สวัสดีค่ะ
เราเริ่มเรื่องเลยนะคะ (แอบยาวหน่อยนะคะ)
เราอยากได้ความเห็นจากทุกๆคน ว่าคนที่เราเจอเค้าเป็นมิจฉาชีพ หรือแค่คนเห็นแก่ตัวค่ะ
เราเจอเค้าในแอพออนไลน์ คุยได้สักสองอาทิตย์ก็นัดเจอค่ะที่คาเฟ่แห่งหนึ่ง
ซึ่งเราเป็นคนจ่ายเงินค่าเครื่องดื่มค่ะ เพราะเค้าบอกแอพธนาคารเค้ามีปัญหาจ่ายไม่ได้
หลังจากนั้นก็แยกย้าย ก็คุยกันต่อให้สักอาทิตย์แล้วเค้าไม่ตอบข้อความเรา
เราเลยเลิกคุยไปค่ะ หลังจากนั้นประมาณเดือนหนึ่งก็กลับมาคุยกันค่ะ
กลับมาคุยครั้งนี้ เค้าโทรหา เข้า กลางวัน เย็น ส่งข้อความตลอดค่ะ
คุยกันได้สองอาทิตย์ก็นัดเจอกันค่ะ เพราะเราเข้ามาทำธุระที่ กทม พอดี
ก็ไปกินกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง แล้วเอารถเราไปค่ะ
แต่เค้าก็นัดน้องๆที่ทำงานมาด้วยค่ะ มีทั้งผุ้หญิง ผู้ชาย
ประมาณ 8 คน รวมเราด้วยค่ะ ก็กินกันจนร้านเลิก ซึ่งเราตั้งใจจะกลับบ้าน
แต่บ้านเราอยู่ ตจว ค่อนข้างไกล แต่เค้าก็ชวนและลากกันไปต่อ ซึ่งเราก็ลังไง (อันนี้ยอมรับว่าใจไม่ถึงพอที่จะปฏิเสธแล้วแยกตัว)
ก็ไปกันต่อ จนเลิกตีสอง มันดึกมากแล้ว ก็พยายามไปหา รร เพื่อนอน แต่ก็เต็ม สุดท้ายก็เลยต้องค้างห้องเค้า
ซึ่งเค้าไม่ได้ทำอะไรค่ะ เค้าหลับไป เราก็หลับไป ตื่นเช้ามาเราก็กำลังจะกลับ แต่เราออกจากห้องเค้าไม่ได้
เพราะประตูล็อคจากด้านนอก (เพิ่งมารู้ทีหลังค่ะ ว่ามันมีช่องเล็กๆที่เอามือยื่นออกไปเพื่อล็อคกุญแจข้างนอกได้)
ทีนี้เราก็ไปไหนไม่ได้ค่ะ จนเค้าตื่น แล้วเราก็เลยต้องยอมเค้าค่ะ เพราะสู้กันไม่ไหวค่ะ เหมือนโดนขังด้วย
เลยต้องเอาตัวรอดไปก่อน หลังจากนั้นเราก็พยายามไม่คุย แต่เค้ากลับเอากระเป๋าเงินเค้าไว้ในรถเรา ซึ่งเราไม่เห็นแล้วมารู้ทีหลังค่ะ
เลยนัดเจอเพื่อตืนของ แต่พอคือกันเสร็จแล้ว เค้ากลับหยิบไอแพด มือถือ ไมโครโฟนไร้สายของเราไปค่ะ
ซึ่งเค้าพูดทำนองว่ายืมมาเล่นหน่อย แล้วเราก็ไม่อยากฉุดกระชาก ลากถูค่ะ เพราะเค้าหยิบไปแล้ว
พอเค้าได้ไป ทีนี้เค้าเปลี่ยนไปเลยค่ะ ไม่โทรหาเหมือนเคย โทรแค่ตอนเย็น แล้วก็หายไป
เราเลยทวงถามของคืนค่ะ ซึ่งเค้าก็บ่ายเบี่ยง บอกจะส่งมาให้ จะฝากคนโน่นไว้ แต่ก็ไม่ได้สักที
เรารอ 2 อาทิตย์ แล้วพอดีเรามีธุระเข้า กทม เลยขอนัดเจอ
ซึ่งเค้าตอบตกลงค่ะ เราก็ทำธุระ จนเย็น 4 โมงแล้ว
เราก็ส่งข้อความถามเค้าเลิกงานหรือยัง
เค้าก็บอกยัง วันนี้เลิกดึก
เราก็พยายามโทรหาเค้า ซึ่งเค้าก็ไม่รับค่ะ
แล้วเราก็โทรหาน้องที่ทำงานเค้าค่ะ ซึ่งน้องก็ช่วยตามให้
แต่ก็ไม่เจอตัวค่ะ แต่สุดท้ายเค้าก็โทรมาบอกเลิกสองทุ่ม
