สืบเนื่องจากผมกับเค้าคุยกันมาสักพักใหญ่ๆแล้วครับ
หลังๆเริ่มรู้สึกว่าความสัมพันธ์มันราบเรียบเกิน ไม่เหมือนกับคู่ที่เพิ่งเริ่มความสัมพันธ์
เวลาทำกิจกรรมที่เค้าชอบก็คือแทบจะไม่สนใจเราเลย (เคยบอกไปแล้วรอบนึง แต่ก็เริ่มเป็นเหมือนเดิม)
บางทีชวนไปไหนบางทีก็ไม่ไป บอกขี้เกียจ อยู่บ้านแหละ แต่คงอยากทำกิจกรรมของเค้ามากกว่า
รู้สึกว่าเราเข้าหาเขาอยู่คนเดียว ชวนคุยอยู่คนเดียวจนไม่รู้จะถามอะไร
บางทีถามเกี่ยวกับวันนี้เป็นไง งานเป็นไง แซวขำๆให้มันมีเรื่องคุยต่อ ไปก็ตอบอะไรที่มันเป็น Negative มาจนผมแบบหมดอารมณ์คุย
ถามจนเกิด Dead Air ด้วย เพราะไม่รู้จะถามอะไร
แบบเค้าก็มีชวนคุยบ้าง แต่รู้สึกไปเองว่าเค้าไม่ได้สนใจไรขนาดนั้น
แบบเค้าก็ยังไม่รู้ว่าผมชอบอะไร ไม่ชอบอะไร มีแต่ผมที่พยายามดีเทลเค้ามากกว่า
อยากจะอยู่นิ่งๆไปเลย แบบไม่ทักไม่คุยไม่โทรหา
(ไม่ใช่ว่าจะลองใจอะไร แต่แบบมันเหนื่อยขี้เกียจอยากคุยก็ทักมาแล้วกัน เดี๋ยวก็จะดูว่าไม่เสมอต้นเสมอปลายอีก)
บางครั้งผมก็รู้สึกว่าผมเหนื่อยอยู่คนเดียว งั้นอยู่คนเดียวแบบเดิมน่าจะสบายใจกว่า
ตอนนี้ก็เลย 2จิต2ใจ ว่าจะเอายังไงดี
ใจนึงก็อยากไปต่อดูแลความสัมพันธ์ให้มันพัฒนาได้ อีกใจก็เหนื่อย
ลังเลความสัมพันธ์
หลังๆเริ่มรู้สึกว่าความสัมพันธ์มันราบเรียบเกิน ไม่เหมือนกับคู่ที่เพิ่งเริ่มความสัมพันธ์
เวลาทำกิจกรรมที่เค้าชอบก็คือแทบจะไม่สนใจเราเลย (เคยบอกไปแล้วรอบนึง แต่ก็เริ่มเป็นเหมือนเดิม)
บางทีชวนไปไหนบางทีก็ไม่ไป บอกขี้เกียจ อยู่บ้านแหละ แต่คงอยากทำกิจกรรมของเค้ามากกว่า
รู้สึกว่าเราเข้าหาเขาอยู่คนเดียว ชวนคุยอยู่คนเดียวจนไม่รู้จะถามอะไร
บางทีถามเกี่ยวกับวันนี้เป็นไง งานเป็นไง แซวขำๆให้มันมีเรื่องคุยต่อ ไปก็ตอบอะไรที่มันเป็น Negative มาจนผมแบบหมดอารมณ์คุย
ถามจนเกิด Dead Air ด้วย เพราะไม่รู้จะถามอะไร
แบบเค้าก็มีชวนคุยบ้าง แต่รู้สึกไปเองว่าเค้าไม่ได้สนใจไรขนาดนั้น
แบบเค้าก็ยังไม่รู้ว่าผมชอบอะไร ไม่ชอบอะไร มีแต่ผมที่พยายามดีเทลเค้ามากกว่า
อยากจะอยู่นิ่งๆไปเลย แบบไม่ทักไม่คุยไม่โทรหา
(ไม่ใช่ว่าจะลองใจอะไร แต่แบบมันเหนื่อยขี้เกียจอยากคุยก็ทักมาแล้วกัน เดี๋ยวก็จะดูว่าไม่เสมอต้นเสมอปลายอีก)
บางครั้งผมก็รู้สึกว่าผมเหนื่อยอยู่คนเดียว งั้นอยู่คนเดียวแบบเดิมน่าจะสบายใจกว่า
ตอนนี้ก็เลย 2จิต2ใจ ว่าจะเอายังไงดี
ใจนึงก็อยากไปต่อดูแลความสัมพันธ์ให้มันพัฒนาได้ อีกใจก็เหนื่อย