ตามหัวข้อนะคะ
คือเรากับแฟนคบกันมาประมาณ 4 ปีแล้วค่ะ อายุเกือบๆ 30 ทั้งคู่ ทำงานแล้วทั้งคู่ ยังไม่ได้แต่งงานนะคะ ก่อนหน้านี้คบกันก็มีไปเที่ยวต่างจังหวัดค้างคืนด้วยกัน 2 คน นานๆครั้งค่ะ แต่ทางเราไม่ได้บอกที่บ้านเพราะเป็นลูกสาวคนเดียว ที่เราไปเที่ยว ตจว กัน เพราะเราทำงานกันคนละที่ค่อนข้างไกล จะเจอกันได้แค่วันหยุดประมาณ 1-2 เดือนครั้งนึง เราเลยต้องการใช้เวลาด้วยกันเยอะๆค่ะ แต่เมื่อไม่นานมานี้เพิ่งทะเลาะกับแม่ค่ะ คือเรานั่งคุยเรื่องต่างๆกับแม่ แล้วเราก็ได้บอกไปว่าเราเคยไปเที่ยวกับแฟนค้างคืนมาแล้วนะ เพราะเราคิดว่าเราโตระดับนึง ไม่อยากจะปิดบังเวลาไปไหนมาไหนค่ะ แล้วถามไปถามมาก็บอกแม่ไปว่าเคยมีอะไรกันแล้วค่ะ แต่แม่ก็ว่าว่าทำไมเราเป็นคนเลวแบบนี้ เป็นบัวใต้น้ำ แม่อายคนอื่นเค้ามากเลย แต่ในความคิดเราคือเราไม่ได้ทำให้คนอื่นเดือดร้อน เราไม่ได้ทำให้ท้องโดยที่เราไม่พร้อม เราไม่ได้หนีตามผู้ชายไป เรายังทำงานของเราปกติ เราไม่ได้ไปฆ่าใครหรือทำอะไรผิดกฎหมาย แล้วเราก็ไม่ได้มีอะไรกับคนไปทั่ว คือเป็นแฟนที่มีแพลนจะแต่งงานกันจริงๆน่ะค่ะ พ่อแม่แฟนเรารู้ค่ะว่าไปเที่ยวด้วยกัน เค้าไม่ได้ว่าอะไร อยากให้แต่งงานด้วยซ้ำ แต่ว่าทางบ้านเราบอกว่ายังไม่พร้อม (ด้วยเรื่องฐานะของเรา จะด้อยกว่าแฟนหน่อยค่ะ แม่อยากให้เราสร้างฐานะมั้นคงประมาณนึง) แต่ตอนนี้เราทำงานเองนะคะ ไม่ได้ให้แฟนเลี้ยง
แต่เราอยากทราบความคิดของทุกคน ทั้งคนที่เป็นผู้ใหญ่กว่าเรา หรืออายุเท่าเรา ว่ามีความคิดเห็นกับเรื่องนี้ยังไงบ้างค่ะ เดี๋ยวนี้มีพ่อแม่ที่เค้ายอมรับว่ามันคือความสุขของลูกได้ไหมคะ แล้วเราไม่เข้าใจว่าแม่อายอะไร แล้วทำไมต้องก่าเราเหมือนเราทำผิดอะไรขนาดนั้น ในเมื่อถ้าแต่งงานกันอยู่แล้วจริงๆ ก็ไม่ได้ต้องอาย แต่ถ้าจะเลิกกัน ก็ไม่เห็นจะเสียหายอะไรค่ะ หรือมันเป็นความคิดที่ผิดหรอคะ (คนที่รู้ว่ามีอะไรกันแล้วคือแค่แม่เรา แล้วก็ +/- พ่อแม่แฟนค่ะ) อยสกจะเข้าใจแม่ แต่ตอนนี้ไม่เข้าใจจริงๆค่ะ ขอบคุณทุกความเห็นล่วงหน้าค่ะ
