การตายและวินาศเพราะคำสาปแช่ง

ปฐมกาล อยู่กันสองคน แล้วทำผิดด้วยการกินแอปเปิ้ลผลหนึ่ง พระเจัาลงโทษให้สองคนมีลูกหลาน ปัจจุบัน สองคนนั้นขิตไปแล้ว ไม่ต้องรับผิดชอบอะไร แต่ในเวลาต่อมา ผลจากการสาปให้อาดัมและเอวามีลูก พระเจ้าต้องรับควา

คือไปดูภาพยนตร์เรื่องเหรุยมาเลยสงสัยตอนท้ายเรื่องส่าถ้าคนเรายังไม่ได้ถึงวันที่เราต้องตายแต่ต้องมาตายก่อนเพราะโดนคำแช่งเลยสงสัยว่าคนที่ตายจะบาปมั้ย เพราะเคยได้ยินว่าถ้าเราฆ่าตัวตายก่อนที่เราจะต้องสิ้นอ

เวลาเราแช่งคนที่เกลียด จริงอย่างที่เขาบอก ยิ่งแช่งยิ่งตายยาก ทนทานกระดูกแข็งจริง ถึงจะเป็นบาปแต่อดไม่ได้เลย คือแบบสุดๆๆๆแล้ว ทุกคนคงเข้าใจ

มันมีคนอยู่ประเภทนึงครับผมสงสัยมากแบบที่ว่าก็คือทำบาปมาเยอะอาจจะบาปหนาด้วยอาทิฆ่าคน เป็นโจรปล้นฆ่า อาจจะยักยอกโกงเงินรัฐ แต่ในขณะเดียวกันคนพวกนี้ก็ทำบุญด้วยอาจจะทดแทนหรือว่าไรก็ตามไปเช่นในช่วงหนุ่มๆอา

คือที่ผ่านมา เวลาทำบุญใส่บาตร ก็จะอุทิศส่วนกุศล ให้เจ้ากรรมนายเวร ( เพราะเราอาจไปทำร้ายคนหรือสัตว์ด้วยความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ จะด้วยกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ก็แล้วแต่ ) แต่บังเอิญได้ฟังธรรมะของ อ.สุจิ

ทีฆตปัสสีนิครนถ์ได้กราบทูลถามพระผู้มีพระภาค ว่า ท่านพระโคดม ! พระองค์เล่าย่อมบัญญัติทัณฑะ ในการทำ บาปกรรม ในการเป็นไปแห่งบาปกรรมไว้เท่าไร ? ทีฆตปัสสี ! ตถาคตจะบัญญัติว่ากรรม ๆ ดังนี้ เป็นอาจิณ. ท

อ่านจากเทวตำนาน ยุคสมัยหนึ่งมนุษย์ขยันทำบาปมากจนทำให้พระเจ้าพิโรธ จึงทรงลงโทษโดยสาปแช่งมนุษย์ให้ไม่มีวันตาย ดูผิวเผินเหมือนจะดี แต่พอมนุษย์อยู่นานเข้า ปรากฏว่ามีสิ่งสกปรกและสิ่งปฏิกูลทับถมกันมากขึ้น