ช่วยชี้แนะผมทีครับไม่รู้จะไปทางไหน....มีหลายทางแยกเหลือเกิน55

ผมอายุ21นะครับคือว่าผมไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตต่อดี......ตอนนี้ผมเรียนจบกศน.ได้วุฒิมอ.6มา....ผมว่าผมเป็นคนที่ถ้าตั้งใจทำอะไรผมก็เก่งนะครับเเต่ผมจะซื่อบื่อๆหน่อยเรียนรู้อะไรได้ช้าคือถ้าไม่ชอบผมจะไม่ทำเลยครับ.....ตอนเด็กๆผมชอบฟุตบอล...ชอบศิลปะ...ประวัติศาสตร์มาก....เเต่ทางบ้านผมไม่ค่อยส่งเสริมเลยครับ...บังคับให้ผมทำการบ้านที่โรงเรียนให้เสร็จไม่งั้นไม่ให้กลับบ้านผมนั้งทำการบ้านในโรงอาหารจนมืดทุกวันถึงได้กลับ.....(ผมชอบแอบเอาการบ้านไปโยนทิ้งหน้าต่างที่โรงเรียนเเล้วบอกว่าหาย555)....วันเสาร์ที่บ้านผมก็บังคับให้เรียนพิเศษคณิต...วันอาทิตย์ก็ต้องไปเรียนภาษาอังกฤษอีก.....ทั้งหมดที่บอกมาคือตั้งเเต่ปอ.3ถึงปอ6.....พอขึ้นมอ1ได้เรียนพิเศษเเค่วันเสาร์....อาทิตย์ได้หยุด...เเต่+จ้างครูมาสอนหลังเลิกเรียนทุกวัน.....คือเกรดผมเเย่มากครับ....จนผมต้องลงทุนให้เพื่อนที่เก่งคอมปลอมใบเกรดขึ้นมาเองเเล้วเอามาหลอกที่บ้าน55555เเต่ก็โดนจับได้อยู่ดี........พอขึ้นมอ.2ได้ย้ายจากห้อง2ไปอยู่ห้อง10เริ่มมีเพื่อนใหม่คราวนี้เเหละครับ.....ผมเกเรเลย......เริ่มหัดสูบบุหรี่....สูบกัญชา....กินโปร....เขาโรงเรียนตอนเที่ยงทุกวัน.....มีเรื่องชกต่อยไปทั่ว.....ติดผู้หญิง......หนักสุดคือผมขโมยปืนปู่ไปยิงคู่อริเเต่ก็รอดสังเตมาได้...ไม่รู้ปู่ไปเคลียยังไง.....เเต่สุดท้ายผมจบมอ.3มาได้.....คราวนี้ผมก็ไปเรียนต่อเทคนิค.....มีเรื่องประจำเเต่ผมไม่เคยไปหาเรื่องใครก่อนนะเเต่คนส่วนมากจะหมั่นใส่ผม....เพราะผมหล่อได้คบดาววิลัยในตอนนั้น55555555....สุดท้ายโดนโรงเรียนอริลุมกระทืบ....เเต่รอดมาได้.....สุดท้ายก็ไม่ไหวออกมาเรียนจบกศน....ช่วงมอ.2ถึงอายุ19ผมเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในชุมชนที่มีเเต่นักเลงมีเเต่ยาเสพติด(เเต่อะไรที่เป็นยาผมไม่ยุ่งนะ)จนที่บ้านผมเริ่มเอาไม่อยู่ผมกลับบ้านเช้าทุกวัน.....ตอนกลางวันก็หางานรับจ็อบยกของบ้างไรบ้างไปเรื่อย......จนมาถึงจุดนึงเพื่อนๆผมเริ่มหายไปทีละคนๆเพราะผมเริ่มคัดคนออกจากชีวิตไปเรื่อยๆ......จนถึงตอนนี้ผมเหลือเพื่อนสนิทเเค่คนเดียว.....เพื่อนผมคนนี้จริงใจมากๆนะ......ดูจากการกระทำ.....ผมทำงานมาไม่ต่ำกว่า20งานเเต่ทำได้ไม่ทนเลย....คือทำไปแล้วมันไม่มีความสุขเลยมีเเต่งานที่ผมไม่ชอบถ้าทำอะไรเเล้วผมไม่ชอบผมจะขี้เกลียดมากไม่อยากลุกจากที่นอนไปทำงานเลย.....ทุกวันนี้ผมก็ใช้ชีวิตไปวันๆครับตื่นมาเล่นrovดูหนังฟังเพลงดูบอลไปเรื่อยใช้ชีวิตแบบนี้มาปีกว่าๆเเล้วอยู่เเต่ในห้องออกไปหาเพื่อนสนิทผมบ้าง.....เคยเป็นโรคซึมเศร้าไปอยู่พักนึงเลย....ผมไม่รู้ผมจะไปทำอะไรดีรู้สึกหมดไฟกับทุกอย่าง.....ถามตัวเองอยู่เสมอว่าผมเก่งอะไรกันเเน่......มีหลายคนเเนะนำว่าให้เริ่มจากสิ่งที่ชอบ......ที่ผมชอบก็มีเเค่ทุกอย่างที่เกี่ยวกับฟุตบอล....ชอบเล่นเกม....ดูหนัง....ฟังเพลง....ประวัติศาสตร์.....เล่นกับสัตว์...ผู้หญิงผมก็ชอบนะเเต่ไม่มีเเฟนมานานมากเเล้วรู้สึกตัวเองยังไม่พร้อม.....จะสตรีมเกมก็พูดไม่เก่ง.....ไม่รู้จะไปทำไรจริงๆ....เเต่คิดอยู่ว่าจะไปเรียนต่อด้านอะไรดี......หรือจะไปหางานทำดีเเต่ถ้าเป็นงานที่ไม่ชอบหรือเจ้านายจู่จี้ก็คงไม่รอดอีก.....จะใช้ชีวิตต่อไปวันๆก็เซ็ง ......หรือจะรอจับใบดำไปแดงเเล้วไปเป็นทหารเกนดีหรือจะสมัครเป็นทหารดี.....เเต่คิดไปคิดมาก็ไม่ชอบอยู่ในกฎระเบียบเลย.....สับสนสุดๆ
ช่วยชี้แนะทีครับ