คือ เราเป็น ผญ นะคะ เราอายุมากกว่าแฟน 5 ปีค่ะ เราจบปริญญาตรี มีความฝันอยากไปให้ไกลกว่านี้ เราก็ทำงานรายได้อยู่ที่แค่ 20-30k ต่อเดือนค่ะ อยู่ต่างจังหวัด  ส่วนแฟนเราก็รับจ้างทั่วไปเลยค่ะ เค้าจบแค่ กศน ค่ะ  ในช่วงแรกๆที่คบกัน แฟนค่อนข้างซัพพอร์ตทุกอย่างค่ะ เราลงแค่แรงที่ขับรถไปหาเค้าค่ะ ตอนแรกเราจะเป็นฝ่ายไปหาเค้าตลอดค่ะ เพราะยังไม่พร้อมให้เค้าเข้ามาในโลกของเราค่ะ 

แต่พอเริ่มยอมรับความจริงได้ เราก็ให้โอกาสตัวเองเต็มที่กับรักครั้งนี้  เราก็ทำงานปกติเลยค่ะ ส่วนตอนนี้แฟนอยู่ว่างๆไม่ทำอะไรเลยค่ะ  แฟนก็อยู่บ้านแฟนนะคะ เราก็อยู่กับบ้านเรานะคะ ไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ 

ระหว่างนี้ ก็ยอมรับนะคะว่ามีคนที่จบขั้นต่ำปริญญาตรี เข้ามาจีบเราบ้าง แต่เรารักแฟนค่ะ เราเลยไม่สนใจใครเลย เพราะไม่อยากนอกใจค่ะ อยากตั้งใจรักเค้าให้เต็มที่ 

เราคบกับแฟนมาประมาณปีกว่าค่ะ มาพักหลังระยะ 8 เดือนมานี้ ค่าใช้จ่ายทุกอย่าง เราออกแทบจะ 90% ค่ะ จนเรารู้สึกว่า เค้าหลอกเรามั้ย เราจะเป็นฝ่ายที่ต้องไปหาเค้าฝ่ายเดียวค่ะถึงจะได้เจอกัน บ้านเรากับบ้านเค้าไกลกันประมาน ไปกลับ 80+ กิโลค่ะ บางครั้งเราเลิกงาน ขับรถไปหาเค้ากลับบ้านตี 1 ตี 2 พอแยกกัน เค้าก็ไม่คิดจะโทรถามหรืออะไรเลยค่ะ มีบ้างก็ทักมาว่าถึงบ้านยัง  มาพักหลัง เราจะโทรหาเค้าตลอดเลยค่ะจนกว่าเราจะถึงบ้าน เค้าก็ยินดีคุยกับเราระหว่างขับรถค่ะ 

สิ่งที่เรารู้สึกเหนื่อยคือ ตอนนี้เรารู้สึกว่า เราพยายามมากไปฝ่ายเดียวค่ะ เราโทรหาฝ่ายเดียว เราออกค่าใช้จ่ายทุกอย่างเวลาเราไปหาเค้า เราไปหาเค้าฝ่ายเดียว และเค้าไม่มีความใส่ใจเลยค่ะ  เราคิดจะถอยหลายรอบแล้ว แต่เราถอนตัวไม่ได้เลยค่ะ เรายังไม่พร้อม เรารักจนรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าค่ะ แต่ทุกอย่างที่เราเสนอ เค้าสนองหมดเลยนะคะ เราสามารถเจอเค้า ไปหาเค้าที่บ้านได้ตลอดเวลาค่ะ 

เราไม่รู้ว่า จุดจบความสัมพันธ์นี้จะเป็นยังไง แนะนำเราได้เลยนะคะ อยากระบายออกมา เพราะเหนื่อยมากจริงๆค่ะ รู้สึกรักเขาอยู่ฝ่ายเดียวค่ะ