สวัสดีค่ะ เราคบกับเเฟนได้ เกือบ 2 ปี รักทางไกลค่ะ เขาอายุ 17 เรา 21 ค่ะ เเต่ที่คบกันมาเราก้มีทะเลาะกันบ้าง งอนกันบ้าง ตามภาษาคนคบกันทั่วไปค่ะ คือช่วงหลังมานี้เเฟนเริ่มคุยกับเราน้อยลงทะเลาะกันมากขึ้น เเละเวลาเราทำอะไรให้เขาเหมือนเขาจะไม่ถูกใจ เขาเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนมาก คงเป็นเพราะเราด้วยเเหละที่ชอบจู้จี้จุกจิ้กชีวิตเขามากเกินไปเเละคู่ของเราคือเฟสอีกฝ่ายสามารถเข้าไปดูของกันเเละกันได้ เเละช่วงหลังมานีเราติดเรียนไม่ค่อยมีเวลาให้เขาด้วย เราเข้าเฟสเขาไปดู ตอนนั้นเขากำลังคุยกับเพื่อนของเขาที่เป็นผญ เราก็ไม่ได้คิดอะไรก้คิดว่าเพื่อนกัน เเต่เขาคุยเเล้วรีบลบเเชทเราก้คิดว่าเค้าคงกลัวเราเห็นเเล้วไม่สบายใจล่ะมั้ง เเต่ก้เริ่มตะหงิดใจหน่อยๆมีอะไรที่มันโปะหลายอย่าง พยายามมองโลกในเเง่ดี เเล้วมันมาโป๊ะตอนเเฟนลงสตอรี่วันครบรอบ เเล้วเขาปิดกั้นไม่ให้คนนั้นเห็นสตอรี่ จนเราไปถามไปเครีย คือเขาว่าเรางี่เง่า เเค่เพื่อนกัน เเล้วเวลาทะเลาะเขาชอบเงียบหายไปปล่อยให้เรางงเเล้วก้สงสัยว่านี่คือเราผิดหรอว่ะ สุดท้ายเรายอมเเละไปขอโทษเพื่อให้มันจบๆ เเต่เรื่องมันก้ยังค้างคา โดยที่เราอยากทราบเหตุผลเเต่เขาบัดเบี่ยงเลือกที่ไม่ตอบ บอกเเค่ประโยคเดียว “เเค่เพื่อน” เเละเราเลยไปคุยกับผญคนนั้น เขาบอกว่าเขาเข้าใจเรา เขาจะพยายามถอยห่าง เราบอกว่าเราเข้าใจให้คุยกันปกติได้ เเต่เพื่อนคนนั้นก้ห่างให้จริงๆค่ะลบเพื่อน คุยเรื่องที่เเบบจำเป็นจริงๆ เเต่เเฟนเราพยายามทักไปถามโน้นนี่ โดยเราก้บอกเเฟนน่ะว่าเราไม่สบายใจ เพื่อนผชก้มีปะทำไมไม่ทักไปคุย ทะเลาะอีก 1 กรุบ เงียบหายไปเหมือนเดิม ลบสถานะคบกันออก จนเรารู้สึกว่าอยากพอเเล้วเเต่ก้ยังทำใจไม่ค่อยได้
ถ้าเขาชอบกันทำไมไม่ยอมเลิกกับเราไปเลย เเล้วพอคนนั้นตั้งคบกับเเฟนเขา(เเอบตามส่องชีวิต) เเล้วเเฟนเราก้ส่งคำขอมาคบเราต่อ เราอยากถามเเฟนตัวเองมากว่าทำเเบบนี้ไปเพื่อ? เเล้วเราก้เเอบเข้าเฟสเเฟนไปเผือก เเชทสุดท้ายที่นางถามคนนั้นคือ “มุงเกลียดอะไรตูว่ะ” (ไม่กล้าพิมหยาบ) เเล้วคนนั้นก้ไม่ตอบ ถ้าเราจะถามก็เกรงว่าจะทะเลาะกันอีก เพราะทะเลาะกี่รอบเขาไม่ยอมเครียให้มันชัดเจน เเล้วเป็นเราที่ต้องยอมตลอด จนรู้สึกว่าถ้าทะเลาะอีกจะบอกเลิกเเล้ว มันดูน่าลำคาญทะเลาะเเล้วเงียบเนี่ย หงุดหงิด คงเป็นเพราะเบื่อ เเละเราก้คงล้ำเส้นเขามากเกินไป การงี่เง่าเอาเเต่ใจของเราด้วยเเหละ ตอนนี้เราทำใจได้60% ล่ะ รักตัวเองมากขึ้น
เเต่ควรเอาไงกับคนนี้ดีค่ะ อยากสั่งสอนดเเละอยากเดินออกไปจากชีวิต เเต่ก้เสียดายเวลาดีๆที่ทำร่วมกันมา ตั้งเเต่คบกันเราไม่เคยคิดนอกใจเขาเลยค่ะทำอะไรคุยกับใครก้เปิดเผย เขานี่สิ่ยิ่งคิดยิ่งงงสับสนไปหมดเเล้ว ที่มาพิมในพันทิปคืออึดอัดใจมากเลยค่ะเลยอยากมาเเชรเเละอยากทราบความคิดของทุกคนที่เขามาอ่านค่ะ
ถ้าพิมอะไรที่งงๆต้องขออภัยด้วยเพราะสับสนจนเรียงความไม่ถูกเลยค่ะ
ขอบคุณที่อ่านค่ะ
เเฟนเป็นเเบบนี้ควร เอาไงต่อดีค่ะ
ถ้าเขาชอบกันทำไมไม่ยอมเลิกกับเราไปเลย เเล้วพอคนนั้นตั้งคบกับเเฟนเขา(เเอบตามส่องชีวิต) เเล้วเเฟนเราก้ส่งคำขอมาคบเราต่อ เราอยากถามเเฟนตัวเองมากว่าทำเเบบนี้ไปเพื่อ? เเล้วเราก้เเอบเข้าเฟสเเฟนไปเผือก เเชทสุดท้ายที่นางถามคนนั้นคือ “มุงเกลียดอะไรตูว่ะ” (ไม่กล้าพิมหยาบ) เเล้วคนนั้นก้ไม่ตอบ ถ้าเราจะถามก็เกรงว่าจะทะเลาะกันอีก เพราะทะเลาะกี่รอบเขาไม่ยอมเครียให้มันชัดเจน เเล้วเป็นเราที่ต้องยอมตลอด จนรู้สึกว่าถ้าทะเลาะอีกจะบอกเลิกเเล้ว มันดูน่าลำคาญทะเลาะเเล้วเงียบเนี่ย หงุดหงิด คงเป็นเพราะเบื่อ เเละเราก้คงล้ำเส้นเขามากเกินไป การงี่เง่าเอาเเต่ใจของเราด้วยเเหละ ตอนนี้เราทำใจได้60% ล่ะ รักตัวเองมากขึ้น
เเต่ควรเอาไงกับคนนี้ดีค่ะ อยากสั่งสอนดเเละอยากเดินออกไปจากชีวิต เเต่ก้เสียดายเวลาดีๆที่ทำร่วมกันมา ตั้งเเต่คบกันเราไม่เคยคิดนอกใจเขาเลยค่ะทำอะไรคุยกับใครก้เปิดเผย เขานี่สิ่ยิ่งคิดยิ่งงงสับสนไปหมดเเล้ว ที่มาพิมในพันทิปคืออึดอัดใจมากเลยค่ะเลยอยากมาเเชรเเละอยากทราบความคิดของทุกคนที่เขามาอ่านค่ะ
ถ้าพิมอะไรที่งงๆต้องขออภัยด้วยเพราะสับสนจนเรียงความไม่ถูกเลยค่ะ
ขอบคุณที่อ่านค่ะ