ลัทธิจิตสูญ นิพพานดับ เที่ยวปรามาสด่าพระปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ
ตามพระราชนิพนธ์ของ สมเด็จญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชฯ ผู้เชี่ยวชาญพระไตรปิกฏ ทรงเป็นครูของพระอภิธรรมทั่วทั้งประเทศ และพระองค์ได้ปฏิบัติ ศึกษาธรรมกับองค์หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต พร้อมกับองค์หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี และองค์หลวงตามหาบัว ระบุชัดเจนว่า
จิต คือ ธาตุรู้ คือ วิญญาณธาตุ
วิญญาณขันธ์ คือ อาการที่จิตออกรับอารมณ์
และพระพุทธเจ้าไม่ได้ตรัสว่า จิต เป็น อนัตตา ตามข้อความ
“เป็นอันว่าได้ทรงจำแนกเอาไว้ชัดเจน วิญญาณก็ดี มโนก็ดี เป็นข้อที่พึงพิจารณาว่าเป็นอนัตตา หรือโดยไตรลักษณ์ และเมื่อเป็นของร้อน แต่ว่าจิตนั้นมิได้ตรัสรวมเข้าด้วย แต่ว่าตรัสว่าเมื่อได้ฟังพระธรรมเทศนานี้ จิตของพระเบ็ญจวัคคีย์ และของพระปุราณชฎิลพันรูป ก็พ้นจากอาสวะทั้งหลาย เพราะฉะนั้น จิตจึงเป็นสิ่งสำคัญดังกล่าว”
ซึ่งวิญญาณขันธ์ เป็นไปตามกฏไตรลักษ์ คือ ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา
แต่สมเด็จพระสังฆราชและพระปฏิบัติทั้งหลาย เข่น องค์หลวงตามหาบัว ท่านพุทธทาส พระอาจารย์สุชาติ ท่านสอนชัดเจนว่า จิต คือ วิญญาณธาตุ คือ ธาตุรู้ ส่วนวิญญาณขันธ์ คือ อาการของจิต ถ้าจิตหลุดพ้นขันธ์ 5 คือ นิพพานธาตุ
เพราะการอ่านน้อย ปฏิบัติน้อย หลงคิดว่า วิญญาณขันธ์ คือ จิต ด้วยความมานะ อวดดี หลงในตำราของนักท่องตำรา คิดว่าตนรู้ดี มีปัญญาไม่เชื่อคำสอน สมเด็จญาณและพระปฏิบัติทั้งหลาย จะเชื่อแต่ตำราเท่านั้น ตีความตำราผิดๆ เพราะปัญญาน้อย
กลายเป็น หลงว่า จิต เป็นวิญญาณ์ขันธ์ เกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป ตามกฏไตรลักษณ์ด้วย
เกิดเป็นลัทธิจิตสูญ นิพพานดับ เที่ยวปรามาสด่าพระปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ เช่น องค์หลวงตามหาบัว ท่านพุทธทาส พระอาจารย์สุชาติ พระอาจารย์วรพรต และคนเห็นต่างอื่นๆว่า ไม่เอาตำรา ไม่เชื่อคำสอนพระพุทธเจ้า
โดยไม่รู้เลยว่าต้นเหตุที่แท้จริงเกิดจากความหลงในตำรา ตีความตำรามั่วๆ สาเหตุจาก อ่านน้อย ปฏิบัติน้อย แต่มีมานะและความอวดดีหลงคิดว่าตนมีปัญญามาก พวกนี้แหละ คือ ผู้ทำลายพระพุทธศาสนาและคำสอนพระพุทธเจ้าของจริง
อ้างอิง พระราชนิพนธ์ของ สมเด็จญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชฯ
ลัทธิจิตสูญ นิพพานดับ เที่ยวปรามาสด่าพระปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ
ตามพระราชนิพนธ์ของ สมเด็จญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชฯ ผู้เชี่ยวชาญพระไตรปิกฏ ทรงเป็นครูของพระอภิธรรมทั่วทั้งประเทศ และพระองค์ได้ปฏิบัติ ศึกษาธรรมกับองค์หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต พร้อมกับองค์หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี และองค์หลวงตามหาบัว ระบุชัดเจนว่า
จิต คือ ธาตุรู้ คือ วิญญาณธาตุ
วิญญาณขันธ์ คือ อาการที่จิตออกรับอารมณ์
และพระพุทธเจ้าไม่ได้ตรัสว่า จิต เป็น อนัตตา ตามข้อความ
“เป็นอันว่าได้ทรงจำแนกเอาไว้ชัดเจน วิญญาณก็ดี มโนก็ดี เป็นข้อที่พึงพิจารณาว่าเป็นอนัตตา หรือโดยไตรลักษณ์ และเมื่อเป็นของร้อน แต่ว่าจิตนั้นมิได้ตรัสรวมเข้าด้วย แต่ว่าตรัสว่าเมื่อได้ฟังพระธรรมเทศนานี้ จิตของพระเบ็ญจวัคคีย์ และของพระปุราณชฎิลพันรูป ก็พ้นจากอาสวะทั้งหลาย เพราะฉะนั้น จิตจึงเป็นสิ่งสำคัญดังกล่าว”
ซึ่งวิญญาณขันธ์ เป็นไปตามกฏไตรลักษ์ คือ ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา
แต่สมเด็จพระสังฆราชและพระปฏิบัติทั้งหลาย เข่น องค์หลวงตามหาบัว ท่านพุทธทาส พระอาจารย์สุชาติ ท่านสอนชัดเจนว่า จิต คือ วิญญาณธาตุ คือ ธาตุรู้ ส่วนวิญญาณขันธ์ คือ อาการของจิต ถ้าจิตหลุดพ้นขันธ์ 5 คือ นิพพานธาตุ
เพราะการอ่านน้อย ปฏิบัติน้อย หลงคิดว่า วิญญาณขันธ์ คือ จิต ด้วยความมานะ อวดดี หลงในตำราของนักท่องตำรา คิดว่าตนรู้ดี มีปัญญาไม่เชื่อคำสอน สมเด็จญาณและพระปฏิบัติทั้งหลาย จะเชื่อแต่ตำราเท่านั้น ตีความตำราผิดๆ เพราะปัญญาน้อย
กลายเป็น หลงว่า จิต เป็นวิญญาณ์ขันธ์ เกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป ตามกฏไตรลักษณ์ด้วย
เกิดเป็นลัทธิจิตสูญ นิพพานดับ เที่ยวปรามาสด่าพระปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ เช่น องค์หลวงตามหาบัว ท่านพุทธทาส พระอาจารย์สุชาติ พระอาจารย์วรพรต และคนเห็นต่างอื่นๆว่า ไม่เอาตำรา ไม่เชื่อคำสอนพระพุทธเจ้า
โดยไม่รู้เลยว่าต้นเหตุที่แท้จริงเกิดจากความหลงในตำรา ตีความตำรามั่วๆ สาเหตุจาก อ่านน้อย ปฏิบัติน้อย แต่มีมานะและความอวดดีหลงคิดว่าตนมีปัญญามาก พวกนี้แหละ คือ ผู้ทำลายพระพุทธศาสนาและคำสอนพระพุทธเจ้าของจริง
อ้างอิง พระราชนิพนธ์ของ สมเด็จญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชฯ