พ่อเราป่วยเขาเป็นเสาหลักของครอบครัว

เราอายุ16ปีกำลังเรียนอยู่ม.4 เมื่อต้นเดือนกรกฎาคม พ่อเราไปหาหมอแล้วหมอบอกว่าเป็นโรคไตแกบวมทั้งตัว แล้วก็ปวดตามตัวอยู่ตลอด ตอนแรกมันยังไม่หนักมากพอช่วงหลังๆมันเริ่มเป็นมากขึ้น แกก็ไปหาหมอตามนัด พ่อเราทำงานรับเหมาก่อสร้าง(แกแพ้ปูน)แต่ก็ต้องทำเพราะเป็นเสาหลักของครอบครัว
บ้านเราฐานะค่อนข้างไปทางจน แต่เราเป็นลูกคนเดียวอยากกินอะไรก็ได้กินอะไรว่าแพงก็ซื้อมาให้ เราไม่เคยรู้สึกขาดเหลืออะไรเลยพ่อกับแม่ดูแลเราดีมาก
ถึงไม่ขอแกก็ซื้อให้อยูดี เรารู้สึกเครียดมันเหนื่อย มันไม่อยากอยู่ รู้สึกตัวเองเป็นภาระของครอบครัว ถ้าไม่มีเราพ่อกับแม่คงไม่ต้องทำงานหนักคงไม่ต้องป่วยหนักขนาดนี้ สังคมที่โรงเรียนก็ไม่ดี เพื่อนก็ไม่ดี ไม่มีอะไรดีสักอย่าง แล้วเราเป็นคนที่ร่างกายไม่แข็งแรง จะทำอะไรก็ไม่ได้ พอพ่อเราป่วยรายได้ก็ไม่ค่อยมี
ไหนจะค่าเทอม ค่ารถ และอื่นๆอีกมากมาย ตอนนี้เหลือแค่แม่เราที่หารายได้ด้วยการทำนา เขาให้วันละ300-400 มันเป็นเงินที่ไม่พอใช้ในแต่ละวันเพราะค่าใช้จ่ายค่อนข้างเยอะ เราช่วยอะไรครอบครัวไม่ค่อยได้ ตอนนี้เรากำลังทำนายหน้าแล้วก็ตัดคลิปในcapcut ซึ่งในตอนนี้มันยังไมาได้เงินสักบาท เราช่วยครอบครัวได้แค่งานบ้าน เรารู้สึกเครียดเป็นแบบนี้มา2ปีแล้ว มันจะยิ้มก็ยิ้มไม่สุด  เห็นเพื่อนกินก็ไม่กล้าซื้อเพราะต้องประหยัดพยายามจะประหยัดให้มากที่สุด เราแค่อยากรู้ว่าจะมีวิธีจัดการความรู้สึกยังไงให้มันไม่เครียดไปกว่านี้หรือปล่อยมันไปเลย
 แล้วเพื่อนๆชาวpantipเคยเจอเหตุการณ์แบบเราไหมแล้วผ่านมามาได้ยัง