เรื่องราวนี้เกี่ยวข้องกับสิ่งลี้ลับหรือไม่ ? มันเกิดขึ้นมาได้ยังไง ? และมันสามารถแก้ไขได้รึเปล่า ? มันเกิดขึ้นมาแล้วเราผิด หรือบาปไหม ? ทำไมรู้สึกเหมือนจะเข้าใจได้แล้ว แต่มันก็จะหนีเราไปไกลยิ่งขึ้น ยิ่งพยายามหาคำตอบ มันยิ่งห่างไกล และ ไม่สมเหตุสมผลมากขึ้นเท่านั้น ลองตั้งใจอ่านเรื่องราวของชีวิตผมนะครับ ผมจะเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับชีวิตของผมแบบละเอียดยิบเลย ท่านที่อ่านแล้วมีความคิดเห็นยังไง รบกวนช่วยตอบกลับมาคุยกันนะครับ เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนความคิดขอบคุณครับ
เริ่มจากแนะนำตัวนะครับ ผมชื่อเบิร์ด อายุปีนี้ พ.ศ2566 ก็ครบ 32 ปี เกิดวันที่ 2 มิถุนายน วันอาทิตย์ กลางคืน ปีมะแม นะครับ ชีวิตผมมีประสบการณ์เกือบถึงชีวิตมาแล้วทั้งหมด 5 ครั้ง ใหญ่ๆ ซึ้ง 3 ครั้งแรก หาเหตุผลไม่ได้ และเดูลี้ลับครับ ส่วนอีก 2 ครั้ง เพราะผมควบคุมสติไม่ได้ จนจิตตก เกือบเป็นบ้า จนได้เข้ารับการรักษาแผนกจิตเวท ด้วยโรค "ย้ำคิด ย้ำทำ" ใน ร.พ. พระนั่งเกล้าครับ
ตั้งแต่เด็กผมมักจะพบเห็นสิ่งแปลกๆ และได้ยิน หรือ มีอาการขนลุกแปลกๆ ตลอดครับ ตั้งแต่อายุ 4 ขวบขึ้นมา ชัดเจนเห็นเป็นรุปเป็นร่างตอนอายุ 11 ขวบ ครับ ตอนนั้นอาศัยอยู่ภายในห้องเช่าแห่งหนึ่ง ย่านในตัวเมือง จังหวัด นนทบุรี ซึ้งภายในซอยนี้ค่อนข้างเก่าแก่ครับ สิ่งที่ทำใหซอบนี้ดูน่ากลัว คือเรื่องของแสงไฟครับ พอหลัง 18.30 ไฟจะสลัวมาก และอีกเรื่องหนึ่งคือ บ้านทุกหลัง "ทุกๆหลัง" มีการตั้งศาลพระภูมิ ติดๆ กันทุกบ้านครับ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก เพราะมันคือสิ่งทีต้องมีตามความเชิ่อขอฝคนไทย เพื่อเป็นที่พึ่งทางใจครับ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ เจ้าที่เจ้าทางจะช่วยเราในการป้องกันภยันตรายต่างๆ ที่เกิดจากสิ่งลี้ลับ สิ่งที่มีพลังงานด้านลบทั้งหลาย ไม่ให้มากล้ำกลาย ทำร้ายคนในพื้นที่ของท่านๆ ครับ และ สิ่งที่ผมได้พบเจอกับตัวตนแปลกๆ ตัวตนหนึ่ง คือ ผมต้องบอกก่อนนะครับ ตอนนั้นเวลาปีะมาณ 23.00 - 00.00 ผมนอนรวมกับ พ่อ และ แม่ และ พี่ชาย ผมนอนกลางนะครับ ผมมีอาการขยับตัวไม่ได้ครับ หายใจไม่ออกด้วย และรูสึกหนักตัวมากๆ อึดอัด เหมิอนมีอะไรบางอย่างมากดทับ และลืมตาก็ไม่ขึ้นครับ มันเกิดขึ้นนานมาก ประมาณ 1 นาทีกว่าๆ จนผมทรมาณ เนื่องจากขาดอากาศหายใจครับ และ ผมเลยทำตามสัญชาติญาณของผมครับ ผมไม่อยากตายครับ และสิ่งที่ผมทำคือการ ร้องเรียก พ่อ แม่ แต่เสียงที่ออกมา มีเพียงแค่ลมปากครับ พ่อแม่เลย ไม่ได้ยินผม ผมรู้สึกตัวว่าผมใกล้ขาดอากาศหายใจครับ ผมเลยรวบรวมกำลังทั้งหมดที่ผมมี รวมรวบมันไว้ที่ตาครับ แรงเฮือกสุดท้าย เกร็งแบบสุดชีวิต เพื่อที่จะลืมตาขึ้นมาให้ได้ และมันก็สำเร็จครับ ผมลืมตาขึ้นมาได้ แต่สิ่งที่ผมได้พบเห็น มันทำให้ผมตกใจแบบสุดขีด จนแทบช็อกตายครับ ท่านๆทั้งหลายมีใครคาดเดาได้หรือไม่ว่าผมเห็นอะไร ผมคิดว่าท่านคงคิดว่าผมเห็นผี หรืออะไรทำนองนั้น ถ้าคิดแบบนั้น ผมว่ามันผิดครับ เพราะสิ่งที่ผมเห็น อาจจะเป็นตัวตนอืน ในภพภูมิที่สูงกว่านั้นครับ เพราะท่านผุ้นั้น มีใบหน้าที่เละ ครับ เละจนดูไม่ได้ เหมิอนผี แหละ แต่ สิ่งที่ท่านอุ้มอยู่ คือเด็กครับ ไม่ใช่เด็กธรรมดาแน่นอน รู้จักพญายักษ์ ทศกัณฐ์ไหมครับ เด็กคนนั้นมี เศียรคล้ายแยบนั้นครับ คือมี 5 ใบหน้า 1.ชั้นที่1หันซ้าย 2.ชั้นที่1หันตรง 3.ขั้นที่1หันขวา 4.ขั้นที่สอง หันกลาง (มีขนาดเล็กกว่าชั้นที่1) 5.ชั้นที่3หันกลาง (มีขนาดเล็กกว่าชั้นที่1) คือมี 5 เศียร 6 กร ครับ หน้าตาดุคล้ายยักษ์ ตัวตนของเด็กท่านนี้จึงทำให้ผมรับรู้ได้ว่า ชายผู้กดทับผมอยู่ ไม่ใช ผี แต่เป็นตัวตนที่อยู่ในภพภูมิที่สูงกว่านั้น หรืออาจจะเป็น เจ้ากรรมนายเวรของผม ก็เป็นได้ และในตอนนั้นผมทรมารครับ ผมเลยท่องพุทโธ ๆ ๆ และแข็งใจ ดิ้นสุดชีวิต จนสามารถขยับตัวได้ และ อาการผิดปรกติทั้งหมด หายไปครับ ผมรีบปลุกพ่อ แม่ ทันที และ เล่าให้ท่านฟัง ท่านไม่เชื่อครับ และบอกว่าผมฝันไป ให้นอนต่อ แต่ใครมันจะหลับลงเล่า เลยไปจบที่ร้านคอมครับ หลับคาร้านคอม และนี่คือเรื่องราวเกือบถึงชีวิตครั้งแรก ของผม แต่จริงๆก่อนหน้านั้นครับ ไม่รูว่าคืออะไร ตอนนั้นอายุ ประมาณ 5 ขวบ ที่ห้องเช่าที่เดิมเลย ผมหลับฝันครับ ว่ามีเด็ก ผ.ญ.มาหา และ ชวนออกไปเล่นข้างนอก และ มาจูงมือผมไปในฝัน ผมก็เบยเดินตามไป และสิ่งที่แปลกที่สุดคือเสียง แตรรถยนต์ครับ ผมเลยตื่นจากฝันมาด้วยความมึนงง เพราะสถานที่ที่ผมลืมตาขึนมาค่ฝือ ถนน ริมฟุตบาท ปากซอยของห้องเช่าที่ผมอาศัยอยู่ ผมเลยงงมาก แต่ตอนนั้นยังเด็ก เลยไม่คิดอะไรครับ คิดว่าละเมอ และเดินกลับไปตอนต่อ ชาวบ้านแถวนั้นเล่าว่า เห็นผมเดินมาช้าๆ คนเดียว ใครเรียกอะไร ยังไงก็ไม่หัน ไม่สนใจ และเหมิอนหลับตาเดินครับ แต่เขาไม่เอะใจอะไร สรุป ละเมอ ฝัน เดินมั่วซั่วละกัน จบ 555 ท่านๆคิดว่ายังไงครับ กับเหตุการณ์นี้ เรื่องต่อไปไม่แปลกครับ ผมอายุ 3 ขวบ อันนี้เป็นเหตุการณ์เกือบตายครั้งที่ 3 ( ไม่ได้เรียงลำดับ ) อันนี้ยอมรับว่ากูเกิดจากความซนของผมเอง ก็เดก3ขวบอะนะ อาบน้ำเสร็จเอามือไปแหย่ปลั๊กไฟ ดูดสิครับ โชคยังดี พี่ชายมาเห็นเข้า เลยพุ่งเข้ามาถีบผมได้เลยรอดชีวิตมาได้ 555 เหตุการณ์ที่ 4 เกิดขึ้นที่แม่น้ำเจ้าพระยา