกที่เข้าพักก็มีกลัวบ้างตามประสาคนต่างที่ พอหลับไป ก็ฝันเห็นผู้หญิงคนนี้อีก เป็นแบบเดิมมาในชุดนักเรียน ซึ่งผมก็แปลกใจมาก ใครวะ ทำไมฝันถึงบ่อยจัง ก็ยังไม่ได้สนใจสักเท่าไหร่เราอาจจะเครียดแล้วคิดถึงบ้านมากไป เพราะในช่วงขึ้นปี 1 นี่วุ่นวายมาก จนผมลืมเรื่องสร้อยพระไปเลย  ผ่านไปสัก 1 เดือน มันมีคืนนึงที่ผมยังจำได้มาถึงทุกวันนี้ ผมเป็นคนนอนหลับยากก็จะนอน ตี 2 3 ตลอด ตรงหอผมค่อนข้างเงียบมากเพราะเป็นเขตชุมชน จะมีก็เสียงมอเตอร์ไซต์ที่เข้าออก แต่ก็นานๆที คืนนั้นผมยังไม่หลับผมก็นอนเล่นมือถือ โดยที่เปิดบานเกล็ดเอาไว้ คือ หน้าต่างผมจะอยู่ติดเก็บเตียงด้านขวาของผม มันจะมีแสงไฟลอดช่องเข้ามาทำให้จะเห็นภายในห้องแบบสลัวๆ ห้องของผมจะมีสองเตียงเพราะตอนเลือกห้องกับรูมเมทมันดันเลือกที่มีเตียงเดียวไปก่อน ผมเลยต้องอยู่ห้องนี้ ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากคืนนั้นก็นอนเล่นเกมส์อยู่จู่ๆสายตาด้านซ้ายผมที่มีเตียงอยู่กลับเหมือนมีเงาดำๆนอนอยู่ข้างๆแต่ในใจคือคิดว่าเราคงคิดไปเองเพราะมันดึกแล้วเล่นโทรศัพท์ด้วย สายตาอาจพล่าไป  แต่เราก็ไม่ได้เหลือบตาไปมองตรงๆนะ เงานั้นก็ยังคงดำ ตะคุ่มๆ เหมือนเดิมยุนาน ตอนนั้นใจเริ่มเต้นแรง สักพักรู้ได้ว่าเงานั้นเริ่มขยับ ใก้ลมาเรื่อยๆ ในห้องอยู่ๆก็เย็น ลมพัดเข้าช่องบานเกล็ดเข้ามาปะทะแขนด้านขวาเย็นจนขนลุก จังหวะนั้นผมดันเผลอเหลือบไปมองเงานั้นตรงๆ สิ่งที่เห็นคือเป็นเงาดำๆ กำลังโก้งโค้งลงมาใก้ลหน้าผมประมานดูว่าผมกำลังเล่นโทรศัพท์อยู่ระยะห่างแค่ไม่ถึงเซ็น ถามว่า ทำไมถึงรู้ ว่าไม่ปกติซึ่งปกติถ้าเป็นเงาที่เป็นสิ่งของ เราจะสามารถมองทะลุได้แต่อันนี้มันไม่สามารถมองทะลุได้ สิ่งที่เห็นมีแค่เงาๆกำลังก้มลงมาจ้องผมตอนเล่นมือถือ ผมรีบลุกขึ้นแล้วเปิดไฟอย่างไวสรุปคืนนั้นไม่หลับครับยันเช้า พอเช้าก็เอาไปเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนบอกให้จุดธูปบอกเจ้าที่ดูสิ เขาแค่มาถามรึป่าวว่าดึกขนาดนั้นทำไมยังไม่นอน แต่ผมก็ พอจำรูปร่างของเงาได้อยู่คือ เป็นเงาดำสูงมีผมเป็นทรงบ็อบ ซึ่งไปตรงกับ ผู้หญิงที่ผมเจอในความฝัน ตอนนั้นเริ่มไม่สนุกแล้ว ก็เลยให้เพื่อนพาไปวัดทำบุญอุทิศบุญให้ น่าจะเป็นวัดระฆัง หลังจากนั้นผมก็ไม่เห็นเงานั้นอีก จนจบปี 1 มันมีเหตุให้ผมต้องย้ายหอพักมาอยู่แถวๆบริเวณสะพานกรุงธนกับรูมเมทคนใหม่ซึ่งคราวนี้เป็นห้องเดี่ยวไม่มีห้องแยกเราอยู่ชั้น3กัน  หลังจากที่ผมย้ายมาที่นี้ผมรู้สึกว่าสบายใจแล้วไม่เจอสิ่งลี้ลับเลยสักครั้ง แต่เมื่อไหร่ที่ผมนอนคนเดียวเวลาที่รูมเมทกลับ ตจว. ผมจะฝันแบบเดิมคือเห็น สาวผมสั้นยืนก้มหน้า ตลอดบางครั้งมาเป็นชุดนักเรียน บางครั้งมาเป็นชุดพละสีกลม บางครั้งมาชุดเล่นสีดำคอกลม ฝันเห็นซ้ำๆจนผมชินละเออ ...ช่างมัน  ผ่านไปอีกมีเหตุให้ผมย้ายหออีกแต่ไม่ได้ไปไกลเหมือนย้ายตึกที่อยู่มาเป็นอีกตึกนึงที่อยู่ๆข้างๆกัน คราวนี้อยู่ชั้นที่ 1 เดินไปมาสะดวกเป็น 1 ห้องรวม ให้ห้องผมติดใจเรื่องเดียวจะมีกระจกบานเท่าบ้านที่ติดกับตู้ทำไมว้าาาาผมก็คิดไปทั่วว่าจะเจอคนในกระจกบ้าง ไรบ้าง งี้ เพ้อเจ้อไปเรื่อยแหละครับ .....ก็อยู่ไปสักพักใหญ่ก็มีเหตุให้ผมไม่ไหวแล้วกับผีตนนี้ วันนั้นผมสอบเสร็จจากมหาวิทยาลัยผมได้นั่งรถกลับมาถึงราวๆ 4 โมงเย็นมาถึงด้วยความล้า ผมก็เผลอหลับไปตอนไหนไม่รุ้คือตื่นมาก็คือมืดมาก ประกอบฝนกำลังจะตกด้วยผมเลยตะแคงขวาเพื่อเอื่อมหยิบโทรศัพท์ที่วางไว้ด้านขวาของเตียงซึ่งเตียงนอนผมนั้นด้านขวา จะเป็นตู้เสื้อผ้าที่มีบานกระจกใหญ่ๆอยู่ จังหวะที่เอื่อมไปหยิบโทรศัพท์ก็กดดูเวลาจังหวะที่แสงมันสว่างขึ้นมาสายผมก็มองไปที่กระจก ....ภาพที่เห็นคือ หัวผู้หญิงผมสั้นกำลังมองมาที่ผม ....ผมนี่ใจไปอยู่ตาตุ่มรีบลุกขึ้นกดไฟในห้องทุกดวงตอนนั้นคือ ตายแน่ใจเต้นรัวววววววๆๆๆ  จนตั้งสติไม่อยู่ ภาพติดตามาถึงทุกวันนี้ พอรูมเมทมาก็เล่าให้ฟังว่าเจอแบบนี้ แล้วรูมเมทดันไปเล่าให้แม่มันฟัง แล้วแม่มันรู้จักกลับคนดูแลหอพัก เขาเลยมาคุยกับผมว่า น้องเจอผีในห้องหรอ  เราก็บอกใช่ครับ แกก็บอกว่า ที่นี่ไม่มีผีหรอก พร้อมกับยื่นหนังสือสวดมนตร์ให้มาสวด ผมก็งง ไม่มีแล้วจะให้ผมสวดไล่ผีทำมายยยยยยยย  แต่ผมก็ทำตามนะ ผมก็ท่องชินบัญชรทุกคืน จนหลังๆมาผมก็รู้สึกชีวิตดีขึ้น แล้วไม่ฝันเห็นเด็กผู้หญิงคนนี้อีก จนจบปี 4 ผมเข้าทำงานผมก็ย้ายห้องพักอีกไปพักอยู่ที่ใหม่ คืนแรกที่นอน ผมก็กลับมาฝันเห็นเขาอีก ฝันว่าเขามายืนตรงระเบียงหลังห้อง ยืนมองเฉยๆ  