นิทานก่อนนอน 137

พนักงานธนาคารชื่ออายจ้ำ ชีวิตแต่ละวันก็เจอกับเรื่องเดิม ๆ ซ้ำ ๆ ตลอดเวลา

อายจ้ำ "เกริ่นมางี้แสดงว่าเราจะได้เจอเรื่องตื่นเต้นแล้ว"

แต่ผ่านไป 80 ปีไม่มีไร จนวันนี้

ณ ธนาคาร

รปภ. "น่าแปลกนะ"

อายจ้ำ "ทำไม 80 ปีเรายังทำงานอยู่นี่ใช่ม่า"

รปภ. "อือ ถ้าไม่ชิงทักไปก่อนก็เจอเรื่องตื่นเต้นไปนานแล้ว"

แล้วก็มีโจรปล้นธนาคารเข้ามา 8 คน

โจร 8 "ทุกคนกระโดด ใครไม่กระโดดจะต้องถูกยิง"

อายจ้ำ "แล้วถ้ากระโดดไปซักพักแล้วเมื่อยล่ะ"

โจร 2 "จะต้องถูกยิง"

ทั้งหมดก็กระโดดไป สักพักมีป้าคนนึงกระโดดไม่ไหวแล้ว

ป้า "กระดูกจะหักแล่ว"

โจร 4 "เจอยมบาลจะพูดว่าไร"

ป้า "ไม่ใช่วันนี้!"

แล้วป้าก็กระโดดม้วนตัวเตะโจร 5 ล้มลง

ป้า "กำลังเฮือกสุดท้ายแล่ว"

โจร 6 "เค ตกลงจะสั่งเสียว่าไร?"

ป้า "ไม่สั่งเสีย เดี๋ยวต้องมีคนมาช่วยเราแน่นอน"

รปภ. "เกริ่นมาขนาดนี้แล้วเจ้าต้องไปช่วยแล้ว"

อายจ้ำ "ไม่เด็ดขาด"

ป้าก็โดนยิงตายลง 3 วันผ่านไปขณะอายจ้ำกำลังเดินกลับบ้านตอนกลางคืน

อายจ้ำ "บรรยากาศเหมือนเราจะเจอผีมาก"

ทันใดนั้นเองผีป้าก็โผล่มา

ผีป้า "ทำไมวันนั้นเจ้าไม่ช่วยเรา"

อายจ้ำ "ถามแปลก ๆ คนเรากลัวตายกันไม๊ หวังไรกะคนมากนัก"

ผีป้า "เจ้าต้องตาย"

อายจ้ำ "แทนที่จะแค้นโจรที่เป็นต้นตอกลับมาแค้นเรามากกว่า ไร้เหตุผลมาก"

ผีป้า "เปล่า แค่บอกเฉย ๆ ว่าคนเราซักวันก็ต้องตาย"

อายจ้ำ "ดี แล้วตกลงจะไปแก้แค้นโจรไม๊?"

ผีป้า "ไม่ควรพยาบาทกันหนา ทุกข์ทั้งนั้น คนเรามีวิบากกรรมแตกต่างกันไป"

อายจ้ำ "ได้ข่าวว่าโจรไปได้ดิบได้ดี เป็นเจ้าพ่อมาเฟียและกำลังจะลงเลือกตั้งแล้ว"

ผีป้า "งี้แหละ แล้วก็ได้เป็นรัฐมนตรี มีลูกไฮโซส่งเรียนนอกกันไป"

อายจ้ำ "ตามนั้นเบย มีลูกชายก็ได้แต่งงานกะดารากันไป"
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่