๑ เหมายันย่างยะเยื้องเยือน
หิมะประมหิเปรอะเปื้อน
โปรยประมาณเหมือน
วิรุณปราย
๒ ล้วนหนาวล้วนขาวเศวตราย
กุสุมะสละสลาย
ถมทลายคล้าย
จะวายรัก
๓ ค่ำคืนยาวนานก็หนาวหนัก
พินิจตรุพนัก
เพียงผทมหลัก
จะพักใจ
๔ มองฟ้าเวิ้งว้างก็หวั่นไหว
พิธุพิธุรไผท
พรากพิฑูรย์ไว้
ณ ไหนหรือ ?
๕ ลำพังเพียงไพรผจญฤๅ ?
สตยหทยรื้อ
เหตุและผลคือ
อะไรกัน
๖ ลำพังเพียงนี้สิหนาวสั่น
ทุขณะสินะสวรรค์
แต่ละคืนวัน
มิผ่านพ้น
๗ ไขว่คว้าดวงดาริกากล
ดรุณระหิมะล้น
พบละล่องหน
ละลอยหาย
๘ คืนค่ำเนิ่นนานสะท้านกาย
กุสุมะผละก็ผลิผาย
พลันเผยอคล้าย
พธูคุ้น..
๚ะ๛
ในขณะที่ประเทศไทยกำลังดื่มด่ำ
กับความรุ่มร้อนแสนนาน ณ กาลครีษมายัน
ซีกโลกใต้กลับตกห้วงอารมณ์
แห่งค่ำคืนที่ไม่ผ่านผัน
เหมายัน