ผมเป็นคนหนึ่งที่ปกติเวลาอยู่กับเพื่อนจะทำตัวสดใสร่าเริงใครมีปัญหามาหรือความเครียดมาผมจะสามารถช่วยอย่างจริงจังและให้คำแนะนำได้เสมอแต่พอผมมีเรื่องเครียดหรือทุกข์ใจกลับเลือกที่จะไม่บอกใครจะเก็บไว้คนเดียวเพราะผมเคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับเรื่องนี้มีอยูครั้งหนึ่งผมเครีดมากและได้ลองเปิดใจระบายให้กับเพื่อนที่สนิดซึ่งเพื่อนคนนี้เป็นคนที่มีปัญหาในชีวิตผมจะคอยช่วยอยู่เสมอพอผมลองเปิดใจเล่าเรื่องนี้ให้เขาฟังเขากลับมองว่ามันเป็นเรื่องตลกและไร้สาระเอาไปบอกกับคนอื่นอย่างสนุกตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่เคยไว้ใจใครเลยถึงจะสนิดมากขนาดไหนผมก็ไม่เคยจะเล่าความเคลียดหรือปรึกษากับใครเลยเพราะกลัวมันจะเป็นแบบเดิม
สิ่งที่ผมทำอยู่มันดีหรือไม่