ทำไม...

สวัสดีค่ะเราเป็นคนนึงที่อยากมีแฟนเราเลยเริ่มมองหาคนที่สนใจแล้วเราก็เจอเขาแล้วพอเราเริ่มได้คุยกับเขาเรามีความสุขมากๆจนเราเริ่มตัดสินใจคบกันแต่มันก็พังลงเพียงเพาะว่าเราแค่งี่เง่าเพราะอยากเจอเขามากเกินไปเลยทำให้เราทะเลาะกันแล้วจากนั้นก็มีเรื่องอีกมากมายที่ทำให้เราทะเลาะกันบ่อยมากจนต้องเลิกคุยกันไปหลายรอบมากจนมาถึงครั้งล่าสุดเราร้องไห้แทบเป็นแทบตายเหนื่อยกับความรู้สึกสุดๆและพอเราได้รับสายโทรจากเขาในตอนเช้าเมื่อเขาโทรมาเราได้ยินคำแรกจากเขาเลยว่าพี่เหนื่อย...ความรู้สึกตอนนั้นเอาแต่ร้องถามเขาว่าเป็นอะไรเขาบอกเราว่าเขาไม่อยากรู้สึกแบบนี้แล้วเขาเหนื่อยเขาท้อใจเขาอยากคิดสั้นเขาอยากหายไปเราได้แต่รับฟังและก็เอาแต่พูดให้กำลังใจเขาซัพพอตเขามากๆว่าเขาดีที่สุดให้กำลังใจและคอยบอกคอยเตือนเขาว่าถ้าเขาเป็นอะไรไปเราจะอยู่อย่างไรและคนรอบๆข้างเขาจะรุ้สึกยังไงจนเขากลับมาอาการดีอีกครั้งแล้วจู่ๆเราก็ดันกลับรู้สึกว่างเปล่าสุดๆไม่รุ้สึกอะไรเลยชาไปทั้งตัวอยากอยู่เงียบๆแต่เราอยากมีเขาอยู่กับเราแต่ก่อนหน้านั้นเราต้องทุกทนทรมานและต้องอยู่คนเดียวตลอดเวลาและไม่มีใครช่วยเราเลยตอนนี้เราต้องการเขาอยู่แต่เราแค่เหนื่อยเกินไปและทุกๆครั้งที่เขาถามเราว่าเราเป็นอะไรเราตอบเขาได้เพียงแค่ ...ไม่ได้เป็นอะไร  เราไม่เข้าใจว่าตอนนี้เราเป็นอะไร