คือส่วนตัวเราเป็นคนที่ไม่ค่อยตอบแชทเนื่องจากปัญหาโทรศัพท์ไม่ค่อยดีและปัจจัยอื่นๆเราชอบโฟกัสสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
เราเป็นแบบนี้ตั้งเเต่คบแรกๆก็บอกให้เข้าใจแล้วแฟนเราก็เหมือนจะเข้าใจ คบมามันก็ดีหมดแหละแต่มีอย่างนึงเราไม่ค่อยโอเคคือเขาชอบทักไปหาคนรอบตัวเราทักถามถึงเรา ว่าเราทำอะไร ฝากดูแลด้วยเป็นห่วงเราบลาๆ เล่าให้ใครฟังมันก็ดูน่ารักดีใช่ไหมแต่ เราไม่ชอบมันไม่ใช่ครั้งนี้ครั้งเดียวมันหลายครั้ง จนมีคำพูดว่า,,แฟนทักกูมาอีกละ  เนี่ยเราอึกอัดเราไม่ชอบทำตัวให้เป็นภาระใคร เราไม่ชอบให้ใครแบบต้องมารายงานเรื่องเรา พอเราบอกแฟนว่าไม่ต้องไปทักไปรบกวนเขา   เเฟนก็ไปบอกคนนั้นๆว่าเราบ่นว่ารบกวน แล้วทุกคนก็มองว่าเราท็อกซิกทำไมต้องว่าแฟนที่เเฟนต้องทักหาเพราะเราไม่ตอบเเชทบลาๆ แล้วกลายเป็นว่าเราผิด    คือเราเเจ้งล่วงหน้าแล้วว่าเออเราจะไม่ค่อยตอบนะจะเน้นบอกอะไรเป็นระยะ  เเต่ก็ไม่พอจะทักจะถามว่าเราทำไรเป็นห่วงจนเราเอื้อมอ่ะเข้าใจเราไหม  เราเป็นคนพูดตรงๆตลอดเราบอกเสมอว่าเราไม่ชอบอะไรแต่เหมือนเขาก็ยังทำอะไรที่เราไม่ชอบจนเรารู้สึกรังเกียจสิ่งที่เขาทำมันน่าอึดอัดไม่ใช่เราไม่รักเขานะเเต่เรารู้สึกว่าถ้าต้องมารู้สึกว่าการใช้ชีวิตของเราจะต้องไปลำบากคนอื่นเราขออยู่คนเดียวดีกว่า  รักกันต้องพยามปรับเราก็ปรับโดยการตอบแชทให้มากขึ้นเเล้วแต่มันไม่พอ   พอเราปรึกษาเรื่องนี้กับใครเราก็ดูเป็นคนที่เเย่ตลอดพอพูดกับเเฟนตรงๆก็พูดกันไม่รู้เรื่องจนเราระเบิดแต่คำแย่ๆสุดท้ายเราก็ดูเป็นคนที่ และท็อกซิกพอสมควรอีก   ทุกคนมองว่ายังไงหรือกระบวนการคิดของเรามันผิด