พนักงานธนาคารชื่ออายจ้ำ ชีวิตแต่ละวันก็เจอกับเรื่องเดิม ๆ ซ้ำ ๆ ตลอดเวลา
อายจ้ำ "เกริ่นมางี้แสดงว่าเราจะได้เจอเรื่องตื่นเต้นแล้ว"
แต่ผ่านไป 80 ปีไม่มีไร จนวันนี้
ณ ธนาคาร
รปภ. "น่าแปลกนะ"
อายจ้ำ "ทำไม 80 ปีเรายังทำงานอยู่นี่ใช่ม่า"
รปภ. "อือ ถ้าไม่ชิงทักไปก่อนก็เจอเรื่องตื่นเต้นไปนานแล้ว"
แล้วก็มีโจรปล้นธนาคารเข้ามา 8 คน
โจร 8 "ทุกคนกระโดด ใครไม่กระโดดจะต้องถูกยิง"
อายจ้ำ "แล้วถ้ากระโดดไปซักพักแล้วเมื่อยล่ะ"
โจร 2 "จะต้องถูกยิง"
ทั้งหมดก็กระโดดไป สักพักมีป้าคนนึงกระโดดไม่ไหวแล้ว
ป้า "กระดูกจะหักแล่ว"
โจร 4 "เจอยมบาลจะพูดว่าไร"
ป้า "ไม่ใช่วันนี้!"
แล้วป้าก็กระโดดม้วนตัวเตะโจร 5 ล้มลง
ป้า "กำลังเฮือกสุดท้ายแล่ว"
โจร 6 "เค ตกลงจะสั่งเสียว่าไร?"
ป้า "ไม่สั่งเสีย เดี๋ยวต้องมีคนมาช่วยเราแน่นอน"
รปภ. "เกริ่นมาขนาดนี้แล้วเจ้าต้องไปช่วยแล้ว"
อายจ้ำ "ไม่เด็ดขาด"
ป้าก็โดนยิงตายลง 3 วันผ่านไปขณะอายจ้ำกำลังเดินกลับบ้านตอนกลางคืน
อายจ้ำ "บรรยากาศเหมือนเราจะเจอผีมาก"
ทันใดนั้นเองผีป้าก็โผล่มา
ผีป้า "ทำไมวันนั้นเจ้าไม่ช่วยเรา"
อายจ้ำ "ถามแปลก ๆ คนเรากลัวตายกันไม๊ หวังไรกะคนมากนัก"
ผีป้า "เจ้าต้องตาย"
อายจ้ำ "แทนที่จะแค้นโจรที่เป็นต้นตอกลับมาแค้นเรามากกว่า ไร้เหตุผลมาก"
ผีป้า "เปล่า แค่บอกเฉย ๆ ว่าคนเราซักวันก็ต้องตาย"
อายจ้ำ "ดี แล้วตกลงจะไปแก้แค้นโจรไม๊?"
ผีป้า "ไม่ควรพยาบาทกันหนา ทุกข์ทั้งนั้น คนเรามีวิบากกรรมแตกต่างกันไป"
อายจ้ำ "ได้ข่าวว่าโจรไปได้ดิบได้ดี เป็นเจ้าพ่อมาเฟียและกำลังจะลงเลือกตั้งแล้ว"
ผีป้า "งี้แหละ แล้วก็ได้เป็นรัฐมนตรี มีลูกไฮโซส่งเรียนนอกกันไป"
อายจ้ำ "ตามนั้นเบย มีลูกชายก็ได้แต่งงานกะดารากันไป"
นิทานก่อนนอน 137
อายจ้ำ "เกริ่นมางี้แสดงว่าเราจะได้เจอเรื่องตื่นเต้นแล้ว"
แต่ผ่านไป 80 ปีไม่มีไร จนวันนี้
ณ ธนาคาร
รปภ. "น่าแปลกนะ"
อายจ้ำ "ทำไม 80 ปีเรายังทำงานอยู่นี่ใช่ม่า"
รปภ. "อือ ถ้าไม่ชิงทักไปก่อนก็เจอเรื่องตื่นเต้นไปนานแล้ว"
แล้วก็มีโจรปล้นธนาคารเข้ามา 8 คน
โจร 8 "ทุกคนกระโดด ใครไม่กระโดดจะต้องถูกยิง"
อายจ้ำ "แล้วถ้ากระโดดไปซักพักแล้วเมื่อยล่ะ"
โจร 2 "จะต้องถูกยิง"
ทั้งหมดก็กระโดดไป สักพักมีป้าคนนึงกระโดดไม่ไหวแล้ว
ป้า "กระดูกจะหักแล่ว"
โจร 4 "เจอยมบาลจะพูดว่าไร"
ป้า "ไม่ใช่วันนี้!"
แล้วป้าก็กระโดดม้วนตัวเตะโจร 5 ล้มลง
ป้า "กำลังเฮือกสุดท้ายแล่ว"
โจร 6 "เค ตกลงจะสั่งเสียว่าไร?"
ป้า "ไม่สั่งเสีย เดี๋ยวต้องมีคนมาช่วยเราแน่นอน"
รปภ. "เกริ่นมาขนาดนี้แล้วเจ้าต้องไปช่วยแล้ว"
อายจ้ำ "ไม่เด็ดขาด"
ป้าก็โดนยิงตายลง 3 วันผ่านไปขณะอายจ้ำกำลังเดินกลับบ้านตอนกลางคืน
อายจ้ำ "บรรยากาศเหมือนเราจะเจอผีมาก"
ทันใดนั้นเองผีป้าก็โผล่มา
ผีป้า "ทำไมวันนั้นเจ้าไม่ช่วยเรา"
อายจ้ำ "ถามแปลก ๆ คนเรากลัวตายกันไม๊ หวังไรกะคนมากนัก"
ผีป้า "เจ้าต้องตาย"
อายจ้ำ "แทนที่จะแค้นโจรที่เป็นต้นตอกลับมาแค้นเรามากกว่า ไร้เหตุผลมาก"
ผีป้า "เปล่า แค่บอกเฉย ๆ ว่าคนเราซักวันก็ต้องตาย"
อายจ้ำ "ดี แล้วตกลงจะไปแก้แค้นโจรไม๊?"
ผีป้า "ไม่ควรพยาบาทกันหนา ทุกข์ทั้งนั้น คนเรามีวิบากกรรมแตกต่างกันไป"
อายจ้ำ "ได้ข่าวว่าโจรไปได้ดิบได้ดี เป็นเจ้าพ่อมาเฟียและกำลังจะลงเลือกตั้งแล้ว"
ผีป้า "งี้แหละ แล้วก็ได้เป็นรัฐมนตรี มีลูกไฮโซส่งเรียนนอกกันไป"
อายจ้ำ "ตามนั้นเบย มีลูกชายก็ได้แต่งงานกะดารากันไป"