สวัสดีค่ะเราอายุ16เเล้วปีนี้ เราเป็นคนลาวนะ เรื่องคือไม่รู้ว่าเป็นโรค หรือ อะไรกันแน่เป็นมา6-7เดือนแล้วค่ะเริ่มแรกคือวันนั้นทำงานช่วยทางบ้านคือการปลูกมันสำปะหลัง ช่วงบ่ายๆค่ะอยู่ดีๆก็นึกเรื่องอดีตขึ้นมาคิด วนไปวนมาจนทำงานเสร็จแล้วกลับบ้านอาบน้ำอาบท่านอนแต่นอนยังไงก็นอนไม่หลับติดต่อกัน3คืนนอนคิดนั้นนี้จนเช้า หลังจากนั้นเราเริ่มเปลี่ยนไปกลายเป็นคนคิดมากคิดวิตกกังวนซึมๆ มีวันหนึ่งเดินมารอรถรับส่งนักเรียนหน้าบ้านมีแต่คนมองหน้าปกติจะไม่มองเยอะขนาดนี้เราเลยอยากรู้ว่ามองทำไมเราเลยหาคำตอบโดนการที่ถามญาติคนนั้นคนนี้แต่ก็ไม่ได้คำตอบเรากลายเป็นคนที่กลัวการใช้ชีวิตเราอยู่บ้านกับหลานแค่2คนเขาเป็นลูกของน้าสาวมาอยู่เป็นเพื่อนแต่ก็ไม่ค่อยคุยกันไม่ค่อยสนิทกันแม่เราก็มาทำงานที่ไทย เรากลัวทำอะไรไม่ถูกใจคนอื่นเรียนก็ไม่ค่อยรู้เรื่องสับสนเริ่มมีอาการหลงๆลืมๆทำอะไรก็ช้าลงตัดสินใจยาก ใช้ตังค์ไม่เป็นแบบไม่รู้จะชื้ออะไร หรือ ไม่รู้ว่าจะชื้ออันนี้กินดีไหมตังค์เรามีเท่าไหร่ชื้ออะไรไปบ้างเหลือเท่าไหร่ บ้าง บางทีลืมว่าวันนี้วันที่เท่าไหร่ลืมเรื่องที่ทำมาเมื่อวานเหมือนใช้ชีวิดไปวันๆไม่เป็นตัวของตัวเองอะไรที่เคยชอบ หรือ เราทำเวลาว่างก็ไม่ทำยกตัวอย่างวาดรูปเราก็วาดไม่ได้เหมือนไม่มีสมาธิ บทเรียนท่องจำแค่สั้นไปก็จำไม่ได้ แล้วช่วงแรกๆคิดว่าตื่นมาเดี๋ยวก็หายแต่ไม่เลยหนักขึ้นทุกวันๆบางทีก็คิดนั้นนี้เล่าให้เพื่อนสนิท, น้า , ป้า ฟังก็ร้องไห้ไปด้วยเข้าเดือนที่5เราเลยตัดสินใจโทรไปร้องไห้กับแม่ แม่เลยกลับมาอยู่ด้วยเดือน1ให้คำปรึกษาเรา เราสงสารแม่ที่ต้องมาดูแลเราคิดนะว่าจะดูแลท่านได้ไหมตัวเราดันมาเป็นแบบนี้กลัวไม่หายร้องไห้บ่อยๆบางที่ก็คิดว่าชีวิตเราแค่นี้หรอจะจบแค่นี้หรอ ตอนนี้เรามาอยู่กับแม่ที่ไทยหลังปิดเทอมมาลองหาหมอคลีนิคไหนเขาแนะนำเราก็ลองไปเราไปมา2คลีนิคก็ยังเหมือนเดิม มีใครรู้บ้างไหมคะว่าที่เราเป็นอยู่มันคืออะไร หรือ เราป่วยทางจิต หรือป่าวอยากจะบอกว่าทางบ้านก็ไม่ได้รวยพอมีพอกินกลัวว่าจะยิ่งเป็นภาระยิ่งทำให้คนที่เลี้ยงดูเหนื่อยกว่ามากเดิม มันเหนื่อย ท้อใจทรมานมากค่ะคิดเรื่องว่าจะหายเมื่อไหร่น้ำตานี้ไหลอาบแก้มแล้วค่ะอีกเดือนหนึ่งก็ต้องกลับไปเรียนแล้วกลัวไม่หาย.