ความคิดไม่ตรงกับแม่ เรื่องแฟน เพื่อนๆคิดเห็นอย่างไรคะ
คือเรากับแฟนคบกันมาประมาณ 4 ปีแล้วค่ะ อายุเกือบๆ 30 ทั้งคู่ ทำงานแล้วทั้งคู่ ยังไม่ได้แต่งงานนะคะ ก่อนหน้านี้คบกันก็มีไปเที่ยวต่างจังหวัดค้างคืนด้วยกัน 2 คน นานๆครั้งค่ะ แต่ทางเราไม่ได้บอกที่บ้านเพราะเป็นลูกสาวคนเดียว ที่เราไปเที่ยว ตจว กัน เพราะเราทำงานกันคนละที่ค่อนข้างไกล จะเจอกันได้แค่วันหยุดประมาณ 1-2 เดือนครั้งนึง เราเลยต้องการใช้เวลาด้วยกันเยอะๆค่ะ แต่เมื่อไม่นานมานี้เพิ่งทะเลาะกับแม่ค่ะ คือเรานั่งคุยเรื่องต่างๆกับแม่ แล้วเราก็ได้บอกไปว่าเราเคยไปเที่ยวกับแฟนค้างคืนมาแล้วนะ เพราะเราคิดว่าเราโตระดับนึง ไม่อยากจะปิดบังเวลาไปไหนมาไหนค่ะ แล้วถามไปถามมาก็บอกแม่ไปว่าเคยมีอะไรกันแล้วค่ะ แต่แม่ก็ว่าว่าทำไมเราเป็นคนเลวแบบนี้ เป็นบัวใต้น้ำ แม่อายคนอื่นเค้ามากเลย แต่ในความคิดเราคือเราไม่ได้ทำให้คนอื่นเดือดร้อน เราไม่ได้ทำให้ท้องโดยที่เราไม่พร้อม เราไม่ได้หนีตามผู้ชายไป เรายังทำงานของเราปกติ เราไม่ได้ไปฆ่าใครหรือทำอะไรผิดกฎหมาย แล้วเราก็ไม่ได้มีอะไรกับคนไปทั่ว คือเป็นแฟนที่มีแพลนจะแต่งงานกันจริงๆน่ะค่ะ พ่อแม่แฟนเรารู้ค่ะว่าไปเที่ยวด้วยกัน เค้าไม่ได้ว่าอะไร อยากให้แต่งงานด้วยซ้ำ แต่ว่าทางบ้านเราบอกว่ายังไม่พร้อม (ด้วยเรื่องฐานะของเรา จะด้อยกว่าแฟนหน่อยค่ะ แม่อยากให้เราสร้างฐานะมั้นคงประมาณนึง) แต่ตอนนี้เราทำงานเองนะคะ ไม่ได้ให้แฟนเลี้ยง
แต่เราอยากทราบความคิดของทุกคน ทั้งคนที่เป็นผู้ใหญ่กว่าเรา หรืออายุเท่าเรา ว่ามีความคิดเห็นกับเรื่องนี้ยังไงบ้างค่ะ เดี๋ยวนี้มีพ่อแม่ที่เค้ายอมรับว่ามันคือความสุขของลูกได้ไหมคะ แล้วเราไม่เข้าใจว่าแม่อายอะไร แล้วทำไมต้องก่าเราเหมือนเราทำผิดอะไรขนาดนั้น ในเมื่อถ้าแต่งงานกันอยู่แล้วจริงๆ ก็ไม่ได้ต้องอาย แต่ถ้าจะเลิกกัน ก็ไม่เห็นจะเสียหายอะไรค่ะ หรือมันเป็นความคิดที่ผิดหรอคะ (คนที่รู้ว่ามีอะไรกันแล้วคือแค่แม่เรา แล้วก็ +/- พ่อแม่แฟนค่ะ) อยสกจะเข้าใจแม่ แต่ตอนนี้ไม่เข้าใจจริงๆค่ะ ขอบคุณทุกความเห็นล่วงหน้าค่ะ