เรื่องของเรื่องคือ
เรามีลูกติด(ปัจจุบันอายุ 8 ขวบ) คบกับนายก. มาเวลา 6 ปี ช่วยกันทำงานทุกอย่าง ลำบากด้วยกันมาตลอด เขาขอให้เราไปอยู่บ้านด้วยกันกับเขา เขาจึงพาตัวเอง ลูก และแม่(ต้องไปดูแลลูกเรา เพราะเราต้องทำงาน และต้องไปทำงานต่างจังหวัดตลอด) ไปอยู่ร่วมกัน เสมือนครอบครัว (เราคิดแบบนั้น) 

ในทุกช่วงเวลาของชีวิตที่เขาติดขัดเรื่องเงิน ธุรกิจ เราจะหยิบยืมของแม่เราให้เขาตลอด (แต่เขาก็ใช้คืนตลอดนะ) ช่วยกันทำงานหามรุ่ง หามค่ำ ไม่ว่าจะหนักแค่ไหนก็ตาม 

ตลอดเวลา 6 ปี ก็มีทะเลาะกันมาตลอด เรื่องไม่เป็นเรื่องเท่าไหร่ แต่ก็เคลียจบทุกครั้ง 
.
.
จนเราคิดว่ามันก็ไปได้ดี ถึงมันจะสะดุดไปบ้าง ก็ไม่เป็นไร 

แล้ววันนึงความคิดเราก็เริ่มเปลี่ยนไปคือ วันนึงน้าเขา มาทำความสะอาดถังน้ำที่บ้าน(บ้านที่เรา+นายก.ช่วยกันทำงานผ่อนกันมา 6 ปี อย่างยากลำบาก เพราะค่าผ่อนตกเดือนละ 40,000 ) แล้วเป็นวันที่เรามีสอบออนไลน์ที่ออกจากจอไม่ได้ น้องหมาที่บ้านดันเห่าขึ้นมา เพราะพวกเขาเห็นคนแปลกหน้า (นั่นก็คือคุณน้า) น้าจึงรำคาญ และเริ่มตะโกนด่าเรา เพราะเราไม่ไปหยุดน้องหมาในทันที แต่เราไปหยุดน้องหลังจากเขาเริ่มเห่าไปแล้ว 2 นาที (เราต้องสละสอบเพราะน้าตะโกนโวยวายดังมาก กลัวเพื่อนบ้านจะตกใจด้วย) 

ทันทีที่ลงไป จึงสั่งให้น้องหยุดเห่า แล้วน้าก็เริ่มหยาบคาย บอกว่ามัวแต่ทำห่าอะไร หมาเห่าไม่หยุด เราก็อธิบายไปดีๆว่าเรามีสอบ เขาก็บอกได้แต่พูดว่าเรามันคนขี้เกียจมากกว่า วันๆไม่ทำอะไร มีแต่หลานเขาทำมาหาเลี้ยง(ทั้งๆที่จริงเวลาไปเอาของ ไปส่งของ ไปยกของให้ลูกค้าเขาก็เคยเห็น) เห็นเวลาทะเลาะกับหลานเขาแล้วออกจากบ้านไป ทำไมไม่ไปให้มันพ้นๆ เสนอหน้ากลับมาทำไม 
เราพยายามพูดกับน้าดีๆ ด้วยคำพูดที่ไม่รุนแรงเพราะเห็นแก่นาย ก. กลัวว่านาย ก.จะลำบากใจ ถ้าเรากับน้า(ที่เขารักมาก) จะบาดหมางกัน แม่เราจึงเดินออกมาเคลียสถานการณ์ แต่น้า(ซึ่งอายุน้อยกว่าแม่เรา) ก็เริ่มหันไปด่าแม่เราแทน เราก็เริ่มรู้สึกว่ามันเกินไปแล้วนะ ด่าเรา ลามไปถึงแม่เรา และลูกเรา 8 ขวบก็ได้แต่แอบใต้โต๊ะ เพราะกลัว เราจึงเริ่มพูดเสียงแข็งและถามว่า นี่คุณเป็นอะไร คุณต้องการอะไรถึงทำแบบนี้ เขาได้แต่พูดวนๆซ้ำๆว่า ออกไป!!!! ออกไป!!!! คือไล่เรา ลูก และแม่เราออกจากบ้าน

จนนาย ก.กลับมาถึงบ้านพอดี เขาจึงพาน้าเขาขึ้นรถ แล้วขับไปส่งน้าที่บ้านของน้า พอกลับมาถึงบ้าน เราได้แต่ถามว่า" เห้ย ทำไมน้าเธอเป็นแบบนี้อ่ะ มาด่าเราไม่พอ ลามปามไปชี้หน้าด่าแม่เราเลยเหรอ ไปทำอะไรให้อ่ะ **แล้วเธอจะจัดการเรื่องนี้ยังไง** บ้านหลังนี้เราก็ทำงานผ่อนมันมานะ (เอาจริงๆแอบรู้สึกว่าทำงานเยอะกว่านาย ก.ด้วยซ้ำ เพราะเอกสารทุกอย่างเราทำเองทั้งหมด บัญชีเอย รับออเดอร์ จัดของ ส่งของ สรุปงานกับลูกค้า คุยดีเทลของลงห้าง) 

คำตอบที่ได้คือ "เอาเป็นว่าพี่ขอโทษแทนน้าละกัน ช่วยทำๆเป็นลืมไปได้มั้ย เราห้ามใครพูดอะไรไม่ได้หรอก น้าก็เป็นคนแบบนี้แหละ อารมณ์ร้อน ขออย่าใส่ใจเลยนะ" เราอึ้งมากนะ บอกเลย เรากับแม่โดนด่าหน้าชาไปหมด เรารู้สึกผิดมากที่ทำให้แม่กับลูกต้องมาเจออะไรแบบนี้ 

คำถามคือ หลังจากเหตุการณ์วันนั้น เราพยายามมองโลกแง่ดีมากๆว่าเขาก็เป็นคนดีนะ ขยันทำงาน ไม่ดื่มเหล้า ไม่ติดสังคม ไม่เจ้าชู้ แล้วก็ไม่ได้รังเกียจลูกเรา (ถึงจะไม่ได้รักอะไรมากมายก็เถอะ) แต่!! อีกมุมนึงเรารู้สึกว่า เขาไม่ปกป้องเราเลยนะ ทั้งๆที่เขาควรจะพูดคุยกับน้าเขาได้ และอีกอย่างคือแม่เขาก็ไม่พูดถึงเหตุการณ์นี้เลยด้วยซ้ำ (แม่กับน้าเขาอยู่บ้านเดียวกัน) เหมือนทุกคนทางฝั่งนั้นรวมถึงนาย ก.ด้วย มองว่าสิ่งนี้ไม่เคยเกิดขึ้น มีแต่ทางเราที่ยังรู้สึกไม่โอเค

ทำให้เรารู้สึกว่า หรือเราไม่ควรอยู่กับเขาต่อไปดี เพราะเราคิดไม่เหมือนเดิมแล้ว

พี่ๆมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างคะ

ขอบคุณค่ะ