ตอนนั้นอายุ 8 ขวบ ไปเล่นน้ำกับเพื่อน รวมผม เป็น 3 คนครับ ผมว่ายน้ำไม่เป็น เลยเกระริมเขื่อนไว้ และมือผมลื่นครับ ผมเลยจมน้ำลงไปค่อนข้างลึก เกือบตาย แต่เหมือนสัญชาติญาณของผม มันตีขารัวๆ ครับ จนผมลอยขึ้นมาเกือบถึงผิวน้ำ เลยทำให้เพื่อนผมเห็น และ ช้วยชีวิตผมไว้ได้ทันครับ 555 นี้คือเรื่องราวในวัยเด็กของผม ท่านคิดว่าปรกติไหมครับ มันแปลกมั้ย หรือมีใครพบเห็นสิ่งผิดปรกติใน4เหตุการณ์ นี้มั้ยครบ ท่านทั้งหลายอาจจะคิดอะไรได้แล้ว งั้นมาฟังเรื่องราวปัจจุบันกันเลยครับ เหตุการณ์นี้ เกิดขึ้นครั้งแรกตอนผมอายุ 28 ปี พ.ศ. 2562 ครับ สถานที้คือใกล้ๆกับ ส.น.ประเวศครับ ผมได้รับมอบหมายให้มาเป็น ร.ป.ภ. ที่นี้ครับ มันจะถูกสร้างเป็นคอนโด ครับ เครือข่ายของ D Condo ซึ่งผมไปเนี่ย ต้องบอกว่างงครับ เป็นที่รักร้าง กว้างๆ โล่งแจ้ง ไม่มีอะไรเลย แม้กระทั่งห้องน้ำครับ ผมยังคิดไม่ออกเลยว่าจะอยู่ยังไง สายตรวจเลยพาเดินรอบคับ มีตู้คอนเทนเนอร์อยุ่ ไม่มีคนอาศัย แต่ห้องสุดท้ายมีคนจรจัด 2 คนมานอนครับ เลยขอเก้าอี้พับ กับเก้าอี้มา พอได้นั่งครับ และก็ได้จัดเวรกัน ตกลงว่าผมได้เข้าผลัดกลางคืนครับ ตั้งแต่เวลา 19.00 น. - 07.00 น. ครับ ที่พักอยู่ 4 แยกประเวศ ไกลประมาณ 2-3 กิโล แต่ยังดีที่มีจักรยานให้ แรกๆก็ปรกติครับ ไม่มีอะไรแปลก ตอนดึกๆที่นี่อากาศ หนาวมากๆๆ จนต้องผิงไฟเพื่อรับไออุ่นครับ บรรยากาศ ก็เงียบสงัด และ วังเวง ห้องน้ำก็ไม่มี ต้องเข้าไปถ่ายในป่าครับ ลำบากสุดๆ จน1อาทิตย์ผ่านไป มีกลุ่มช่างของโครงการมาลงครับ จึงได้เดินระบบ น้ำประปา ไฟฟ้า และ ห้องน้ำเล็กๆ ไว้ให้ใช้ครับ แต่ ป้อมก็ยังไม่มีนะครับ ยังคงนั่งอึนอยู่บนเก้าอี้โล่งๆ จนมีวันนึง น่าจะอยู่ที่นี่ได้ประมาณเกือบ2อาทิตย์แล้ว ผมหลับครับ แต่ไม่ได้หลับลึกนะ เวลาประมาณ 05.30 - 06.00 ครับ ผมลืมตาขึ้นมาพบกับ ผ.ญ. คนนึง อายุประมาณ 50-60 นี่ละครับ ใบหน้ายิ้มแย้ม ดูใจดีมากครับ ยืนอยุ่หน้าผม และไมได้พุดอะไีร แต่ด้วยความเพลีย ผมจึงหลับต่อคับ ไม่น่าจะเกิน 10 วิ ผมมีสติครับ และตกใจนึกขึ้นได้ ว่าใคร มาทำอะไีร ยังไง เลยตกใจลืมตาขึ้นมา ก็พบว่า ท่านผุ้นันหายไปแล้ว พื้นที่นี้โล่งแจ้ง และ มีระยะสายตา ที่ไกลครับ จึงเป็นไปไม่ได้ท่านนั้นจะเดินลับตาภายในเวลาไม่ถึงนาที เลยคิดว่า ท่านอาจจะเป็นเจ้าที่เจ้าทาง หรือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ครับ มาทักทาย เฉยๆ ผมไม่ได้คิดอะไรครับ เพราะผมรู้สึกได้ว่าท่านดูเป็นมิตร และ ใจดีมากๆๆ จนต่อมา มีช่างเข้ามาครับ ทำป้อมร.ป.