เราเลยบอกว่า เราจะรอค่ะ เค้าบอกโอเค
เราก็นั่งรอค่ะ สองทุ่มก็แล้ว สองทุ่มครึ่งก็แล้ว โทรไปก็ไม่รับ
ข้อความก็ไม่อ่านค่ะ จนสุดท้ายเค้าโทรกลับมาสามทุ่มกว่าๆ
แล้วก็ยังบ่ายเบี่ยงว่าจะไปงานเลี้ยงต่อ เราเลยถามว่าที่ไหน เดี๋ยวเราไปด้วย
เค้าก็เลยบอกงั้นเดี๋ยวเค้ากลับห้อง
สุดท้ายก็เจอกันค่ะ เค้าเดินถือไอแพดมาคืนค่ะ แต่ไม่มีอย่างอื่น
จนเราต้องขึ้นไปเอาที่ห้องเค้า ซึ่งสิ่งที่เราเจอคือแปรงสีฟันของผู้หญิงคนอื่น
แล้วก็เจอข้อความว่าเค้าไปกับผู้หญิงอีกคนมาทั้งวัน เลยไม่ได้มาหาเราค่ะ
ปล่อยให้เรารอ เราฉวยโอกาสตอนเค้าเข้าห้องน้ำ
หยิบของเราใส่กระเป๋าทุกอย่างค่ะ แล้วเราก็ไปค่ะ
หลังจากนั้นเค้ามีโทรมาหานะคะวันเดียว แล้วก็ไปแล้วค่ะ
เราอยากถามเพื่อนๆว่า เค้านี่จัดเป็นมิจฉาชีพไหมคะ
แล้วเราก็ไม่อยากให้ใครเจอแบบเรา
พลาดแบบเราค่ะ อ้อ แล้วเค้าบอกเค้าเคยผ่าน ผญ มาร้อยกว่าคนแล้ว
ซึ่งเราตกใจมากค่ะ แสดงว่าเค้าหลอกมาเป็นร้อยกว่าคนแล้ว
เราเลยอยากจะเตือนทุกๆคนค่ะว่าอย่าใจดีเหมือน
อย่ากลัวทีจะสู้ค่ะ เราพลาด เรายอมรับแต่ก็จะไม่ให้เกิดขึ้นอีก
อ้อ เค้าทำงานมีเครื่องแบบค่ะ ดูเหมือนจะไว้ใจได้มากๆค่ะ
ผู้ชายแบบนี้คือมิจฉาชีพ หรือ แค่เห็นแก่ได้ (อยากให้เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์สำหรับคนที่เชื่อใจคนอื่นง่ายๆ)
เราเริ่มเรื่องเลยนะคะ (แอบยาวหน่อยนะคะ)
เราอยากได้ความเห็นจากทุกๆคน ว่าคนที่เราเจอเค้าเป็นมิจฉาชีพ หรือแค่คนเห็นแก่ตัวค่ะ
เราเจอเค้าในแอพออนไลน์ คุยได้สักสองอาทิตย์ก็นัดเจอค่ะที่คาเฟ่แห่งหนึ่ง
ซึ่งเราเป็นคนจ่ายเงินค่าเครื่องดื่มค่ะ เพราะเค้าบอกแอพธนาคารเค้ามีปัญหาจ่ายไม่ได้
หลังจากนั้นก็แยกย้าย ก็คุยกันต่อให้สักอาทิตย์แล้วเค้าไม่ตอบข้อความเรา
เราเลยเลิกคุยไปค่ะ หลังจากนั้นประมาณเดือนหนึ่งก็กลับมาคุยกันค่ะ
กลับมาคุยครั้งนี้ เค้าโทรหา เข้า กลางวัน เย็น ส่งข้อความตลอดค่ะ
คุยกันได้สองอาทิตย์ก็นัดเจอกันค่ะ เพราะเราเข้ามาทำธุระที่ กทม พอดี
ก็ไปกินกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง แล้วเอารถเราไปค่ะ
แต่เค้าก็นัดน้องๆที่ทำงานมาด้วยค่ะ มีทั้งผุ้หญิง ผู้ชาย
ประมาณ 8 คน รวมเราด้วยค่ะ ก็กินกันจนร้านเลิก ซึ่งเราตั้งใจจะกลับบ้าน
แต่บ้านเราอยู่ ตจว ค่อนข้างไกล แต่เค้าก็ชวนและลากกันไปต่อ ซึ่งเราก็ลังไง (อันนี้ยอมรับว่าใจไม่ถึงพอที่จะปฏิเสธแล้วแยกตัว)
ก็ไปกันต่อ จนเลิกตีสอง มันดึกมากแล้ว ก็พยายามไปหา รร เพื่อนอน แต่ก็เต็ม สุดท้ายก็เลยต้องค้างห้องเค้า
