ผมเป็นคนสมาธิสั้น แต่อยากนั่งสมาธิเหมือนกับเพื่อน ในครั้งแรกผมตั้งใจนั่งเพียงแค่ 5 นาที แต่รู้สึกตัวอีกทีก็ได้นั่งเกือบ 20 นาทีแล้ว
ผมนั่งสมาธิโดยใช้คำภาวนา ฟุ้งซ่านหน่อ กลับลมหายใจเข้าและออก 1 ครั้ง ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆแต่ผมรู้สึกตัวอีกทีก็ได้นั่งไปเกือบ 20 นาทีแล้ว
แบบนี้คือการตกภวังค์ใช่ไหมครับ และตั้งแต่นั้นผมก็ไม่ได้นั่งสมาธิอีกเลย แต่รู้สึกเหมือนมีความรู้สึกแปลกๆที่อธิบายไม่ได้โผล่ออกมาจากอก มันเหมือนอิ่มเอิ่มมีสุข ข้าวปลาแทบไม่กิน ถึงรู้ว่าร่างกายหิวแต่ก็ไม่อยากกิน มันเป็นความรู้สึกที่สามารถนั่งยิ้ม เดินยิ้มคนเดียวได้ หรือแม้กระทั่งนอนยิ้มได้ จนเพื่อนเกือบจะลากผมไปหาหมอแล้ว...
แบบนี้คือหลับภวังค์...
ผมนั่งสมาธิโดยใช้คำภาวนา ฟุ้งซ่านหน่อ กลับลมหายใจเข้าและออก 1 ครั้ง ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆแต่ผมรู้สึกตัวอีกทีก็ได้นั่งไปเกือบ 20 นาทีแล้ว
แบบนี้คือการตกภวังค์ใช่ไหมครับ และตั้งแต่นั้นผมก็ไม่ได้นั่งสมาธิอีกเลย แต่รู้สึกเหมือนมีความรู้สึกแปลกๆที่อธิบายไม่ได้โผล่ออกมาจากอก มันเหมือนอิ่มเอิ่มมีสุข ข้าวปลาแทบไม่กิน ถึงรู้ว่าร่างกายหิวแต่ก็ไม่อยากกิน มันเป็นความรู้สึกที่สามารถนั่งยิ้ม เดินยิ้มคนเดียวได้ หรือแม้กระทั่งนอนยิ้มได้ จนเพื่อนเกือบจะลากผมไปหาหมอแล้ว...