ภ เรียบร้อย แต่อยู่หน้าโครงการครับ แต่ ของต่างๆ อุปกรณ์ก่อสร้าง เหล็ก และ อื่นๆ อยู่ภายในโครงการครับ ผมก็เลยต้องมานั่งที่เดิมครับ 5555 สิ่งที่ดีขึ้นคือมีห้องน้ำเป้นตู้คอนเทนเนอร์ครับ ไม่ห่างจากจุดที่นัง ผมอยู่มาได้ปคะมาณ 1 เดือนครับ และในคืนที่เงียบสงัดนั้น เวลาประมาณ 00.00 - 04.00, มีเหตุการณ์ผิดปรกติครับ คือผมได้ยินเสียงวัยรุ่นครับ ฟังจากเสียงที่แตกต่างกัน ผมคิดว่าประมาณ 4-5 คน ครับ ความดังของเสียงเหมือนคุยกันอยู่ในระยะไม่เกิน 300 เมตร รอบตัวผม แต่ผมมองหาแล้ว ไม่มีใครนะครับ เลยคิดว่าเสียงอาจจะก้อง เพราะความโล่งแจ้ง อาจจะเป็นกลุ่มวัยรุ่น นั้งกินเหล้ากัน เลยไม่ได้คิดอะไร และไม่ได้สนใจครับ แต่ผมท้องเสีย เลยเข้าห้องน้ำทั้งคืน ประมาณ 4-5 รอบ ครับ ผมเริ่มรู้สึกแปลกๆ ตอนครั้งที่ 3 ครับ ผมรุ้สึกเหมือนว่าโดนนินทาครับ เลยตั้งใจฟังครับ ชัดเลย มันนินทาเรา ได้ยินว่า ดูร.ป.ภคนนั้นดิ เข้าห้องน้ำโครตบ่อยเลย อู้รึเปล่า อีกคนตอบ กุว่าเสพยา ควันโขมงทุกรอบเลย อีกคนบอก สงสัยหลอน กลัว ตำรวจ แล้วพากันหัวเราะคิกคัก พอผมถ่ายเสร็จผมคิดว่ามันต้องมองเห็นผมแน่ และอยู่ไม่ไกล ผมเลยเดินรอบๆ ไม่เจอใครสักคนเช่นเคยครับ เลยไม่สนใจคิดว่าคงไปกันแล้ว เลยไม่ได้ใส่ใจ ตีตอน 02.30 ปวดท้องอีกครับ ผมเลยเข้าห้องน้ำครั้งที่ 4 ก็ยังได้ยินวัยรุ่นกลุ่มนี้ นินทาอีกเช่นเคยครับ ผมเลยโกรธครับ เลยตะโกนด่า ให้อวัยวะเพศชายไป และ ถามไปว่า พวกมิง
อะไรเรื่องของคนอืนวะ ว่างมากหรอ เดี่ยวกุขี้เสร็จจะออกไปเตะปากทีละตัวเลย และ สิ่งที่ผมได้ยินเด็กกลุ่มนั้นคุยกันต่อ สร้างความประหลาดใจ และ ความมึนงง ให้กับผมเป็นอยางมากครับ คำแรกทีเขาพูดคือ เห้ย พวกมิง มันด่าใครวะ ด่าพวกเรารึเปล่าวะ อีกคนก็ตอบว่า คงไม่ใช่หรอกมั้ง มันจะได้ยินเสียงพวกเราได้ยังไง อีกคนตอบ กรุว่าด่าพวกเราแน่เลย เพราะแถวนีมีแค่พวกเรา ที่มองดู และนินทามันอยุ่จริงๆ อีกคนเลยบอกว่า งั้นลองพิสูจน์อีกที ว่ามันได้ยินเรา และ จะโกนมาด่าเราจริงรึเปล่า เด็กคนนึงเลยพูดถาทว่า เอ็งด่าใครวะ ผมเลยตะโกนกลับว้า ด่าพวกนั่นแหละ เด็กคนนึงพุดว่า ชัดเลย มันได้ยิน ผมถ่ายเสร็จ เลยรีบออกไปจากห้องน้ำ ก็ยังหาใครไม่เจออีกเลยตะโกนลอยๆว่า พวกแอบอยู่ไหนวะ เดกเวร อย่าให้เจอนะ จะเตะปากเรียงตัวเลย และก็กลับไปนั่งครับ และผมก็ปวดขึ้นอีกจนได้ ตอนตี 03.30 ครั้งที่ 5 ไอพวกเด็กเวรนินทาผมอีกแล้ว ต้างกันตรงที่รอบนี้ใช้คำพูดแปลกๆ ท้าทายผม ว่า มิงก็ลองดุสิ มิงกล้าหรอ มองด่าใคร มิงลบหลู่กรุหรอ ประมาณนี้ ผมเลยบอกให้รอกรุขี้เสรจเจอแน่ และผมออกไปก็ไม่เจอใครอีกแล้ว ผมโมโหมาก เลยท้าทายให้ออกมา แต่มีแตเสียงครับ เหมือนอยุ่ไกลก็ไม่เชิง ใกล้ก็ไม่เชิง เพราะมองไมเห็นตัวครับ จนออกเวร ก็ยังไม่เจอใคร มีแต่เสียงที่ทะเลาะอยูกับผมยันเช้า และผมก็ออกเวรครับ ได้ยินเหมือนเสียงของ ท่าน 2 คน ชาย และ หญิง ฟังดูมีอายุครับ ประมาณ 70+ หน้าคอนโดผมจะมีศาล ตา ยาย ตั้งอยู่ครับ ผมนอนอยุ่ชั้น 4 ตอนผมเดินผ่านศาลท่าน ผมได้ยินเสียงทักว่า ไอหนุ มิงไปทำอะไรไว้วะ มิงระวังตัวไว้นะ มิงพาใครมาวะ เป็นฝูงเลย มิงห้ามพาพวกมันเข้ามาในพื้นที่ของกรูนะ ไม่งั้นอย่าหาว่ากรุไม่เตือน เพราะถ้าเป็นมองอนุญาติ และ พวกมันตามมา กรุจะช่วยอะไรมิงไม่ได้นะ เดี๋ยวมองจะได้เจอดี และ ผมก็เลยตกใจมาก็ครับ มีเหตุการณ์ที่สองปรากฏ ทราบตอนหลังว่าคือ ความคิดปรุงแต่ง ดังอยู่ในความคิด เหมือนเราเป็นคนคิด คิดว่า เชิญผีเช่าบ้าน ผมเลยตกใจมาก ว่าผมไม่ได้คิด แล้ว มันมาไง ทำไมถึงคิดแบบนั้น บ้าไปแล้ว ตาเลยด่าผมว่ามิงจะตายโหง มิงทำแบบนี้ระวังจะเจอดี กรุเตือนมิงแล้วนะ ใช่ครับ ผมขึ้นนอน และรู้สึกแปลกๆ เหมือนหูแวว มีคนนินทาทั้งคืน และสิ่งทีทำให้ผม จิตตก ถึงขั้น กลัว ไม่กล้าใช้ความคิดอะไรเลย คือความคิดที่ ท้าทาย และ ลบหลู่บ้าง สาปแช่งผีบ้าง ลบหลู่ยันเจ้าที่บ้าง มันเลยยังทำให้ผมกลัว จิตตก มากขึ้นครับ จนในที่สุด ก็ผ่านไป 3 วัน สภาพผมเหมือนคนบ้า ไม่กล้าคิดในใจเพราะกลัวครับ รู้สึกเหมือนโดนแย่งชิงความคิดไปแล้ว เดินพูดออกปากเลยครับ เหมิอนคนบ้า จนเขาสังเกตุเห็นและรายงานห.น.ผม เลยมีคำสั่งย้ายตัว พักงานผม ครับ แต่อาการนี้ไม่เคยหายไปเลย จนมาถึงตอนนี้ 4 ปี แล้วครับ เข้า ร.พ. จิตเวทมาเป็น 10 ครั้ง ฉุกเฉินทุกครั้ง เข้าวัด รดน้ำมนต์ สองครั้ง และ ทั้งสองครั้งมีการกระดูกติดขัด ชาทั้งตัว ขนลุกทั้งตัวตลอดเวลา และ เจ็บเนื่อเจ้บตัวมาก และ ปวดหัวใจมาก เหมิอนโดนบีบ ปละ พอพระรดน้ำมนต์มาโดนตัว [1
ต้องการผู้รู้จริง เห็นแจ้ง สักท่านนึง มาช่วยคลายข้อสง อาการแปลกๆเหนือธรรมชาติ เกี่ยวกับ เรื่องจิต ความคิดปรุงแต่ง ครับ
เริ่มจากแนะนำตัวนะครับ ผมชื่อเบิร์ด อายุปีนี้ พ.ศ2566 ก็ครบ 32 ปี เกิดวันที่ 2 มิถุนายน วันอาทิตย์ กลางคืน ปีมะแม นะครับ ชีวิตผมมีประสบการณ์เกือบถึงชีวิตมาแล้วทั้งหมด 5 ครั้ง ใหญ่ๆ ซึ้ง 3 ครั้งแรก หาเหตุผลไม่ได้ และเดูลี้ลับครับ ส่วนอีก 2 ครั้ง เพราะผมควบคุมสติไม่ได้ จนจิตตก เกือบเป็นบ้า จนได้เข้ารับการรักษาแผนกจิตเวท ด้วยโรค "ย้ำคิด ย้ำทำ" ใน ร.พ. พระนั่งเกล้าครับ
