สวัสดีครับ ผมชื่อเจนะครับ
เริ่มเรื่องเลยคือเมื่อ 7 เดือนที่แล้วได้รู้จักผู้ชายคนนึงเรียนปีเดียวกัน คณะอยู่ข้างกัน ผมทักไปจีบหลายอาทิตย์แต่ไม่สำเร็จและเขาปฏิเสธรักผมเพราะช่วงนั้นเขายังมีคนคุยของเขาอยู่ แต่ผมก็ไม่ได้ตัดขาด ยังคงความเป็นเพื่อนและไม่ค่อยได้คุยกันจริงจังเหมือนเก่า นาน ๆ ผมรีพลายสตอรี่ไอจีไปที เพราะตลอดมาผมก็ยังชอบเขาเหมือนเดิม (ช่วงหลังจากนี้เป็น คสพ แบบ FWB แต่ไม่ได้เป็นคู่ขาและโอกาสได้เจอได้คุยน้อยมากเพราะเราออกห่างเขา + ปิดเทอมใหญ่)
ตัดมาที่สองเดือนล่าสุด ผมกลับมาจากฝึกงานและเปิดเทอม เราก็รีพลายสตอรี่เขาปกตินี่หละ แต่กลับกลายเป็นว่าเขาคุยกับเรามากขึ้น เราได้ไปนอนที่ห้องเขาอีกครั้งและได้คุยกันในเรื่องต่าง ๆ และมันฟีลกู้ด และก็คุยยาวเลย ซึ่งตอนนี้ผมไปมาหาสู่กันจะได้ 3 อาทิตย์แล้ว
จุดที่ทำให้แคลงใจคือ คืนวันฝนตก ผมพาเขาไปเที่ยวในคูเมืองไปนั่งขั่วเหล็ก พวกเราสนุกกันมาก แต่ฝนดันตกจึงติดฝนที่เซเว่น วันนั้นเขาบอกตั้งแต่เนิ่นๆ แล้วว่าเขาจะนอนที่หอเราละวันต่อไปก็จะอยู่ด้วยทั้งวัน เพราะต่างคนตั้งใจว่าจะนั่งปั่นงานเงียบ ๆ ทั้งวัน แต่อยู่ดี ๆ เขาก็บอกว่าขอนอนหอโดยให้สาเหตุว่าเรื่องงานนี่หละ ( ซึ่งตอนพูดเขาหลบตาซึ่งมันก็ดูออกว่าน่าจะหลอกแหละ) แต่เราเป็นแค่เพื่อนไง เราตกใจแต่ก็พยายามสดใสไว้ ละรอฝนหยุดพาเขาไปส่งที่หอ เราบอกฝันดีเขาก่อนขี่รถกลับ
สิ่งที่ผมกลัวที่สุดได้มาถึงแล้ว ก็คือการต้องการสถานะชัดเจน ผมไม่เข้าใจว่าเขากลับมาทำดีกับเราทำไม เขาซื้อข้าวซื้อน้ำมาให้ยามเราป่วย มานอนกอดเกือบทุกคืน ตอบแชทบ่อย แต่สิ่งที่เราไม่เคยลืมเลย คือเขาจำอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเราไม่ได้ เขาไม่เคยบอกคิดถึงเราและเขาไม่เคยแสดงออกถึงความต้องการที่จะเป็นแฟน พอหัวผมคิดแบบนี้ผมโคตรเสียใจ ผมก็คิดมาตลอดว่าครั้งนี้เค้าอาจจะเข้าหาผมเพราะผมทำดีต่อเขา แต่เขาไม้ได้อยากเป็นแฟนนี่อยู่ดี การที่เขาไม่ได้บอกคิดถึง ไม่แสดงออกถึงการอยากเป็นแฟน หรืออยากมีสถานะมันชัดมากว่าเขาไม่ได้จะจริงจัง แต่เราก็แอบคิดเหมือนกันว่าเขาเข้าหาเราทำไม ทำดีกับเราฟีลแฟนทำไม
ทุกคนว่าผมควรทำอย่างไรดี ผมควรเริ่มออกห่างเลยดีไหม หรือ รอดูเขาไปก่อนว่าเจตนาคืออยากเป็นแฟนหรือเปล่า ผมทำอะไรไม่ถูกเลย ไม่ชอบความรุ้สึกตอนนี้จริง ๆ ผมรักเขามาโดยตลอดแต่ คสพ แบบไม่มีสถานะจุดจบยังไงมันก็เจ็บช้ำอยู่แล้ว ช่วยผมหน่อยครับ
