หลวงพ่อพุธ - หลักของสติปัฏฐาน ๔

สมาธิภาวนา หรือการเจริญสมาธิ เป็นหัวใจสำคัญในการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา โดยพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงแสดงแนวทางการพัฒนาสมาธิไว้หลายนัย ซึ่งในสังคีติสูตร (ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค) และสมาธิสูตร (อังคุตตรนิกา

พระพุทธเจ้าตรัสว่า การฝึกสมาธิอย่างถูกต้อง มีอยู่ ๔ ลักษณะ แต่ละอย่างให้ผลต่างกันดังนี้ ๑. สมาธิเพื่อความอยู่เป็นสุขในปัจจุบัน คือการฝึกสมาธิที่ทำให้ ใจสงบ มีความสุขในชีวิตประจำวัน ไม่ฟุ้งซ่าน ไม่ทุ

"...นักภาวนาทั้งหลาย จิตยังไม่สงบ ฌานก็ยังไม่ถึง อยากจะให้ปัญญามันเกิดขึ้น มันจะเกิดขึ้นได้อย่างไร ถึงเกิดขึ้นก็เรียกว่า ปัญญาโลกีย์ ความอยากให้มันเกิดขึ้นมันก็ เป็นโลกียะอยู่แล้ว พอหันมาดูตัว

1.สติที่เป็นโลกุตรสติ จะไม่มีตัวตน ให้ผลคนละอย่าง(จิตใจ) กับมิจฉาสติ ในอากาสจะหาความเป็นเราได้ยาก ดังนั้นเมื่อสติไปรู้ที่กาย(สมาธิ) จะเห็นว่าจิตที่ไปรู้กายนั้น เบา ว่าง โล่ง เป็นลักษณะของ อรูปฌานจิต

บทความนี้เป็นการขยายความหัวข้อ “พุทธานุสสติกับสุญญตาวิหาร” โดยเชื่อมโยงแนวคิดหลักจากเอกสารต้นฉบับเข้ากับหลักฐานทางพระปริยัติธรรม เพื่อแสดงให้เห็นว่า การเจริญพุทธานุสสติ (การระลึกถึงพระพุทธ

อาศัยศีลเจริญอริยมรรคอันหยั่งลงสู่อมตะ สาวัตถีนิทาน. ดูกรภิกษุทั้งหลาย การงานที่จะพึงทำด้วยกำลังอย่างใดอย่าง หนึ่ง อันบุคคลทำอยู่ ทั้งหมดนั้น อันบุคคลอาศัยแผ่นดิน ดำรงอยู่บนแผ่นดิน จึงทำได้ การ งานท