อยากไปเรียนต่างจังหวัด ทำไงดีคะ?

สืบเนื่องมาจากว่าตอนม.1ไปลองสอบเข้าห้องพิเศษที่รร.ประจำจังหวัดแห่งหนึ่งในภาคเหนือ (ขอเรียกว่ารร.ก นะคะ) เพราะคิดว่าลองสอบไปก็ไม่เสียหาย แต่สุดท้ายสอบไม่ติดเขารับ72คน แล้วเราอยู่ที่200กว่า เลยสอบไม่ติดค่ะLoL <sup>เราเลยตัดสินใจไม่สอบเข้าห้องธรรมดารร.นั้น และไปเข้าอีกรร.ಠ⁠_⁠ಠ


1เพราะช้ำใจจากการสอบไม่ติด ยอบรับว่าเตรียมตัวมาไม่ดีค่ะคะแนนก็อยู่ครึ่งๆของคะแนนทั้งหมด คนอื่นเขาโดยเฉพาะที่1เกือบเต็ม สุดยอด เขาพยายามมากจริงๆ
2เพราะลองไปสมัครสำรองอีกรร.หนึ่งใกล้บ้าน (ขอเรียกว่ารร.ข)ตอนสมัครเข้ามีปัญหามากแต่ก็ได้เพื่อนแม่ที่อยู่รร.ขนั้นช่วย จนเราไม่กล้าที่จะทำให้เพื่อนแม่เสียใจนิดหน่อยที่อุตส่าห์ช่วยแต่ดันไปอยู่รร .อื่นซะงั้น กลัวความสัมพันธ์แม่กับเพื่อนจะแย่กัน แต่คงไม่เป็นไรหรอกมั้งเพื่อนแม่เป็นคนใจดีและน่าจะเป็นคนที่คิดได้พอ
3เพราะครูรร.เก่าเคยบอกเราว่าคนที่จะสอบเข้ารร.ก นั้นได้ต้องเก่ง ขยัน และฉลาด ครูพูดซ้ำหลายครั้งจนเราคิดว่ามันท้าทายมากๆ ซึ่งจริงมากยกเว้นห้องธรรมดาเพราะคนในห้องเราที่สอบได้ก็เก่งเท่าๆกับเราเลยแต่ก็สอบได้  จนรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ไปสมัครห้องธรรมดาที่รร.ก นั้น(ปล.รร.ข เขาใช้เกรดสมัครเข้าห้องธรรมดาเหมือนตอนนั้นเป็นช่วงโควิดมั้ง เขาเลยมีมาตราการนี้ แต่พี่เราบอกว่าตอนพี่เราเข้ารร.นี้ใหม่ๆก็มีการสอบเข้าอยู่ )</sup>

ก็นั่นแหละค่ะ แต่ตอนนี้จะตั้งตัวใหม่อยากไปอยู่รร.ต่างจังหวัดอื่นแล้วค่ะ เห็นเพื่อนที่ไปสอบเข้ารร.กแล้วอิจฉามาก แต่เราอยากประสบความสำเร็จให้มากกว่าเขา ไปอยู่ในที่ๆดีกว่าเขา แต่คิดว่าอยู่รร.ไหนก็เหมือนๆกันนั่นแหละค่ะที่มีทั้งคนไม่ดีและคนดีอยู่บ้าง😔 
ปล.ไม่อยากอยู่บ้านด้วยค่ะ มีปัญหากับทางบ้าน แต่ละคำที่เขาพูดออกมาทำให้เราเสียใจ จนเราตั้งคำถามขึ้นมาว่าทำไมต้องทำกับเราแบบนี้ด้วยแต่เราก็พยายามคิดว่าเดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเอง
อยู่มั้งนะ5555 ส่วนหนึ่งก็เพราะผิดเองที่ไม่ได้ดั่งใจเขา เห็นก็รู้ว่าเขามีเหตุผลในการทำแต่เขาแค่สื่อสารมาผิดละมั้ง แล้วก็คนในบ้านคนหนึ่งเขาชอบลำเอียงไปหาพี่สาวมากกว่าเรา มันก็คงเป็นมุกขำๆละมั้ง 555566 เราทำไรก็ผิดไปหมดเลย🙂 ก็ควรใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ
ปล.เราอยากหางานทำที่นักเรียนมัธยมต้นสามารถทำได้ เพราะไม่อยากพึ่งแม่ กลัวเป็นภาระเกินไปที่ตัวเองดันด้นจะไปแต่ก็เอาตัวไม่รอดไรงี้ 
ปล.แม่เราไฟเขียวในเรื่องที่จะไปเรียนต่างจังหวัดได้ ดีใจมากๆ
ปล.ครอบครัวไม่ค่อยว่างกันเท่าไหร่ในบางครั้ง แต่ก็มีบ้างที่อยู่ด้วยกัน