ตั้งแต่เด็กผมมักจะพบเห็นสิ่งแปลกๆ และได้ยิน หรือ มีอาการขนลุกแปลกๆ ตลอดครับ ตั้งแต่อายุ 4 ขวบขึ้นมา ชัดเจนเห็นเป็นรุปเป็นร่างตอนอายุ 11 ขวบ ครับ ตอนนั้นอาศัยอยู่ภายในห้องเช่าแห่งหนึ่ง ย่านในตัวเมือง จังหวัด นนทบุรี ซึ้งภายในซอยนี้ค่อนข้างเก่าแก่ครับ สิ่งที่ทำใหซอบนี้ดูน่ากลัว คือเรื่องของแสงไฟครับ พอหลัง 18.30 ไฟจะสลัวมาก และอีกเรื่องหนึ่งคือ บ้านทุกหลัง "ทุกๆหลัง" มีการตั้งศาลพระภูมิ ติดๆ กันทุกบ้านครับ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก เพราะมันคือสิ่งทีต้องมีตามความเชิ่อขอฝคนไทย เพื่อเป็นที่พึ่งทางใจครับ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ เจ้าที่เจ้าทางจะช่วยเราในการป้องกันภยันตรายต่างๆ ที่เกิดจากสิ่งลี้ลับ สิ่งที่มีพลังงานด้านลบทั้งหลาย ไม่ให้มากล้ำกลาย ทำร้ายคนในพื้นที่ของท่านๆ ครับ และ สิ่งที่ผมได้พบเจอกับตัวตนแปลกๆ ตัวตนหนึ่ง คือ ผมต้องบอกก่อนนะครับ ตอนนั้นเวลาปีะมาณ 23.00 - 00.00 ผมนอนรวมกับ พ่อ และ แม่ และ พี่ชาย ผมนอนกลางนะครับ ผมมีอาการขยับตัวไม่ได้ครับ หายใจไม่ออกด้วย และรูสึกหนักตัวมากๆ อึดอัด เหมิอนมีอะไรบางอย่างมากดทับ และลืมตาก็ไม่ขึ้นครับ มันเกิดขึ้นนานมาก ประมาณ 1 นาทีกว่าๆ จนผมทรมาณ เนื่องจากขาดอากาศหายใจครับ และ ผมเลยทำตามสัญชาติญาณของผมครับ ผมไม่อยากตายครับ และสิ่งที่ผมทำคือการ ร้องเรียก พ่อ แม่ แต่เสียงที่ออกมา มีเพียงแค่ลมปากครับ พ่อแม่เลย ไม่ได้ยินผม ผมรู้สึกตัวว่าผมใกล้ขาดอากาศหายใจครับ ผมเลยรวบรวมกำลังทั้งหมดที่ผมมี รวมรวบมันไว้ที่ตาครับ แรงเฮือกสุดท้าย เกร็งแบบสุดชีวิต เพื่อที่จะลืมตาขึ้นมาให้ได้ และมันก็สำเร็จครับ ผมลืมตาขึ้นมาได้ แต่สิ่งที่ผมได้พบเห็น มันทำให้ผมตกใจแบบสุดขีด จนแทบช็อกตายครับ ท่านๆทั้งหลายมีใครคาดเดาได้หรือไม่ว่าผมเห็นอะไร ผมคิดว่าท่านคงคิดว่าผมเห็นผี หรืออะไรทำนองนั้น ถ้าคิดแบบนั้น ผมว่ามันผิดครับ เพราะสิ่งที่ผมเห็น อาจจะเป็นตัวตนอืน ในภพภูมิที่สูงกว่านั้นครับ เพราะท่านผุ้นั้น มีใบหน้าที่เละ ครับ เละจนดูไม่ได้ เหมิอนผี แหละ แต่ สิ่งที่ท่านอุ้มอยู่ คือเด็กครับ ไม่ใช่เด็กธรรมดาแน่นอน รู้จักพญายักษ์ ทศกัณฐ์ไหมครับ เด็กคนนั้นมี เศียรคล้ายแยบนั้นครับ คือมี 5 ใบหน้า 1.ชั้นที่1หันซ้าย 2.ชั้นที่1หันตรง 3.ขั้นที่1หันขวา 4.ขั้นที่สอง หันกลาง (มีขนาดเล็กกว่าชั้นที่1) 5.ชั้นที่3หันกลาง (มีขนาดเล็กกว่าชั้นที่1) คือมี 5 เศียร 6 กร ครับ หน้าตาดุคล้ายยักษ์ ตัวตนของเด็กท่านนี้จึงทำให้ผมรับรู้ได้ว่า ชายผู้กดทับผมอยู่ ไม่ใช ผี แต่เป็นตัวตนที่อยู่ในภพภูมิที่สูงกว่านั้น หรืออาจจะเป็น เจ้ากรรมนายเวรของผม ก็เป็นได้ และในตอนนั้นผมทรมารครับ ผมเลยท่องพุทโธ ๆ ๆ และแข็งใจ ดิ้นสุดชีวิต จนสามารถขยับตัวได้ และ อาการผิดปรกติทั้งหมด หายไปครับ ผมรีบปลุกพ่อ แม่ ทันที และ เล่าให้ท่านฟัง ท่านไม่เชื่อครับ และบอกว่าผมฝันไป ให้นอนต่อ แต่ใครมันจะหลับลงเล่า เลยไปจบที่ร้านคอมครับ หลับคาร้านคอม และนี่คือเรื่องราวเกือบถึงชีวิตครั้งแรก ของผม แต่จริงๆก่อนหน้านั้นครับ ไม่รูว่าคืออะไร ตอนนั้นอายุ ประมาณ 5 ขวบ ที่ห้องเช่าที่เดิมเลย ผมหลับฝันครับ ว่ามีเด็ก ผ.