คืออยากเล่าครับว่า วันหนึ่งผมมีนัดคุยงานกับเจ้านายที่โรงพยาบาลย่านพระราม9 โดยการเดินทางกลับจากธุระด้วยแท็กซี่ และผมลงฝั่งตรงข้ามโรงพยาบาล เพราะยังมีเวลาเหลือเยอะ ส่วนแท็กซี่มีเพื่อนต่างชาตินั่งมาด้วยก็ไปส่งที่พักแถว ถ.ร่มเกล้า
ระหว่างนั้นสังเกตุเห็นว่าเหมือมมีรถเก๋ง 2 คันน่าจะชนกันอยู่ในเลนขวาสุด จึงได้เข้าไปหารถซึ่งคันหน้าที่ถูกชนกำลังโทรฯเรียกประกันแล้วบอกทั้งสองคันให้เข้าซ้าย จอดไหล่ทาง ซึ่งดูจากลักษณะแล้วน่าจะไหลจิ้มกันเป็นรอยเพืยงเล็กน้อยเท่านั้น สักพักใหญ่คนขับที่ไหลชนเขาก็ลงมาซึ่งเป็นหญิงอายุไม่น่าเกิน 25 ปี กำลังคุยโทรศัพท์รอฟังพักใหญ่จึงรู้ว่าเขาคุยกับแฟนซึ่งอยู่ต่างจังหวัด จึงถามเขาว่าโทรฯหาประกันหรือยัง และบอกเขาว่ารถใหม่ประกันชั้น1 อยู่แล้วให้โทรฯด่วนเลย แล้วเขาก็หายไปในรถพักใหญ่ ด้วยความสงสัยจึงเคาะกระจกเรียกเขาแล้วถามว่าโทรฯหาประกันหรือยัง ซึ่งเขาก็กำลังคุยกับแฟนเขาอยู่ ผมเลยถามว่าประกันอยู่ไหนจะได้ช่วยโทรฯ ให้ เขาก็ทำท่างงๆ เลยเขออนุญาตเขาเปิดเก๊ะหน้ารถเพื่อหาเอกสาร เมื่อเจอซองก็ส่งให้เขาหาให้เพราะไม่อยากค้นของเขา แต่ประเด็นคือเขาหยิบมาจับไปเหมือนไม่รู้อันไหนเป็นอันไหน เลยไม่ขออนุญาตแล้วช่วยหาเลย แล้วก็เจอกรมะรรม์ประกันภัย บอกให้เขาโทรฯและแจ้งสถานที่ รอพักหนึ่งประกันก็มาไล่ๆ กันและก็เป็นประกันบริษัทเดียวกัน แต่มาคนละเคสคนละคัน (ผมงงตรงที่ว่าทำไมไม่มาคนเดียว)
หลังจากทางประกันออกใบเครมให้คู่กรณีและผู้ชนแล้ว เขาไม่กล้าขับรถแล้วจะให้ช่วยหาคนขับให้ วินาทีนั้นจะหาแท็กซี่ให้ขับรถเขาไปส่งแล้วแท็กซี่จะจอดที่ไหน จะไปจะกลับคงไม่สะดวก
จึงอาสาขับไปส่งเขาแถว ถ.ร่มเกล้า เขาก็จะเลี้ยงข้าวนะครับ แต่ผมเวลาไม่มี และไม่ได้ขอเบอร์ส่วนตัว ทั้งไม่รู้จักชื่อเขาด้วย แต่นั้นคือช่วยเพราะอยากช่วย แต่ตอนนี้เวลาหมดแล้วต้องรีบไป สวัสดีครับ ออกไปขึ้นแท็กซี่กลับไปพระราม9 อีกรอบ ความสุขเล็กๆน้อย เล่าสู่กันฟังครับ ขอบคุณที่อ่านจนจบ คอมเม้นด้วยคำสุภาพด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
ผู้หญิงมือใหม่ขับรถ โดยส่วนมากไหม "เมื่อเกิดอุบัติเหตุแล้วตกใจ/ขวัญเสียทำอะไรไม่ถูก" น่าจะส่วนน้อยไหมครับ
ระหว่างนั้นสังเกตุเห็นว่าเหมือมมีรถเก๋ง 2 คันน่าจะชนกันอยู่ในเลนขวาสุด จึงได้เข้าไปหารถซึ่งคันหน้าที่ถูกชนกำลังโทรฯเรียกประกันแล้วบอกทั้งสองคันให้เข้าซ้าย จอดไหล่ทาง ซึ่งดูจากลักษณะแล้วน่าจะไหลจิ้มกันเป็นรอยเพืยงเล็กน้อยเท่านั้น สักพักใหญ่คนขับที่ไหลชนเขาก็ลงมาซึ่งเป็นหญิงอายุไม่น่าเกิน 25 ปี กำลังคุยโทรศัพท์รอฟังพักใหญ่จึงรู้ว่าเขาคุยกับแฟนซึ่งอยู่ต่างจังหวัด จึงถามเขาว่าโทรฯหาประกันหรือยัง และบอกเขาว่ารถใหม่ประกันชั้น1 อยู่แล้วให้โทรฯด่วนเลย แล้วเขาก็หายไปในรถพักใหญ่ ด้วยความสงสัยจึงเคาะกระจกเรียกเขาแล้วถามว่าโทรฯหาประกันหรือยัง ซึ่งเขาก็กำลังคุยกับแฟนเขาอยู่ ผมเลยถามว่าประกันอยู่ไหนจะได้ช่วยโทรฯ ให้ เขาก็ทำท่างงๆ เลยเขออนุญาตเขาเปิดเก๊ะหน้ารถเพื่อหาเอกสาร เมื่อเจอซองก็ส่งให้เขาหาให้เพราะไม่อยากค้นของเขา แต่ประเด็นคือเขาหยิบมาจับไปเหมือนไม่รู้อันไหนเป็นอันไหน เลยไม่ขออนุญาตแล้วช่วยหาเลย แล้วก็เจอกรมะรรม์ประกันภัย บอกให้เขาโทรฯและแจ้งสถานที่ รอพักหนึ่งประกันก็มาไล่ๆ กันและก็เป็นประกันบริษัทเดียวกัน แต่มาคนละเคสคนละคัน (ผมงงตรงที่ว่าทำไมไม่มาคนเดียว)
หลังจากทางประกันออกใบเครมให้คู่กรณีและผู้ชนแล้ว เขาไม่กล้าขับรถแล้วจะให้ช่วยหาคนขับให้ วินาทีนั้นจะหาแท็กซี่ให้ขับรถเขาไปส่งแล้วแท็กซี่จะจอดที่ไหน จะไปจะกลับคงไม่สะดวก
จึงอาสาขับไปส่งเขาแถว ถ.ร่มเกล้า เขาก็จะเลี้ยงข้าวนะครับ แต่ผมเวลาไม่มี และไม่ได้ขอเบอร์ส่วนตัว ทั้งไม่รู้จักชื่อเขาด้วย แต่นั้นคือช่วยเพราะอยากช่วย แต่ตอนนี้เวลาหมดแล้วต้องรีบไป สวัสดีครับ ออกไปขึ้นแท็กซี่กลับไปพระราม9 อีกรอบ ความสุขเล็กๆน้อย เล่าสู่กันฟังครับ ขอบคุณที่อ่านจนจบ คอมเม้นด้วยคำสุภาพด้วยนะครับ ขอบคุณครับ