......เฮ้อ........

ตามชื่อหัวข้อเลยค่ะ พอดีหนูจะแต่งกลอนทำกีฬาสีแต่คิดไม่ออก บางทีแต่งแล้วไปต่อไม่ได้เลยอยากขอความช่วยเหลือจากพี่ๆที่แต่งกันค่ะ

*** เบญจางคอักษร *** กาพย์พรหมคีติ (มีเสียงขับอันไพเราะ) บทละ ๘ วรรค วรรคหน้า ๕ พยางค์  วรรคหลัง ๖ พยางค์ ส่งสัมผัส บทท้ายวรรค ๘ รับสัมผัส บทท้ายวรรค ๒ @ กานท์กาพย์แบบเก่าก่อน อุระร้อนจารขับขา

- เราเหนื่อยมากเลย ไม่รู้จะอธิบายยังไง ทำงานร่วมกับมนุษย์ป้าที่เห็นแก่ตัวและชอบเอาเปรียบ มันเบื่อมากจริงๆ - คือเราได้รับมอบหมายให้ทำงานๆนึง กับพี่รุ่นอายุประมาณ 50 อีก 2 คน รวมเป็นงานที่ต้องทำร่วมกัน

ย้อนไปช่วงวัยเบญจเพส​ 25​ ปี​ พ่อแม่ขอร้องให้ผมบวชเรียน​ เนื่องจากผมมีนิสัย​ ชอบเที่ยวเตร่​ เมาแล้วชอบมีเรื่องมีราว​ หัวร้างข้างแตก​เป็นประจำ​ ตามประสาวัยรุ่นทั่วไป​ ที่ยอมบวชก็เพราะ พ่อแม่ต้องเสียน้ำ

อยู่หนใดกันเล่า หนอเจ้าเอ๋ยจากพรากเลยลับหายไม่คืนหวนสื่อเสียงเพลงเพรียกพร่ำเฝ้าคร่ำครวญใจปวดแปลบปั่นป่วน...วอนหวนคืน ท่องสถานผ่านทาง ว้างเหว่ว้ายามหลับตาคะนึงย้อน ถอนสะอื้นวันเราสองปองฝันหมายมั่นยืนวั

โคลงดั้น ตรีพิธพรรณ * ...."กลอนด้น"นามชื่อใช้........กานท์กลอน ชื่อเช่นอาการหนอน..............เจาะไซ้ ด้นดั้น รุดมุดจร....................บ หยุด สะดุดขวากฉลาดรู้ให้..............รอดเสมอ ..

@ เผอเรออย่าปล่อยค้าง ครอบงำ สติตรึกฝึกค้ำใจ เจิดจ้า ปัญญายิ่งเพียรนำ หนุนประโยชน์ ลดละกิเลสตระหนักกล้า กู่ท้าพาลผยอง * อย่าสับสนกับ โคลงดั้น จัตวาทัณฑี นะครับ