เป็นคนคนหนึ่งในเวลาที่มีอยู่จะไม่เห็นค่ามัน แต่พอในวันที่มันไม่มีอยู่แล้วเราจะคิดหวยหาและคิดถึงมัน จนทุกวันนี้ทุกคนที่อยู่รอบกายเราเริ่มหายออกไปจากเราทีละคน บางครั้งก็คิดนะมันอาจจะเป็นเพราะตัวเราเอง ทุกวันนี้โคตรไม่มีความสุขเลยยังคงวนเวียนอยู่กับเรื่องเก่าๆคิดถึงอดีตที่เคยทำผิดพลาดถึงแม้ว่าปัจจุบันจะมีความสุขมากขนาดไหนแต่ความสุขนั้นจะอยู่กับเราไม่นานและสิ่งที่ตามมาคือตัวเราเองตัวเราจะนำเรื่องราวในอดีตที่เคยผิดพลาดเอาขึ้นมาคิดจนทำให้คนที่อยู่ในปัจจุบันไปจากเรา มันคงเป็นเวรกรรมของเราใช่ไหม