สวัสดีครับผมมีเรื่องเล่าที่ยังไม่เคยเล่าให้ใครฟังมากก่อนเรื่องนี้มาจากประสบการณ์จริงในวัยเด็กของผม..เชื่อว่าทุกคนในวัยเด็กมักจะเคยฝันร้ายไม่เรื่องใดก็เรื่องหนึ่งแต่ในความฝันของผมมันต่างออกไปมาก...
เรื่องมันก็เกิดขึ้นเมื่อ11ปีก่อนตอนนั้นผมอายุได้4ขวบตอนนั้นผมจํสได้ว่าตัวเองไม่ชอบการนอนมากพอถึงเวลาที่จะนอนทีไรผมจะร้องไหงองแง"เหตุเพราะไม่อยากจะฝันถึงสิ่งๆนั้น"
เท่าที่ผมพอจําความได้ในตอนที่ผมหลับตาลงนอนมักจะฝันถึงสวนสนุกแห่งนึ่ง เปฌนสวนสนุกที่แปกแต่ก็สวยในเวลาเดียวกัน ภาพที่เห็นมันเป็นสวนสนุกที่อยู่ในห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ภาพที่เห็นผมเห็นแค่นั้นจริงที่เหลือก็มีแต่สไลด์เดอร์สีต่างๆที่ทอดยาวไปตามห่างดูไม่สิ้นสุด ทุกครั้งที่ผมฝั่นถึงที่นี้สไลด์เดอร์มันจะพาผมไหลไปตามทาง ไหลผ่านพื้นที่ต่างๆ"ไม่ว่าจะเป็นป่า โรงงาน บ้านของผม สวนสัตว์ จนทุกๆครั้งมันจะหยุดอยู่ที่ๆหนึ่งมันเป็นทางมืดไม่มีแสง ผมกลัวมากแต่ก็ไม่สามารถออกจะสไลด์เดอร์มันพาผมเข้าไปในนั้น.....
มันไม่มีอะไรอันเงียบ ละมีกลิ่นเน่าเหม็นของอะไรสักอย่างทุกครั้งที่ไหลเข้าไปในที่มืด แล้วอยู่ผมก็รู้สึกเหมือนร่วงตกลงมาในที่ๆหนึ่งมันเหมือนกับโรงงานอะไรซักอย่างที่เหมือนจะทิ้งล้างมานานมากแล้วผมได้ยิ้นเสียงเครื่องจักรเหล็กที่ขึ้นสนิมทํางาน เสียงมันทําให้ผมรู้สึกไม่ไวใจกับที่นี้อยู่ๆก็เริ่มมีเสียงแจ้งเตือนอะไรบ่างอย่างที่ดังจนแสบแกวหู แล้วทุกๆอยู่มันก็มืดลงอีกครั้ง แล้วจู่ๆตัวผมก็รู้สึกถึงอะไรบ่างอย่างกําลังตามล่าผมอยู่เสียงแรกที่ได้ยิ้นเป็นเสียงกรีดร้องของผู้หญิงที่ดังมากๆแล้วเหมือนกําลังวิ่งมาจากที่ไหนซักแห่ง ผมที่รู้สึกกลัวจึงรีบวิ่งไปซ่อน....
