เพื่อนสนิทที่สุดสำหรับเรา เห็นเราเป็นแค่ตัวสำรอง

ตั้งแต่เปิดเทอม เขาได้อยู่ห้อวเดียวกับเพื่อนที่เขาค่อนข้างสนิทอีกสองคนค่ะ ส่วนเราอยู่คนละห้องกับเขา ตอนแรกก็ถามแล้วว่าจะทิ้งกันมั้ย ตอนกินข้าวจะไปกินกับสองคนนู้นมั้ย แล้วเราก็พูดว่าอย่าทิ้งนะ เรามีเพื่อนสนิทสุดๆคือคนนี้คนเดียวค่ะ ปีที่แล้วก็กินข้าวด้วยกันเกือบทุกวัน วันไหนไม่ได้ไปด้วยกันคือไม่อยากกินค่ะ แต่ถ้าลงไปกินก็กินทุกวัน พอมาปีนี้ เขาทิ้งเราไปกินกับอีกสองคนนั้น เราไม่ได้ลงไปกินข้าวตั้งแต่เปิดเทอมเลยค่ะ แต่ถ้าสองคนนั้นเขาไม่ว่าง หรือมีงานอื่นจะทำ เขาก็ค่อยนึกถึงเราแล้วค่อยชวนเราลงไปกินข้าวค่ะ เราเฟลมากๆ รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนสำรองเลย ปกติคุยกันทุกวัน พึ่งสังเกตว่ามีแต่เราที่ทักหาเขาตลอด ถ้าเราไม่ทักหาเขา เขาก็จะไม่ทักหาเราเลย เขาเรียนพิเศษทุกวันค่ะ แล้วก็เรียนกับหนึ่งในสองคนนั้นทุกวันเลย ปกติเราก็กลับบ้านด้วยกันค่ะ เดินกลับไปพร้อมกัน แต่ตอนนี้เขาเลือกที่จะกลับบ้านกับหนึ่งในสองคนนั้น เราเข้าใจนะคะว่ายังไงเขาก็ต้องมีเพื่อนของเขา ส่วนเราก็มีเพื่อนของเรา แต่เรารู้สึกเฟลยังไงก็ไม่รู้เลยค่ะ เป็นตัวสำรองที่พึ่งจะมาเห็นค่าตอนตัวจริงไม่อยู่ เขาทิ้งเราไปแบบเหมือนต่างคนต่างอยู่ เราควรทำยังไงหรอคะ เราควรที่จะแยกกับเพื่อนคนนั้นเลยมั้ย แล้วเวลาเขามาชวนเราไปกินข้าวตอนเพื่อนห้องเขาไม่อยู่เราต้องปฏิเสธมั้ยคะ เราไม่รู้ว่าควรทำยังไงกับเขาต่อดีค่ะ😭