ก็อย่างที่อ่านอะค่ะ ครอบครัวเรามีอยู่สามคนพ่อแม่เรา หลักๆที่รู้สึกเหมือนว่าจะเป็นปัญญาคือแม่เราเองครับบผม คือแม่เป็นคนที่อารมณ์ค่อนข้างร้อนง่ายในความรู้สึกอะนะ และคำพูดก็ออกแนวหยาบหน่อย
ข้อยกตัวอย่างนิสนึงงง
กูบอกกี่ครั้งเคยจำใส่สมองบ้างไหม
ไม่ก็
ยิ่งเรียนยิ่งโง่
มันเลยน้อยมากที่เราจะได้พูดกันในวันหนึ่งคือนับคำได้อะเพราะเราก็ไม่อยากทะเลาะด้วยและเราก็คิดว่าเขาเหนื่อยอะมั้ง ตรงนี้ไม่มีปัญหาเลยแต่ติดตรงนี้นิดเดียว แค่คุยกันที่ไรเราชอบทะเลาะกันซึ่งต่างฝ่ายต่างไม่ยอมเลย
เขาบอกว่าเราชอบเถียง
ไอเราก็ไม่เข้าใจ การถามเหตุผมว่าทำไมถึงเป็นงั้น ทำไมเขาถึงทำงี้
เราอยากรู้ไง

เคยถามเขานะ ไม่ใช่ไม่เคย
ทำไมถึงใช้คำพูดแบบนี้คุยกับลูก เขาบอกพอใจที่จะพูด เราก็บอกถ้าพูดกลับแบบนี้จะชอบไหม เขาบอกเขาเป็นแม่จะพูดกับคนเป็นแม่แบบนี้รึไง? เราก็เอ้าอะไรอะครับ ฟ้าใสไม่เข้าใจเลยค่ะ

เราก็เลยพอเงียบออกจากตรงนั้น บอกเขาว่าพอไม่อยากทะเลาะแล้ว

ส่วนพ่อเขาก็นิสัยดีแหละ ติดตรงซื่อบื่อไปหน่อยนึง แต่เวลาพ่อแม่คุยกันก็ดีนะ ติดแค่เรากับคุณแม่นี้แหละ

รู้แหละเราเป็นลูกก็ไม่ได้ดีเลยจ้าาา(ถ้าไม่นับตั้งแต่ม.1ขึ้น) ดื้อมากกก
แต่เรื่องเรียนก็ดีนะส่วนตัวเราไม่เคยปล่อยเกรดเฉลี่ยให้ตก3.6ของแต่ละเทอม

เอางี้หลักคือเราอย่างรู้How toคุยกับคุณแม่เขายังไงไม่ให้ทะเลาะกันทุกที แต่ไม่คุยกันเลยก็ไม่ได้อะ เพราะบางเรื่องมันจำเป็นอะคร้าบ

(พยายามพิมพ์ให้ไม่เครียดน่ะ อย่าถือสา)