คือกลุ่มผมจะมี5คนรวมตัวผมด้วย เพื่อนผมมันสอบติดได้ห้อง2กันทั้งหมดส่วนผมอยู่ห้อง5คนเดียว ส่วนมากเขาจะเดินเป็นคู่กันผมก็เดินอยู่ข้างหลังคนเดียว เวลากินข้าวผมก็คอยทักถามตลอดว่าอยู่ไหน แล้วผมก็ไปนั่งโต๊ะกับเขา แน่นอนครับผมนั่งตรงคนเดียวตลอดเขานั่งเป็นคู่กันคุยก็คุยกัน4คน มีครั้งนึงเลิกเรียนแล้วเดินมาเจอกันพอดีผมก็เดินไปด้วย ผมไปนั่งคู่กับเพื่อนคนนึง แล้วอีกคนมันเดินมาแล้วก็บอกว่าขอนั่งตรงนี้พร้อมเอากระเป๋ามาวางตรงเก้าอี้ ผมก็เลยให้มันนั่งไปผมค่อนข้างใส่ใจพวกมันตลอด เวลาผมเลิกก่อนผมก็จะมานั่งรอเขาจนกว่าจะเลิกเรียนแล้วไปกินข้าวพร้อมกัน แต่เวลาเขาเลิกก่อนเขาก็ไปกัน4คนผมไปถึงโรงอาหารเขาก็กินกันเสร็จแล้ว  บางทีเรียนตึกเดียวกันคาบเดียวจะจบ ผมบอกให้พวกมันรอ มันเดินมาดูหน้าห้องผมมันเห็นครูยังสอนอยู่ มันก็บอกผมว่าเดี๋ยวลงไปก่อน พวกมันก็ไปกัน 
 จะมีคนนึงที่มีแฟนอยู่ห้องเดียวกัน เพื่อนเขาก็นั่งอยู่กันเต็มจะเป็นโต๊ะไม้หินอ่อน ซึ่งไม่มีที่ว่างแล้ว แล้วเพื่อนผมกับเพื่อนของเพื่อนก็บอกให้แฟนมันออกไปเลย เพื่อนคือผมมาแล้ว มันก็กอดแฟนมันบอกว่าอย่าไล่แฟนกู ผมก็เลยไปนั่งเก้าอี้ข้างหลังกับเพื่อนของเพื่อนอีกคนนึง มีเยอะเลยครับแต่ขก.พิมพ์มาก 
บางทีผมคิดว่าถ้าไม่มีผมอยู่ในกลุ่มเขาก็จะมีความสุขกันมากกว่านี้ ผมน่าจะออกไปตั้งแต่แรก ไม่รู้ว่าผมดูงี้เง่าเกินไปรึเปล่า 
ปล.ทั้งหมดนี้เป็นผู้หญิงนะครับ แต่ผมไม่ถนัดพิมพ์แบบนั้น;-;
ถ้าอ่านไม่เข้าใจก็ขอโทษด้วยนะครับ อ่านเองก็ยังไม่ค่อยเข้าใจ😂