--แม่ผมปล่อยให้พ่อไปอยู่กับเมียน้อยโดยไม่ฟ้องอะไรเลย อ้างกับผมที่เป็นลูกว่าโดยแสดงออกในแง่ดีว่ากลัวลูกจะเสียใจมองหน้าพ่อไม่ติด(ทั้งๆที่ผมตอนนั้นยังเด็กไม่รู้จักโลกด้วยซ่ำ)
--ทำเป็นมองในแง่ดีว่าเดียวสักวันพ่อจะคิดได้และกลับมาหาเอง 
--โดยปล่อยให้เปิดตัวเป็นสิบๆปีโดยไม่ทำอะไรเลย
--พ่อผมก็แกล้งพาผมไปเที่ยวบ้านเมียน้อยที่บ้านอ้างพาไปเลี้ยงข้าวไปเที่ยวตามประสาพ่อลูกแล้วแอบเก็บหลักฐานว่าเป็นยอมรับการเปิดตัวพ่อกับเมียน้อย เพื่อป้องกันไม่ให้โดนฟ้องชู้
--พยายามป้องกันญาติฝั่งตัวเองที่เคยติดต่อกับแม่ผม ไม่ให้เจอแม่ผมไม่ให้ติดต่อแม่ผมเพราะกลัวสิ่งที่แอบทำไว้ทางกฎหมาย รวมทั้งทรัพย์สินต่างๆ จะเข้าถึงหูแม่ ทั้งญาติทั้งลูกพี่ลูกน้องผม
--ชักชวนลูกอย่างผมมาทำธุรกิจร่วมโดยโกหกรายได้เพื่อที่จะแบ่งรายได้อย่างไม่เป็นธรรมโดยที่ผมยอมรับข้อเสนอโดยไม่เอะใจ
--แอบใส่ร้ายฝั่งแม่ผมกับผม   ว่าไม่ดียังโง้นยังงี้กับเพื่อนพ่อผมฝั่งเมียน้อยพ่อผม  ให้ผมและแม่ดูไม่ดี

--พ่อพยายามทำเป็นมาเคลียร์เพื่อให้เราอยู่กันสงบๆไม่มาเอาเรื่อง เราก็นึกว่าลงตัวที่ไหนได้เป็นการเคลียร์ที่มีวาระแอบแฝง เป็นการหลอกให้เรายอมรับในเงื่อนไขที่เสียเปรียบโดยที่คิดว่าเป็นดีลที่ยุติธรรม ผลประโยชน์ตกที่เมียน้อยล้วนๆเลย

ผมมารู้ทีหลังตอนพ่อตายถ้ารู้เร็วกว่านี้ผมจะไม่ยอมให้คนแบบนี้มาเอาเปรียบผมเด็ดขาด
ผมยอมรับเลยว่า ผมและแม่ผม เป็นคนซื่อที่ไม่ค่อยทันเล่ห์เหลี่ยมคนแต่ไหนแต่ไรแล้ว

ที่รู้เพราะมีปัญหากับเมียน้อยพ่อจนต้องดิ้นรนวิ่งเต้นหาข้อมูลจากพยานญาติต่างๆที่โดนพ่อพยายามไม่ให้มาพบเจอติดต่อกัน
แล้วมาดูข่าวเมียหลวงฟ้องเมียน้อย ผมเลยคิดว่าเมียหลวงที่พวกนี้ฉลาดจริงๆเลย
รู้จักสู้รู้จักออกตัว รู้จักการรักษาสิทธิ์ไม่ยอมให้โดนเอาเปรียบ

ผมกับแม่โดนหลอก โดนเอาเปรียบโดยที่ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ คิดว่าเป็นดีลที่ยุติธรรม และโดนแอบทำบางอย่างที่มีผลทางกฎหมายให้ฝั่งพ่อและเมียน้อยได้เปรียบโดยที่เราไม่รู้ตัว จนวันสุดท้ายที่พ่อตายถึงมารู้ เพราะโดนเมียน้อยฟ้องคดี
ผมและแม่คงเป็นส่วนน้อยในสังคมที่โดนแบบนี้แล้วไม่ฟ้องใช่ไหมครับ เมียหลวงส่วนใหญ่เขามีปัญหาเขาฟ้องผัวและเมียน้อยทั้งนั้นใช่ไหมครับ เขารักษาสิทธิ์ไม่ยอมให้โดนเอาเปรียบกันทั้งนั้นใช่ไหมครับ