ไม่ได้เหมารวมทักคนนะคะ แต่เท่าที่เจอคนรอบตัว คนที่ฝักใฝ่ในธรรมะ มักจะมีพฤติกรรมแปลกๆอ่ะค่ะ

ยกตัวอย่างที่เคยเจอ เช่น พี่ที่ทำงาน เขาชอบกินมังทุกๆว้นพระ สวดมนต์สม่ำเสมอ โพสเฟสโชว์ว่าปฏิบัติธรรม
แต่เขากลับมีนิสัยชอบนินทาคนอื่น หมกมุ่นกับเรื่องชาวบ้าน มีความสุขทุกครั้งที่เกิดเรื่องดราม่าในออฟฟิศ

อีกคน เป็นพี่ที่ทำงานอีกคนนึง สวดมนต์บ่อยๆ ชอบไปวัด ชอบแจกซองทำบุญ แต่เขามักจะไม่ปล่อยวางกับอะไรทั้งสิ้น
เวลามีปัญหาเกิดขึ้น เขาจะตีโพยตีพาย โพสเฟสยาวเหยียด ระบายความในใจ บางทีก็โพสด่าใครไม่รู้ยาวเป็นหางว่าว

อีกคน หัวหน้างาน (ใหญ่สุดในแผนก) ชอบส่งเข้าไลน์กลุ่ม วันนี้วันพระ  ไปทำบุญกัน ไรประมาณนี้ โพสรูปโชว์ลูกน้อง
อยู่วัดปฏิบัติธรรม แชร์ประวัติความเป็นมาของวันสำคัญทางศาสนาต่างๆ ดูเป็นคนธรรมะธรรโมมากกก
แต่ดื่มหัวราน้ำ ทุจริตยับเยิน กินได้กินเรียบ กินยันเบี้ยเลี้ยงลูกน้อง

คนสุดท้าย เพื่อนร่วมงานคนนึง คลั่งพระเครื่องมาก ไม่รู้นะในมุมเรา คนที่ชอบพระเครื่อง น่าจะเป็นคนธรรมะในระดับนึง(มั้ง)
ละก็ชอบสอนคนนู้นคนนี้เกี่ยวกับกรรมดีกรรมชั่ว ผลแห่งกรรมไรงี้ แต่เขากลับขี้โมโห ขี้บ่น บ่นทุกเรื่อง
เหมือนคนเก็บอารมณ์ไม่อยู่

ที่ว่ามาทั้งหมดทั้งมวล ไม่ได้ว่าคนธรรมะธรรโม ทั้งหมดนะคะ เพียงแต่เราคิดว่า ทำไมบางคนเหมือนไม่ค่อยปกติ
ไม่ปกติกว่าเราด้วยซ้ำ ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้ฝักใฝ่ธรรมะอะไรเลย เลยทำให้รู้สึกว่า ที่พวกเขาเหล่านี้
เลือกที่จะเคร่งศาสนา เพราะเขาทำเพื่อล้างบาปตัวเองหรือเปล่า คิดว่าทำเพื่อที่จะมีความประพฤติไม่ดีนี้ ต่อไปได้หรือเปล่า