เวรกรรมที่นี้มันโลงมากแทบจะหาที่ซ่อนไม่ได้ แต่ผมเหลือบไปเจอห้องๆหนึ่งที่พอจะเข้าไปซ่อนได้ผมจึงรีบวิ้งเข้าไปในห้องๆนั้นโดยทั้นที่ พร้อมกลับเสียงกรีดร้องที่ดูกระหายนั้นก็วิ่งมาใกล้แล้ว ภายในห้องที่ผมอยู่มันจะมีตู้ล็อกเกอร์อยู่2ตู้และเตียงนอนอีก1ผมเลือกที่จะไปแอบที่ล็อกเกอร์ ตู้แรกซึ่งมันอยู่ไกล้ๆเตียง ผมพยายามไม่ทําให้ตัวเองเสียงดังและเงียบที่สุด และแล้วไอ้เสียงกรี๊ดนั้นมันมาหยุดอยู่ที่ประตูห้องที่ผมอยู่เสียงกรี๊ดนั้นมันยังคงร้องอยู่ ผมที่แอบมองอยู่ในล็อกเกอร์ก็เริ่มใจไม่ดีแล้ว แล้วมันก็พังประตูเข้ามาจริงตามที่ผมคิดไว้ สิ่งผมเห็นมันเป็นหญิงร่างสูงผิวคล้ำแห้งติดกระดูก ทุกคนลองนึกภาพตัวละครที่อยู่ในเรื่องจุนจิอิโตะนะครับตัวที่เป็นนางแบบอะครับ ภาพที่ผมเห็นก็คือแบบนั้นเลยครับ
ไอ้ตัวนั้นมันก็เริ่มมองหาผมมันทั้งก้มไปมองใต้เตียงแล้วมันก็เปิดล็อกตู้ผมตู้แรกเลย ผมโดนมันจับได้แล้วมันก็จับตัวผมยกขึ้นพร้อมกับอ้าปากที่ดูไม่เหมือนมนุษย์ของมันกัดเข้ามาที่หัวผม.....
ผมได้สดุงตื่นขึ้นมาจากฝันพร้อมกับร้องไห แล้วแม่ผมก็รีบวิ่งมาถามว่าเป็นอะไรผมก็พูดไม่รู้เรื่องอีกแม่เลยปลอบว่า"ไม่เป็นไรนะลูก"ผมก็ยิ่งร้องเข้าไปใหญ่
พอตกกลางคืนที่ผมจะต้องนอนอีกครั้งผมรู้สึกไม่อย่ากนอนมากๆผมกลัวที่จะฝันแบบนั้นอีก ผมผาวะนาไม่อย่าฝันแบบนั้นอีกแต่แล้วแต่ทุกๆอย่างมันก็เหมือนเดิม (เดียว
กลับมาเขียนต่อ)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความ 
สวนสนุกความฝัน
เรื่องมันก็เกิดขึ้นเมื่อ11ปีก่อนตอนนั้นผมอายุได้4ขวบตอนนั้นผมจํสได้ว่าตัวเองไม่ชอบการนอนมากพอถึงเวลาที่จะนอนทีไรผมจะร้องไหงองแง"เหตุเพราะไม่อยากจะฝันถึงสิ่งๆนั้น"
เท่าที่ผมพอจําความได้ในตอนที่ผมหลับตาลงนอนมักจะฝันถึงสวนสนุกแห่งนึ่ง เปฌนสวนสนุกที่แปกแต่ก็สวยในเวลาเดียวกัน ภาพที่เห็นมันเป็นสวนสนุกที่อยู่ในห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ภาพที่เห็นผมเห็นแค่นั้นจริงที่เหลือก็มีแต่สไลด์เดอร์สีต่างๆที่ทอดยาวไปตามห่างดูไม่สิ้นสุด ทุกครั้งที่ผมฝั่นถึงที่นี้สไลด์เดอร์มันจะพาผมไหลไปตามทาง ไหลผ่านพื้นที่ต่างๆ"ไม่ว่าจะเป็นป่า โรงงาน บ้านของผม สวนสัตว์ จนทุกๆครั้งมันจะหยุดอยู่ที่ๆหนึ่งมันเป็นทางมืดไม่มีแสง ผมกลัวมากแต่ก็ไม่สามารถออกจะสไลด์เดอร์มันพาผมเข้าไปในนั้น.....
