เห็นด้วยหรือไม่กับการไปดักรอ นกฬที่สนามซ้อม

หลังจากคนใหม่ๆทำความรู้จักเรา เราโดนบอกว่า ดูหยิ่ง นิ่ง ไม่กล้าทักเราบ่อยมากทั้งผู้หญิงทั้งผู้ชาย เราโดนบอกงี้มาตั้งแต่เด็กจนตอนนี้ม.6 แล้ว ตอนแรกไม่ได้คิดอะไร พักหลังๆเราเริ่มคิดแล้ว เพราะจะขึ้นมหาลั

เป็นคนไม่ยิ้ม ไม่คุย และพูดน้อยกับคนไม่สนิท ถ้าคนสนิทก็จะพูดคุยปกติ พอไปทำงาน พึ่งทำได้จะครบ2เดือน เราอยู่คนเดียวหน้าเราไม่ยิ้ม เป็นหน้าปกติของเรา คนผ่านไปผ่านมาก็มักสังเกตุ และพูดกันต่างๆนาๆ คือเราแค

มันก็ไม่ได้ถือเป็นความผิดอะไรหรอก แต่ จขกท คิกว่ามันคือบทเรียนมากกว่า ทั้งบทเรียนให้กับตัวนกฬ ตัวโค้ชและสตาฟ ตัวสมาคมเอง มันก็ไม่ผิดหรอกที่ U18 ไทยเราได้ที่ 4 เพราะโค้ชเองก็บอกไว้แต่ต้นแล้วว่าขอติด 1

ผมเป็นคนที่เวลาชอบใครจะไม่ค่อยบอกใครเลย ไม่บอกเพื่อน ไม่พูดกับใคร เก็บไว้คนเดียวเงียบๆ ตลอด เพราะเป็นคนขี้อายมากกกกก (แบบมากจริงๆ) ไม่กล้าเริ่มก่อน ไม่กล้าจีบ ไม่กล้าแม้แต่จะสบตา เรื่องมันเริ่มตอน ม.1

ต่อ... ในเมื่อบาสเขาบูมมาก และปรับสนามแข่งวอลเลย์บอลได้ด้วย ไม่แปลกที่เขากล้าลงทุน+ยังไงก็มีงบบำรุงรักษาดูแล... ส่วนไทยก็วนๆอยู่แต่หัวหมาก-นครปฐม -โคราช บางกอกอารีน่า หนองจอกก็ไม่ผ่านมาตรฐาน FIVB (

เอาจริงๆไทยไม่มืออาชีพตั้งแต่ เอาลูกโค้ชมาเล่นในสนามแล้ว ( แต่ก็นะไม่กล้าพูด ) มันทำให้ นกฬ ไม่มีสมาธิในการฝึก มันควรเป็นพื้นที่ปิดที่ไม่ควรให้ใครเข้ามาดูในการฝึก แม้กะทั่งเอา ผู้ใหญ่มานั่งดูการฝึกซ้อ

คือเรื่องมีอยู่ว่าเรากับเพื่อนซ้อมกีฬาด้วยกันค่ะ แล้วมีรุ่นพี่ผู้ชายคนนึงมาเล่นด้วย แล้วส่วนมากเราก็จะได้เล่นกับรุ่นพี่คนนั้นค่ะ กีฬาที่เล่นเป็นวอลเลย์บอลนะคะ คือตอนแรกเราก็เล่นอยู่ในทีมนั่นแหละค่ะแต่