มีใครเคยมีความรู้สึกที่ว่าไม่อยากเรียนไหมคะแบบว่าอยากลาออกไม่อยากเรียนต่อแต่ฝืนเรียนมาจนใกล้จะจบแล้วอ่ะค่ะ คือว่าตอนนี้หนูเรียนอยู่ม.6ซึ่งอีกแปปเดียวเดี๋ยวก็จบแล้วตลอด2ปีกว่าที่ผ่านมาหนูก็เรียนโอเคไม่แย่มากนอกจากตอนม.4เพราะมันช่วงโควิดเลยทำให้ไม่ได้ตั้งใจเรียนติด0 5ตัว ซึ่งหนูก็ตามแก้ปกติหนูขอยอมรับอย่างนึงนะคะว่าหนูเรียนไม่ตรงสายที่ชอบแต่ใจจริงๆตอนม.3หนูอยากเข้าห้องวิทย์-คณิตแต่ไม่ได้ไปสอบเข้าหนูก็เลยมาเรียนห้องศิลป์ภาษา อังกฤษ-จีน ซึ่งหนูไม่ถนัดภาษาสักเท่าไหร่ ตั้งแต่เรียนศิลป์อังกฤษ-จีนมาความรู้สึกหนูคือเรียนจบไปจะไปต่อไหน อยากทำอาชีพอะไรหนูก็ถามตัวเองมาโดยตลาดตั้งแต่ตอนม.3ยันปัจจุบันม.6ก็ยังถามอยู่แต่ก็ยังไม่ได้คำตอบให้ตัวเองักทีว่าหนูชอบอะไร หนูก็เลยคิดว่าเป็นเพราะว่าหนูยังคิดไม่ได้รป่าวว่าหนูอยากจะเรียนอะไรอยากจะทำอาชีพอะไรหนูถึงไม่เอาอะไรสักอย่างปล่อยจอยเหมือนกับว่าสอบติดมหาลัยแล้วจบไปก็มีที่เรียนแน่ๆ ตอนนี้อยู่ในช่วงสอบกลางภาคค่ะสอบจีนนอกตารางเหล่าซือบอกว่าถ้าไม่ส่งงานไม่ต้องสอบซึ่งใช่ค่ะงานหนูยังไม่เสร็จก็เลยไม่ได้สอบแต่หนูก็.............นั้นแหละค่ะรู้สึกเฉยๆรอแก้สอบทีเดียว แต่ปกติหนูไม่ใช่นิสัยแบบนี้นะคะครั้งนี้เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยค่ะที่ไม่ได้เข้าสอบปกติต่อให้งานไม่เสร็จแต่ส่งพรุ่งนี้หนูก็จะนั้งทำจนเสร็จแต่นี้ก็คือทำไม่เสร็จ งงตัวเองเหมือนกันค่ะ
หนูเคยบอกกับตัวเองไว้ว่าถ้าสอบไม่ผ่านตกก็แค่แก้ แต่ถ้ามันซ้ำชั้นหนูจะไม่เรียนต่อแล้วค่ะมันเหนื่อยมากๆเหนื่อยแบบว่าอยู่ไปทำไม เกิดมาเพื่ออะไร เราทำอะไรได้บ้าง เข้าใจนะคะว่าคนอื่นก็เหนื่อยเหมือนกันแต่ชีวิตคนเราไม่เหมือนกันนะคะ แล้วก็เบื่อขีวิตตัวเองด้วยค่ะอยากนอนอยู่เฉยๆนิ่งๆสัก1-2วัน
ขอบคุณที่อ่านนะคะถึงมันจะวกไปวนมาในความรู้สึกหนู
อะไรก็ไม้รู้ งงกับชีวิต
หนูเคยบอกกับตัวเองไว้ว่าถ้าสอบไม่ผ่านตกก็แค่แก้ แต่ถ้ามันซ้ำชั้นหนูจะไม่เรียนต่อแล้วค่ะมันเหนื่อยมากๆเหนื่อยแบบว่าอยู่ไปทำไม เกิดมาเพื่ออะไร เราทำอะไรได้บ้าง เข้าใจนะคะว่าคนอื่นก็เหนื่อยเหมือนกันแต่ชีวิตคนเราไม่เหมือนกันนะคะ แล้วก็เบื่อขีวิตตัวเองด้วยค่ะอยากนอนอยู่เฉยๆนิ่งๆสัก1-2วัน
ขอบคุณที่อ่านนะคะถึงมันจะวกไปวนมาในความรู้สึกหนู