มันไม่มีอะไรอันเงียบ ละมีกลิ่นเน่าเหม็นของอะไรสักอย่างทุกครั้งที่ไหลเข้าไปในที่มืด แล้วอยู่ผมก็รู้สึกเหมือนร่วงตกลงมาในที่ๆหนึ่งมันเหมือนกับโรงงานอะไรซักอย่างที่เหมือนจะทิ้งล้างมานานมากแล้วผมได้ยิ้นเสียงเครื่องจักรเหล็กที่ขึ้นสนิมทํางาน เสียงมันทําให้ผมรู้สึกไม่ไวใจกับที่นี้อยู่ๆก็เริ่มมีเสียงแจ้งเตือนอะไรบ่างอย่างที่ดังจนแสบแกวหู แล้วทุกๆอยู่มันก็มืดลงอีกครั้ง แล้วจู่ๆตัวผมก็รู้สึกถึงอะไรบ่างอย่างกําลังตามล่าผมอยู่เสียงแรกที่ได้ยิ้นเป็นเสียงกรีดร้องของผู้หญิงที่ดังมากๆแล้วเหมือนกําลังวิ่งมาจากที่ไหนซักแห่ง ผมที่รู้สึกกลัวจึงรีบวิ่งไปซ่อน....
เวรกรรมที่นี้มันโลงมากแทบจะหาที่ซ่อนไม่ได้ แต่ผมเหลือบไปเจอห้องๆหนึ่งที่พอจะเข้าไปซ่อนได้ผมจึงรีบวิ้งเข้าไปในห้องๆนั้นโดยทั้นที่ พร้อมกลับเสียงกรีดร้องที่ดูกระหายนั้นก็วิ่งมาใกล้แล้ว ภายในห้องที่ผมอยู่มันจะมีตู้ล็อกเกอร์อยู่2ตู้และเตียงนอนอีก1ผมเลือกที่จะไปแอบที่ล็อกเกอร์ ตู้แรกซึ่งมันอยู่ไกล้ๆเตียง ผมพยายามไม่ทําให้ตัวเองเสียงดังและเงียบที่สุด และแล้วไอ้เสียงกรี๊ดนั้นมันมาหยุดอยู่ที่ประตูห้องที่ผมอยู่เสียงกรี๊ดนั้นมันยังคงร้องอยู่ ผมที่แอบมองอยู่ในล็อกเกอร์ก็เริ่มใจไม่ดีแล้ว แล้วมันก็พังประตูเข้ามาจริงตามที่ผมคิดไว้ สิ่งผมเห็นมันเป็นหญิงร่างสูงผิวคล้ำแห้งติดกระดูก ทุกคนลองนึกภาพตัวละครที่อยู่ในเรื่องจุนจิอิโตะนะครับตัวที่เป็นนางแบบอะครับ ภาพที่ผมเห็นก็คือแบบนั้นเลยครับ
ไอ้ตัวนั้นมันก็เริ่มมองหาผมมันทั้งก้มไปมองใต้เตียงแล้วมันก็เปิดล็อกตู้ผมตู้แรกเลย ผมโดนมันจับได้แล้วมันก็จับตัวผมยกขึ้นพร้อมกับอ้าปากที่ดูไม่เหมือนมนุษย์ของมันกัดเข้ามาที่หัวผม.....
ผมได้สดุงตื่นขึ้นมาจากฝันพร้อมกับร้องไห แล้วแม่ผมก็รีบวิ่งมาถามว่าเป็นอะไรผมก็พูดไม่รู้เรื่องอีกแม่เลยปลอบว่า"ไม่เป็นไรนะลูก"ผมก็ยิ่งร้องเข้าไปใหญ่
พอตกกลางคืนที่ผมจะต้องนอนอีกครั้งผมรู้สึกไม่อย่ากนอนมากๆผมกลัวที่จะฝันแบบนั้นอีก ผมผาวะนาไม่อย่าฝันแบบนั้นอีกแต่แล้วแต่ทุกๆอย่างมันก็เหมือนเดิม (เดียว
กลับมาเขียนต่อ)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้