อยากต่อสายสามัญที่รร.เตรียมอุดมศึกษา ภาคเหนือค่ะพวกสายศิลป์-ภาษา ศิลป์-คำนวณไรงี้ค่ะ เราเคยไปพิษณุโลกครั้งหนึ่งไกลมาก ใช้เวลาหลายชม.มากๆ เราจำไม่ได้นะว่าใช้เวลาเท่าไหร่ แต่เหมือนได้ค้างแรมด้วย จากบ้าน(แพร่)ไปพิษณุโลก คงได้อยู่หอ ทุกอย่างดูสิ้นหวังมากค่ะกับการหวังในสิ่งเป็นไปได้ยาก บ้านก็อยู่ไกล เงินก็ไม่มี ความรู้ก็ไม่น่าถึง(เพราะเราอยู่รร.ประจำอำเภอ)กลัวตามเขาไม่ทัน ไม่รู้สังคมที่นู่นเป็นยังไงอีก ช่างเป็นอะไรที่ไม่แน่นอนเหลือเกิน

แต่ว่าถึงจะไม่ต่อเตรียมอุดมศึกษา ภาคเหนือ คิดว่ารร.ก ก็ได้อยู่ค่ะ แต่ต้องนั่งรถโดยสารไปในเมือง30นาทีบนภูเขา เราถามเพื่อนที่อยู่รร.แถวนั้นก็บอกเสียค่าโดยสารต่อเดือนประมาณพันกว่า😱 แต่บางทีรร.เตรียมอุดมศึกษา ภาคเหนือ คงจะใช้จ่ายมากกว่าแต่เราก็ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมากเท่าไหร่ รู้ว่าค่าเรียน3000ห้องธรรมดา มีค่านส. ค่าบำรุงรร. 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราอยู่รร.ข นี่เราขอบายไม่ไหวจริงๆ นักเรียนส่วนใหญ่ที่เราเจอเป็นอะไรกันก็ไม่รู้(แต่ส่วนน้อยก็คือดีมาก เห็นแววอนาคตดีมาแต่ไกล )แต่ก็ไม่เข้าใจความคิดนั้นได้และก็ไม่อยากเข้าใจเพราะดูแล้วเข้าใจไปก็คงไม่มีประโยชน์อะไร จะเป็นคนดีอยู่ที่นี่คือ...ต้องมีความเห็นแก่ตัวบ้าง ไม่งั้นโดนเอาเปรียบเรื่องงาน โยนความรับผิดชอบตัวเอง(ในห้องมีคนแบบนี้ประมาณ30คนจาก40คน)มาให้คนอื่นทำจนเดือดร้อนสุดๆ เคยไปพูดปรับความเข้าใจนะว่าทำแบบนี้ไม่ได้ โตไปจะใช้ชีวิตด้วยตัวเองยังไงแต่สุดท้ายก็เหมือนเดิมช่วงหลังชอบเรียกเราว่า อี ตามด้วยชื่อเล่นเราอีก(คนอื่นก็เริ่มเราแแบบนี้อีกด้วย) ไม่สนิทกันแต่มาทำแบบนี้มันเหมาะสมมั้ยแล้วก็อีกคนไม่พอใจกันนิดหน่อยก็มาว่าเพราะไม่ซื้อเสื้อห้อง จะบังคับซื้อก็ให้บอกมาไม่ใช่ไม่ซื้อก็มาว่าต่อหน้าคนอื่น(แต่เรากับเพื่อนก็ได้ยินเพราะอยู่ใกล้)มิตรภาพที่สั่งสมกันมากขึ้นอย่างกับสิ่งของเหรอ เราก็บอกว่าไม่มีตังค์เพราะเราเอาไปซื้อของจำเป็นสำหรับเราไปหมดแล้ว จะให้เอาเงินส่วนไหนมาจ่ายตั้ง200ร้อยกว่าบาท กำลังทรัพย์แต่คนละไม่เท่ากันนะโว้ย