นิทานก่อนนอน 150

"ไปยืนตายบนถนนซะเจ้าตัวประกอบ" ผู้กำกับสั่งนางสาวหมูง่มที่เป็นตัวประกอบ

หมูง่ม "ตลกละยืนตาย สมดุลไรจะขนาดนั้น"

ผู้กำกับ "เราผิดไปแล้ว ขอลงโทษโดยการโกนหัว"

ณ วันพิธี

พ่อครู "ความผิดนี้หลังจากถูกลงโทษแล้วเจ้าจะหลาบจำไม๊?"

ผู้กำกับ "บ้าละ ต้องถามหลังถูกลงโทษไม๊?"

พ่อครู "เอ๊า งั้นก็ได้ ลูกน้อง เอามีดมาซิ"

หลังจากพ่อครูได้มีดมาแล้วก็ฟันคอผู้กำกับขาดกระเด็นไป

ลูกน้อง "เขาว่าให้โกนหัว ยังไงนิมาตัดหัวเฉย ความใส่ใจในงานมีไม๊?"

พ่อครู "เราต้องติดคุกเสียแล้ว"

ณ คุก

เพื่อนนักโทษ 88 "เจ้าคิดว่านี่เป็นแผนของบางคนที่ไม่หวังดีงั้นสินะ"

พ่อครู "ใช่ ได้ยืมมือเราฆ่าผู้กำกับแถมยังเอาเราเข้าคุกได้อีกด้วย"

เพื่อนนักโทษ 88 "กินข้าวคำเดียวได้เคี้ยว 2 คำเลย"

พ่อครู "ทะลึ่งอ่อ ที่ต่ำที่สูงรู้จักไม๊?"

เพื่อนนักโทษ 88 "ว่าจะขัดขวางซะหน่อย เจอว่างี้เลยจะช่วยแทนเลยเนี่ย"

พ่อครู "สมควรแล้ว ต่อไปนี้เราจะเรียกเจ้าว่าลูกมือ"

หลังจากแหกคุกกันได้แล้ว ณ ตอนนี้ทั้ง 2 ก็เผชิญหน้ากับผู้อยู่เบื้องหลังกันอยู่

เพื่อนนักโทษ 88 "รวบรัดกันมาก"

พ่อครู "เจ้าช้าเอง หลังจากเราสู้กะผู้อยู่เบื้องหลังไป 8 ชั่วโมงตอนนี้ก็เหนื่อยมาก"

เพื่อนนักโทษ 88 "ตามไม่ทันแล่ว..."

ณ นรก

ยมบาล "โดนลงโทษไป 8 แสนปีพวกเจ้าสำนึกบ้างไม๊?"

เพื่อนนักโทษ 88 "เค เร็วแค่ไหนก็ตามที่ชอบเลย"