คนที่เคยปฏิเสธรักเรา หันมาดีด้วยและทำตัวเหมือนแฟน แต่สถานะไม่มี ผมควรทำอย่างไร
เริ่มเรื่องเลยคือเมื่อ 7 เดือนที่แล้วได้รู้จักผู้ชายคนนึงเรียนปีเดียวกัน คณะอยู่ข้างกัน ผมทักไปจีบหลายอาทิตย์แต่ไม่สำเร็จและเขาปฏิเสธรักผมเพราะช่วงนั้นเขายังมีคนคุยของเขาอยู่ แต่ผมก็ไม่ได้ตัดขาด ยังคงความเป็นเพื่อนและไม่ค่อยได้คุยกันจริงจังเหมือนเก่า นาน ๆ ผมรีพลายสตอรี่ไอจีไปที เพราะตลอดมาผมก็ยังชอบเขาเหมือนเดิม (ช่วงหลังจากนี้เป็น คสพ แบบ FWB แต่ไม่ได้เป็นคู่ขาและโอกาสได้เจอได้คุยน้อยมากเพราะเราออกห่างเขา + ปิดเทอมใหญ่)
ตัดมาที่สองเดือนล่าสุด ผมกลับมาจากฝึกงานและเปิดเทอม เราก็รีพลายสตอรี่เขาปกตินี่หละ แต่กลับกลายเป็นว่าเขาคุยกับเรามากขึ้น เราได้ไปนอนที่ห้องเขาอีกครั้งและได้คุยกันในเรื่องต่าง ๆ และมันฟีลกู้ด และก็คุยยาวเลย ซึ่งตอนนี้ผมไปมาหาสู่กันจะได้ 3 อาทิตย์แล้ว
จุดที่ทำให้แคลงใจคือ คืนวันฝนตก ผมพาเขาไปเที่ยวในคูเมืองไปนั่งขั่วเหล็ก พวกเราสนุกกันมาก แต่ฝนดันตกจึงติดฝนที่เซเว่น วันนั้นเขาบอกตั้งแต่เนิ่นๆ แล้วว่าเขาจะนอนที่หอเราละวันต่อไปก็จะอยู่ด้วยทั้งวัน เพราะต่างคนตั้งใจว่าจะนั่งปั่นงานเงียบ ๆ ทั้งวัน แต่อยู่ดี ๆ เขาก็บอกว่าขอนอนหอโดยให้สาเหตุว่าเรื่องงานนี่หละ ( ซึ่งตอนพูดเขาหลบตาซึ่งมันก็ดูออกว่าน่าจะหลอกแหละ) แต่เราเป็นแค่เพื่อนไง เราตกใจแต่ก็พยายามสดใสไว้ ละรอฝนหยุดพาเขาไปส่งที่หอ เราบอกฝันดีเขาก่อนขี่รถกลับ
สิ่งที่ผมกลัวที่สุดได้มาถึงแล้ว ก็คือการต้องการสถานะชัดเจน ผมไม่เข้าใจว่าเขากลับมาทำดีกับเราทำไม เขาซื้อข้าวซื้อน้ำมาให้ยามเราป่วย มานอนกอดเกือบทุกคืน ตอบแชทบ่อย แต่สิ่งที่เราไม่เคยลืมเลย คือเขาจำอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเราไม่ได้ เขาไม่เคยบอกคิดถึงเราและเขาไม่เคยแสดงออกถึงความต้องการที่จะเป็นแฟน พอหัวผมคิดแบบนี้ผมโคตรเสียใจ ผมก็คิดมาตลอดว่าครั้งนี้เค้าอาจจะเข้าหาผมเพราะผมทำดีต่อเขา แต่เขาไม้ได้อยากเป็นแฟนนี่อยู่ดี การที่เขาไม่ได้บอกคิดถึง ไม่แสดงออกถึงการอยากเป็นแฟน หรืออยากมีสถานะมันชัดมากว่าเขาไม่ได้จะจริงจัง แต่เราก็แอบคิดเหมือนกันว่าเขาเข้าหาเราทำไม ทำดีกับเราฟีลแฟนทำไม
ทุกคนว่าผมควรทำอย่างไรดี ผมควรเริ่มออกห่างเลยดีไหม หรือ รอดูเขาไปก่อนว่าเจตนาคืออยากเป็นแฟนหรือเปล่า ผมทำอะไรไม่ถูกเลย ไม่ชอบความรุ้สึกตอนนี้จริง ๆ ผมรักเขามาโดยตลอดแต่ คสพ แบบไม่มีสถานะจุดจบยังไงมันก็เจ็บช้ำอยู่แล้ว ช่วยผมหน่อยครับ