ท้อในชีวิต

อยากรู้ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ

สวัสดีครับ อันนี้ผมมาระบายเฉยๆ พอดี ทำงานเช้า เลิกเย็น แล้วต้องรีบไปรับลูกที่ โรงเรียน ทุกวัน แล้วอยู่กับเขาตลอดเวลา ตอนแรกก็ ไม่มีอะไร นานวันเข้าเริ่มเหนื่อย เริ่มท้อ เพราะ ทำงาน เสริม ตอนเย็นถึงดึกด

ผมโดนเขาทิ้งเนื่องจากนิสัยผมล้วนๆเลยครับ ทุกวันนี้ก็ยังโทษตัวเอง ผมอารมณ์ร้อนขี้ระแวงบอกเลิกบ่อยแต่ผมก็กลับไปง้อเขาทุกรอบ จน​เขาต้องแอบไปคุยไปเล่นกับเพื่อนเขาเพราะตอนคุยกับผมเขาไม่ได้ให้เวลาเพื่อนเลยเ

ทุกคนมีวิธีรับมือกับการสูญเสียคนที่รักด้วยการเลิกลาไป ยังไงหรอคะ แค่เจอหน้ากันหนูก็จะร้องไห้แล้ว มันรู้สึกเสียใจมากเลย

ตอนนี้พี่ชายออกจากบ้านไปแล้วผมต้องรับผิดชอบคนเดียวเหนื่อยจังมีภาระเยอะจังผมพึ่ง18เองพ่อแม่น้องต้องผมผิดชอบทั้งหมดเหนื่อยกดดันแม่กะแจ้งความจับผมเรียบร้อยแล้วรอไปศาลเพราะผมทำร้ายเขาโดนที่ผมไม่ได้ตั้งใจท

8ปีสำหรับลูกชายคบกับแฟนไม่โทษใครอยู่ด้วยกันมีแต่ทะเลาะกันเลิกตอนนี้ดีกว่ามีลูกด้วยกันลูกเราไม่ปรับตัวใครจะทนไหวถึงเวลาแล้วที่ต้องปล่อยเค้าเราเห็นลูกเศร้าใจเราก้อเศร้าไปด้วยคนเป็นแม่อะเนอะรอลูกทำใจและก

เพื่อนๆ เคยเป็นเดือนซวยมั้ยครับ พึ่งต้นเดือนผมไปเที่ยวกับเพื่อนมาที่วัดแห่งนึง ตอนกำลังกลับ รถยางรั่ว ต้องเข็นกันมา 20กว่ากิโล พอไปจอดกินข้าว กระเป๋าตังค์ก็หาย พออาทิตย์ต่อมา ผมสะพายกระเป๋าว่าจะเอาทอง

เราเหนื่อย และเหนื่อยมากๆด้วย จะเหนื่อยจะท้อกี่ครั้งตัวเองก็เป็นคนเดียวที่รู้เรื่องหมด ต้องการอ้อมกอดจากคนที่เราไว้ใจ แต่เขาก็ไม่ได้อยู่กับเราตลอดเวลาขนาดนั้น เป็นคนเก็บน้ำตาไม่อยู่เลย เหมือนเขื่อนที่

กระทู้นี้มีไว้ระบายค่ะ ใครมีเรื่องทุกข์ใจเรื่องเครียดมาระบายในนี้ได้เลยนะคะ  ของเรา เราเครียดมาก ตอนนี้ทั้งตัวเหลือตังไม่ถึง100 กว่าจะสิ้นเดือน ท้อมากค่ะ ไม่มีเพื่อนคุยแฟนก็ไม่มี กับครอบครัวยิ่งแ