ญ.มาหา และ ชวนออกไปเล่นข้างนอก และ มาจูงมือผมไปในฝัน ผมก็เบยเดินตามไป และสิ่งที่แปลกที่สุดคือเสียง แตรรถยนต์ครับ ผมเลยตื่นจากฝันมาด้วยความมึนงง เพราะสถานที่ที่ผมลืมตาขึนมาค่ฝือ ถนน ริมฟุตบาท ปากซอยของห้องเช่าที่ผมอาศัยอยู่ ผมเลยงงมาก แต่ตอนนั้นยังเด็ก เลยไม่คิดอะไรครับ คิดว่าละเมอ และเดินกลับไปตอนต่อ ชาวบ้านแถวนั้นเล่าว่า เห็นผมเดินมาช้าๆ คนเดียว ใครเรียกอะไร ยังไงก็ไม่หัน ไม่สนใจ และเหมิอนหลับตาเดินครับ แต่เขาไม่เอะใจอะไร สรุป ละเมอ ฝัน เดินมั่วซั่วละกัน จบ 555 ท่านๆคิดว่ายังไงครับ กับเหตุการณ์นี้ เรื่องต่อไปไม่แปลกครับ ผมอายุ 3 ขวบ อันนี้เป็นเหตุการณ์เกือบตายครั้งที่ 3 ( ไม่ได้เรียงลำดับ ) อันนี้ยอมรับว่ากูเกิดจากความซนของผมเอง ก็เดก3ขวบอะนะ อาบน้ำเสร็จเอามือไปแหย่ปลั๊กไฟ ดูดสิครับ โชคยังดี พี่ชายมาเห็นเข้า เลยพุ่งเข้ามาถีบผมได้เลยรอดชีวิตมาได้ 555 เหตุการณ์ที่ 4 เกิดขึ้นที่แม่น้ำเจ้าพระยา ตอนนั้นอายุ 8 ขวบ ไปเล่นน้ำกับเพื่อน รวมผม เป็น 3 คนครับ ผมว่ายน้ำไม่เป็น เลยเกระริมเขื่อนไว้ และมือผมลื่นครับ ผมเลยจมน้ำลงไปค่อนข้างลึก เกือบตาย แต่เหมือนสัญชาติญาณของผม มันตีขารัวๆ ครับ จนผมลอยขึ้นมาเกือบถึงผิวน้ำ เลยทำให้เพื่อนผมเห็น และ ช้วยชีวิตผมไว้ได้ทันครับ 555 นี้คือเรื่องราวในวัยเด็กของผม ท่านคิดว่าปรกติไหมครับ มันแปลกมั้ย หรือมีใครพบเห็นสิ่งผิดปรกติใน4เหตุการณ์ นี้มั้ยครบ ท่านทั้งหลายอาจจะคิดอะไรได้แล้ว งั้นมาฟังเรื่องราวปัจจุบันกันเลยครับ เหตุการณ์นี้ เกิดขึ้นครั้งแรกตอนผมอายุ 28 ปี พ.ศ. 2562 ครับ สถานที้คือใกล้ๆกับ ส.น.ประเวศครับ ผมได้รับมอบหมายให้มาเป็น ร.ป.ภ. ที่นี้ครับ มันจะถูกสร้างเป็นคอนโด ครับ เครือข่ายของ D Condo ซึ่งผมไปเนี่ย ต้องบอกว่างงครับ เป็นที่รักร้าง กว้างๆ โล่งแจ้ง ไม่มีอะไรเลย แม้กระทั่งห้องน้ำครับ ผมยังคิดไม่ออกเลยว่าจะอยู่ยังไง สายตรวจเลยพาเดินรอบคับ มีตู้คอนเทนเนอร์อยุ่ ไม่มีคนอาศัย แต่ห้องสุดท้ายมีคนจรจัด 2 คนมานอนครับ เลยขอเก้าอี้พับ กับเก้าอี้มา พอได้นั่งครับ และก็ได้จัดเวรกัน ตกลงว่าผมได้เข้าผลัดกลางคืนครับ ตั้งแต่เวลา 19.00 น. - 07.00 น. ครับ ที่พักอยู่ 4 แยกประเวศ ไกลประมาณ 2-3 กิโล แต่ยังดีที่มีจักรยานให้ แรกๆก็ปรกติครับ ไม่มีอะไรแปลก ตอนดึกๆที่นี่อากาศ หนาวมากๆๆ จนต้องผิงไฟเพื่อรับไออุ่นครับ บรรยากาศ ก็เงียบสงัด และ วังเวง ห้องน้ำก็ไม่มี ต้องเข้าไปถ่ายในป่าครับ ลำบากสุดๆ จน1อาทิตย์ผ่านไป มีกลุ่มช่างของโครงการมาลงครับ จึงได้เดินระบบ น้ำประปา ไฟฟ้า และ ห้องน้ำเล็กๆ ไว้ให้ใช้ครับ แต่ ป้อมก็ยังไม่มีนะครับ ยังคงนั่งอึนอยู่บนเก้าอี้โล่งๆ จนมีวันนึง น่าจะอยู่ที่นี่ได้ประมาณเกือบ2อาทิตย์แล้ว ผมหลับครับ แต่ไม่ได้หลับลึกนะ เวลาประมาณ 05.30 - 06.00 ครับ ผมลืมตาขึ้นมาพบกับ ผ.ญ. คนนึง อายุประมาณ 50-60 นี่ละครับ ใบหน้ายิ้มแย้ม ดูใจดีมากครับ ยืนอยุ่หน้าผม และไมได้พุดอะไีร แต่ด้วยความเพลีย ผมจึงหลับต่อคับ ไม่น่าจะเกิน 10 วิ ผมมีสติครับ และตกใจนึกขึ้นได้ ว่าใคร มาทำอะไีร ยังไง เลยตกใจลืมตาขึ้นมา ก็พบว่า ท่านผุ้นันหายไปแล้ว พื้นที่นี้โล่งแจ้ง และ มีระยะสายตา ที่ไกลครับ จึงเป็นไปไม่ได้ท่านนั้นจะเดินลับตาภายในเวลาไม่ถึงนาที เลยคิดว่า ท่านอาจจะเป็นเจ้าที่เจ้าทาง หรือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ครับ มาทักทาย เฉยๆ ผมไม่ได้คิดอะไรครับ เพราะผมรู้สึกได้ว่าท่านดูเป็นมิตร และ ใจดีมากๆๆ จนต่อมา มีช่างเข้ามาครับ ทำป้อมร.ป.ภ เรียบร้อย แต่อยู่หน้าโครงการครับ แต่ ของต่างๆ อุปกรณ์ก่อสร้าง เหล็ก และ อื่นๆ อยู่ภายในโครงการครับ ผมก็เลยต้องมานั่งที่เดิมครับ 5555 สิ่งที่ดีขึ้นคือมีห้องน้ำเป้นตู้คอนเทนเนอร์ครับ ไม่ห่างจากจุดที่นัง ผมอยู่มาได้ปคะมาณ 1 เดือนครับ และในคืนที่เงียบสงัดนั้น เวลาประมาณ 00.00 - 04.00, มีเหตุการณ์ผิดปรกติครับ คือผมได้ยินเสียงวัยรุ่นครับ ฟังจากเสียงที่แตกต่างกัน ผมคิดว่าประมาณ 4-5 คน ครับ ความดังของเสียงเหมือนคุยกันอยู่ในระยะไม่เกิน 300 เมตร รอบตัวผม แต่ผมมองหาแล้ว ไม่มีใครนะครับ เลยคิดว่าเสียงอาจจะก้อง เพราะความโล่งแจ้ง อาจจะเป็นกลุ่มวัยรุ่น นั้งกินเหล้ากัน เลยไม่ได้คิดอะไร และไม่ได้สนใจครับ แต่ผมท้องเสีย เลยเข้าห้องน้ำทั้งคืน ประมาณ 4-5 รอบ ครับ ผมเริ่มรู้สึกแปลกๆ ตอนครั้งที่ 3 ครับ ผมรุ้สึกเหมือนว่าโดนนินทาครับ เลยตั้งใจฟังครับ ชัดเลย มันนินทาเรา ได้ยินว่า ดูร.ป.ภคนนั้นดิ เข้าห้องน้ำโครตบ่อยเลย อู้รึเปล่า อีกคนตอบ กุว่าเสพยา ควันโขมงทุกรอบเลย อีกคนบอก สงสัยหลอน กลัว ตำรวจ แล้วพากันหัวเราะคิกคัก พอผมถ่ายเสร็จผมคิดว่ามันต้องมองเห็นผมแน่ และอยู่ไม่ไกล ผมเลยเดินรอบๆ ไม่เจอใครสักคนเช่นเคยครับ เลยไม่สนใจคิดว่าคงไปกันแล้ว เลยไม่ได้ใส่ใจ ตีตอน 02.30 ปวดท้องอีกครับ ผมเลยเข้าห้องน้ำครั้งที่ 4 ก็ยังได้ยินวัยรุ่นกลุ่มนี้ นินทาอีกเช่นเคยครับ ผมเลยโกรธครับ เลยตะโกนด่า ให้อวัยวะเพศชายไป และ ถามไปว่า พวกมิง