ตามหัวข้อเลยค่ะ ลูกพี่ลูกน้องเรามีครอบครัวอยู่ใน กทม. รวมทั้งครอบครัว 6 คน (พ่อ แม่ ลูก 4 คน) ไม่สะดวกดูแลแม่ที่เป็นอัลไซเมอร์ เลยเอามาฝากครอบครัวเราให้ดูแล ตอนแรกก็พยายามคิดว่าทำบุญ ถ้าครอบครัวเราไม่ดูแลใครจะดูแล สงสารแก พอนานๆเข้ามันไม่ใช่ ทำไมต้องมาค่อยตามใจ มาค่อยรองรับอารมณ์ป้าแกด้วย ตอนยังๆดีอยู่ ก็ทำตัวไม่ดี ตอนยายป่วยก็ไม่เคยมาดูแล แช่งให้ยายตายด้วยซ้ำ พอยายเสียอาการแกก็หนักขึ้นจนเป็นผู้ป่วยอัลไซเมอร์ เรารู้สึกเป็นภาระมากเลย จะไปไหนไกลก็ไม่ได้ จะต้องหาข้าวหาน้ำให้กินตลอด อาบน้ำ นั่นนู่นนี่ ทั้งๆที่ลูกเขายังไม่เคยทำเลย แม่เราก็พูดอะไรไม่ได้ เพราะเป็นคนอ่อน ยอมคน เก่งแต่กับลูกกับผัว กลายเป็นว่า ครอบครัวเราต้องมารับภาระการดูแลป้าที่เป็นอัลไซเมอร์นี้ เพียงเพราะแม่ไม่กล้าปฏิเสธ เรารู้ว่าแม่เหนื่อย พอเราบ่นกับแม่ แม่ก็ด่า บอกว่าถือ เป็นการชดใช้กรรม