พอผมตืนมาก็ยังบอกกับตัวเองว่า ยังอยู่อีกหรอวะ  ทำไมไม่ไปไหนสักที  ช่วง 5 ปีที่ผ่านมา  ชีวิตวัยเรียนผมไม่ค่อยจะราบรื่นเรื่องแฟนเลย พอจะดีมันเหมือนมันมีอะไรสักอย่างทำให้เราต้องเลิกกัน  ดวงตก มาก ติด F โดนจี้ เอามือถือระหว่างทาง คือแบบมันแย่จริงๆ  จนสวดมนต์นอนก็ดีขึ้น  จนกระทั่งได้ทำงาน ผมก็จะพาเพื่อนผมมานอนด้วยอยู่เสมอเพราะเพื่อนบ้านไกลมากเวลาฝนตกรถจะติดมากๆดังนั้นเพื่อนคนนี้ก็จะมานอนกับผมอยู่บ่อยๆ เขาก็จะรู้ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับเรื่องนี้แต่เขาก็ไม่เคยเจออะไรเลยสักครั้งที่มานอน ผมก็สบายใจ  จนกระทั่งวันนั้น น้าของผมนัดกินชาบูที่ห้างแห่งนึงหลังจากไม่ได้เจอกันมานานหลายเดือน ก้ไปเจอกันโดยมีพี่ของผมที่ผมเคยไปนอนกับเขาช่วงมาสอบสัมภาษณ์ น้องสาว น้า แล้วก็ผม ก็นั่งอยู่ก็คุยกันเรื่องผี ผมก็เล่าให้ฟังเลยว่าผมเจออะไรมาบ้างตลอด 5 ปีที่ ผ่านมา  ผมก็เล่าไปว่าฝันเห็นผู้หญิงคนนึงผมสั้นใส่ชุดนักเรียน ประมาน ม.4 5 6 ตลอดเลย 5 ปีแถมมาให้เห็นด้วยบางครั้ง จู่ๆน้าผมก็พูดแทรกขึ้นมาว่า  ใส่ชุดพละด้วยปะ  ผมสั้นปะบ่า เราตกใจเห่ย ใช่ เด๊ะเลย พี่สาวก็พูดแทรกขึ้นมาว่า ใช่คนเดียวกันไหม พี่เคยฝันว่านางใส่เสื้อคอกลมสีดำเดินไปมาในห้อง ผมสั้นเป็นผู้หญิงเอาแล้ว วงชาบูตอนนั้นบรรยากาศเหมือนรายการคนอวดผีเลย ผมตกใจมากเลยเล่าต่อว่าเจออะไรบ้างผมว่าผมหนักละนะน้าผมโดนหนักกว่า แกเล่าว่า ห้องที่แกอยู่ทุกวันนี้ เคยมีคนตายมาก่อน แต่ก็ไม่รู้เพราะตอนแรกแกอยู่ชั้น5 แล้วได้ยินข่าวว่าชั้น 3 ว่าง  แล้วแกก็เลยขอย้ายเข้ามาอยู่แทน ต่อมาเลยได้ยินว่า ชั้นที่ตนอยู่มีคนตายเมื่อเดือนก่อน แต่ไม่รู้ห้องไหนก็อยู่ตามปกติใช้ชีวิตปกติ  จนมาวันนึงเป็นวันหยุดน้าแกก็พักอยู่ที่ห้องก็นั่งดูทีวี จู่ๆแกก็เห็นเด้กใส่ชุดพละเดินออกมาจากห้องน้ำ แกก็งง เห้ย...มาจากไหนเดินก้มหน้าเดินจั้มๆผ่านหน้าแกไป ใจแกก็บอกรึน้องปวดท้องแล้วไม่ไหวจริงๆถึงแอบมาเข้าเพราะน้าแกเปิดประตูห้องไว้เพื่อระบายอากาศ อาจจะเข้ามารึอาจจะเป็นขโมย แกเลยรีบลุกเดินตาม เด็กคนนั้นก็ออกจากประตูได้เลี้ยวขวา น้าที่ตามไปติดๆ ดันหาไม่เจอ คือหายวับไปเลยย คือถ้าวิ่งลงบันไดไปแล้วคงเป็นเป็นไม่ได้ห้องน้าอยู่ริมซ้ายสุด บันไดอยู้ขวาสุดของชั้นถ้าจะวิ่งแล้วทันลงบันไดภายใน 1 ..2 วิ น่าจะเดอะแฟลช    ตั้งแต่วันนั้นแกก็เริ่มนึกออกว่าที่มีคนตายน่าจะเป็นห้องแก่แน่ๆถามไปมาจึงรู้ว่าเป็นเด็กนักเรียนทะเลาะกับแฟนหนีแฟน แล้วเหมือนตัวเองมีโรคประจำตัวด้วย มาตายในห้องน้ำ กว่าคนจะมาเห็นก็หลายวันแล้ว ตั้งแต่วันนั้นมา น้าก็ใช้ชีวิตที่แบบเจอ ผีตนนี้มาหยอกบ้าง เอาของไปแอบบบ้าง มาให้เห็นบ้าง ฝันเห็นบ้าง  และมาวันนึง น้าผมต้องไปดูงานที่ต่างประเทศจึงบอกให้พี่ผมมาดุห้องให้แกช่วงที่แกไม่อยู่หน่อย ประมาณ 1 2 อาทิตย์ พี่ผมก็ไป ดูให้ในระหว่างนั้นพี่ก็ไม่เจออะไรแล้วน้าก็ยังไม่ได้บอกอะไรด้วย จนน้ากลับมาแกก็ กลับไปอยู้หอของแกที่เดิมตามปกติคราวนี้ไม่เหมือนเดิม แกบอกว่าเริ่มฝันเห้นเด็กผู้หญิงผมสั้นคนนี้ มาเข้าฝันแล้วเดินไปมาในห้อง ประจำ แต่ไม่รุ้คือใคร  จนวันที่ผมมาหาห้องพักตอนปี1 แล้วมานอนห้องแกตอนนั้นหลังจากที่ผมกลับมาแกก็ไม่เจออีกเลย  สรุปคือ ผีตนนี้มีจุดเริ่มต้นจากห้องน้า แล้วตามพี่ผมมา แล้วมาเจอผม เขาก็อยู่กับผมนาน 5 ปี  พอเรารู้แล้วผีที่เรากำลังนั่งเล่าอยู่นี้คือตัวเดียวกัน คำถามคือแล้วจะทำไงให้เขาไปเกิด แต่ผมก็บอกว่าจะว่าไปตั้งแต่ย้ายมาหอใหม่นี่ฝันถึงแค่ครั้งเดียวเองแล้วก็ไม่ฝันอีกเลย  ทุกคนต่างก็ฟังละขนลุกไม่เน่าเชื่อเรื่องแบบนี้จะมีจริงๆ  จนเวลาผ่านไปนานหลายเดือนผมก็มีแฟนใหม่ซึ่งแฟนผมคนนี้เขามีของ ของในที่นี้คือไม่ใช่เล่นของนะครับเหมือนว่ามีผู้คุ้มครองดวงแข็งอะไรแบบนี้อะครับ  ผมก็ไม่เคยเจอรึฝันเห็นเขาอีกเลย แต่เรื่องพีคไม่จบ จำเพื่อนคนที่ผมบอกว่าชอบพาเขามานอนด้วยที่หอได้ไหมครับเพราะบ้านไกล เขาบอกว่า เขาฝันเห็นเด็ก ม.ปลายผู้หญิงผมสั้น นะ ในฝันเราเดินตามเขาแต่เขาไม่สนใจเราเลยไม่เห็นหน้าด้วยแต่รู้สึกว่าน่ารักแน่นอน ตอนนั้นผมรู้ได้ทันที น้องไปละ ไปอยู้กับเพื่อนผมละแน่ๆ55555555 แต่ปัจจุบันผมถามนะว่ายังฝันถึงอยู่ปะ มันก็บอกว่าพอฝันเห็นครั้งนั้นก็ไม่ฝันอีกเลย สงสัยเราไม่หล่อพอให้น้องอยู่กับเรา เรื่องราวก็มีประมาณนี้แหละครับ อาจจะพิมโดดๆไปบ้างก็ขอโทษด้วยครับ อ่ายให้สนุกนะครับหรือใครเป็นนักเล่าจะใช้เรื่องผมไปเล่าในเดอะโกสก็ได้นะครับ อนุญาติครับ