ครอบครัวไม่ใช่savezone

คือเราโดนแมทำลายความรู้สึกค่ะมันไม่ใช่ครั้งแรกที่เราโดนแบบนี้บางทีเราคิดว่าเดี๋ยวเราก็คงชินแต่การโดนทำลายความรู้สึกจากคนในครอบครัวไม่มีคำว่าชินเลยค่ะคือเราไปเที่ยวกับครอบครัวแล้วแม่บอกว่าของอันนี้คล้ายกับของป้าเลยเราบอกว่าไม่ใช่มั่วแล้วของป้าเป็นอีกแบบเขาพูดกลับใส่เรามาว่าปากนี่ดีแต่ว่าพ่อแม่เนาะซึ่งคำที่เราพูดไปว่ามั่วปกติเราพูดอยู่แล้วรีแอคแม่จะตลกฟิวแกล้งๆแต่อันนี้แม่พูดกับเรามาแบบนี้เราเลยถามว่าแม่เป็นอะไรเขาก็บอกกลับมาว่าเป็นแม่ไงอิโง่เราเสียความรู้สึกมากค่ะตอนนั้นเราอยากจะร้องไห้เดินกลับบ้านเลยเรารู้สึกว่าพอเราใกล้อยู่มหาลัยเราได้ยินคำออกจากปากแม่แต่ล่ะคำเหมือนเขาคิดว่าเราโตแล้วเรารับคำพวกนี้ได้เราไม่ชอบที่สุดคือการทำเหมือนเราเป็นถังขยะใส่อารมณ์กับเราโดนที่ไม่คิดว่าเราจะรู้สึกยังไงพอเรากับแม่ทะเลาะเรื่องนี้เสร็จเขาก็พูดกับน้องดีมากเอ็นดูน้องถามน้องว่าอยากได้อะไรไหมจะกินอะไรไหมแต่พอถึงตอนพูดกับเราใส่อารมณ์หน้าตึงๆเราเสียความรู้สึกมากอยากรู้ว่าเวลาที่ทุกคนเจอแบบนี้ทุกคนจัดการกับอารมณ์ตัวเองไงคะคือเราร้องไห้ทุกครั้งที่เจอแล้วอารมณ์เสียแต่เราไม่วีนใส่ใครนะคะ