ซึ่งเค้าไม่ได้ทำอะไรค่ะ เค้าหลับไป เราก็หลับไป ตื่นเช้ามาเราก็กำลังจะกลับ แต่เราออกจากห้องเค้าไม่ได้
เพราะประตูล็อคจากด้านนอก (เพิ่งมารู้ทีหลังค่ะ ว่ามันมีช่องเล็กๆที่เอามือยื่นออกไปเพื่อล็อคกุญแจข้างนอกได้)
ทีนี้เราก็ไปไหนไม่ได้ค่ะ จนเค้าตื่น แล้วเราก็เลยต้องยอมเค้าค่ะ เพราะสู้กันไม่ไหวค่ะ เหมือนโดนขังด้วย
เลยต้องเอาตัวรอดไปก่อน หลังจากนั้นเราก็พยายามไม่คุย แต่เค้ากลับเอากระเป๋าเงินเค้าไว้ในรถเรา ซึ่งเราไม่เห็นแล้วมารู้ทีหลังค่ะ
เลยนัดเจอเพื่อตืนของ แต่พอคือกันเสร็จแล้ว เค้ากลับหยิบไอแพด มือถือ ไมโครโฟนไร้สายของเราไปค่ะ
ซึ่งเค้าพูดทำนองว่ายืมมาเล่นหน่อย แล้วเราก็ไม่อยากฉุดกระชาก ลากถูค่ะ เพราะเค้าหยิบไปแล้ว
พอเค้าได้ไป ทีนี้เค้าเปลี่ยนไปเลยค่ะ ไม่โทรหาเหมือนเคย โทรแค่ตอนเย็น แล้วก็หายไป
เราเลยทวงถามของคืนค่ะ ซึ่งเค้าก็บ่ายเบี่ยง บอกจะส่งมาให้ จะฝากคนโน่นไว้ แต่ก็ไม่ได้สักที
เรารอ 2 อาทิตย์ แล้วพอดีเรามีธุระเข้า กทม เลยขอนัดเจอ
ซึ่งเค้าตอบตกลงค่ะ เราก็ทำธุระ จนเย็น 4 โมงแล้ว
เราก็ส่งข้อความถามเค้าเลิกงานหรือยัง
เค้าก็บอกยัง วันนี้เลิกดึก
เราก็พยายามโทรหาเค้า ซึ่งเค้าก็ไม่รับค่ะ
แล้วเราก็โทรหาน้องที่ทำงานเค้าค่ะ ซึ่งน้องก็ช่วยตามให้
แต่ก็ไม่เจอตัวค่ะ แต่สุดท้ายเค้าก็โทรมาบอกเลิกสองทุ่ม
เราเลยบอกว่า เราจะรอค่ะ เค้าบอกโอเค
เราก็นั่งรอค่ะ สองทุ่มก็แล้ว สองทุ่มครึ่งก็แล้ว โทรไปก็ไม่รับ
ข้อความก็ไม่อ่านค่ะ จนสุดท้ายเค้าโทรกลับมาสามทุ่มกว่าๆ
แล้วก็ยังบ่ายเบี่ยงว่าจะไปงานเลี้ยงต่อ เราเลยถามว่าที่ไหน เดี๋ยวเราไปด้วย
เค้าก็เลยบอกงั้นเดี๋ยวเค้ากลับห้อง
สุดท้ายก็เจอกันค่ะ เค้าเดินถือไอแพดมาคืนค่ะ แต่ไม่มีอย่างอื่น
จนเราต้องขึ้นไปเอาที่ห้องเค้า ซึ่งสิ่งที่เราเจอคือแปรงสีฟันของผู้หญิงคนอื่น
แล้วก็เจอข้อความว่าเค้าไปกับผู้หญิงอีกคนมาทั้งวัน เลยไม่ได้มาหาเราค่ะ
ปล่อยให้เรารอ เราฉวยโอกาสตอนเค้าเข้าห้องน้ำ
หยิบของเราใส่กระเป๋าทุกอย่างค่ะ แล้วเราก็ไปค่ะ
หลังจากนั้นเค้ามีโทรมาหานะคะวันเดียว แล้วก็ไปแล้วค่ะ
เราอยากถามเพื่อนๆว่า เค้านี่จัดเป็นมิจฉาชีพไหมคะ
แล้วเราก็ไม่อยากให้ใครเจอแบบเรา
พลาดแบบเราค่ะ อ้อ แล้วเค้าบอกเค้าเคยผ่าน ผญ มาร้อยกว่าคนแล้ว
ซึ่งเราตกใจมากค่ะ แสดงว่าเค้าหลอกมาเป็นร้อยกว่าคนแล้ว
เราเลยอยากจะเตือนทุกๆคนค่ะว่าอย่าใจดีเหมือน
อย่ากลัวทีจะสู้ค่ะ เราพลาด เรายอมรับแต่ก็จะไม่ให้เกิดขึ้นอีก
อ้อ เค้าทำงานมีเครื่องแบบค่ะ ดูเหมือนจะไว้ใจได้มากๆค่ะ