หนึ่งบทสนทนา #2

"คิดถึงฉันบ้างไหมใครคนนั้น คนที่ฉันฝันเพ้อละเมอหา คนที่ฉันอยากพานพบเทียวสบตา คนที่ใจปรารถนาแนบอุ่นไอ เช้าแล้ว... ยินเสียงแว่วของสายลมวู่ไหว สายลมของความคิดถึงส่งถึงใคร เขาจะรู้ตัวบ้างไหมใจคิดถึง

ป่านนี้เธอ เป็นอย่างไร อยู่ไหนหนอ มีคนคลอเคลียข้างอยู่บ้างไหม กายใจสุข ทุกข์หรือไม่ เป็นเช่นไร มีหรือไม่ ใครคนใหม่ ในใจเธอ เคยหวนคิด ถึงฉัน นั้นบ้างไหม มีหรือไม่ มีบ้างไหม เมื่อใจเผลอ เคยคิดไหม ว่าอย

จาก อ.ไชยปราการ จ. เชียงใหม่ครับ ลมหนาวมาตั้งแต่เมื่อวาน เมื่อวานเช้ายังเห็นแสงแดดเรืองๆ ฝ่ากลุ่มหมอกควันลงมาได้บ้าง แต่วันนี้ไม่มีแสงแดดเลย ไม่รู้ฝนจะตกบ้างรึเปล่า ซักนิดก็ยังดีครับพอให้ท้องฟ้าสะอา

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ กลางทุ่งกว้างสีเขียว มีดอกไม้หนึ่งดอกชูช่อหยัดต้นอวดดอกสวยท้าตะวันอยู่ ดอกไม้ดอกนี้คือ “ดอกทานตะวัน” ทุกๆ เช้า ดอกทานตะวันจะรีบตื่นมาคอยพระอาทิตย์&

แม้นเส้นสายปลายทางยังไม่สุดต้องสะดุดขวากหนามทิ่มตำอยู่แต่ความจริงสิ่งหวังยังพร่างพรูจำต้องสู้ฟันฝ่าอย่างท้าทายดังวิหคผกผินโบยบินผ่านแหวกหมอกม่าน​เมฆาหาที่หมายฝ่าลมฝนร้อนแดดแผดเผากายหวังทำลายจิตฝันที่ม

๑ .  คลื่นเลเห่กล่อมโพยมยามโศก สลด แลผืนฟ้าจรดทะเลเห่ครืน คลื่นน้ำ ฉ่ำหยาดฝนโปรยริน หาดทรายงาม เปรียบกับน้ำนัยน์ตาสุดอา วรณ์ ๒ . เห็นภาพอดีตในใจพี่สุด จะโศก ยามลมพลิ้วโบกก็มีแค่เรา คู่กัน ย่อมรั