#ปัญหาความรัก

เราทำงานในหน่วยงานราชการแห่งนึง ซึ่งเวลาเลิกงานก็คือ 16.30 ปกติ แล้วหัวหน้าบอกกับเราว่า เราอะไม่มีภาระอะไรหมายถึงไม่มีครอบครัวไม่มีลูกที่จะต้องรีบกลับ ถ้างานยังไม่เสร็จ ซึ่งงานก็ไม่ได้เร่งด่วนอะไร มาท

เราเป็นพี่คนโตของบ้านจบแค่ม.6อยากเรียนต่อแต่ที่บ้านไม่ค่อยมีเงินต้องออกมาหาเงินทำงานแต่เช้ายันค่ำเลิกงาน4-5ทุ่มแม่ต้องได้เปลี่ยนกระจกตาเราต้องหางานใหม่ที่ได้เงินเยอะมีโอที ช่วงนี้เลยไม่มีเวลาโทรหาแม่เ

ผมจะเป็นฝ่ายทักไปก่อนเสมอ และเมื่อทักไปเธอจะตอบเร็วมีแค่บางครั้งที่ตอบช้า เวลาที่โทรคุยกันพอถึงเวลาที่เธอนอนหรือเธอจะทำงาน ผมจะถามเธอเสมอว่าจะวางสายไหม เธอมักจะตอบเสมอว่าแล้วแต่เธอ ไอ้คำว่าแล้วแต่เธอเ

คือเรื่องมันมีอยุ่ว่าเราแอบชอบรุ่นเพื่อนคนนึงค่ะ แต่เขาอยู่ห้องเดียวกันกับเพื่อนเก่าเรา เราแอบชอบเพื่อนคนนี้มาระยะนึงแล้วค่ะ เรามีการทักไปคุยกับเขา เขารู้อยู่นะคะว่าเราเป็นใคร มันนอยตรงนึงคือเราไม่ได

แฟนเป็นคนที่คุยไม่เก่ง ซึ่งอันนี้เราเข้าใจเค้านะแต่บางครั้งเราก็อยากให้แฟนเป็นฝ่ายชวนคุยบ้างแต่แฟนบอกว่าก็ไม่มีอะไรจะคุย แต่กับเพื่อนๆเขาก็คุยปกติแต่กับเราก็อยากให้เขาเป็นฝ่ายชวนคุยบ้าง มีแต่เราที่เป็

มันเป็นความเข้าใจนะว่า....วุฒิการศึกษา มันมีคุณค่าในการจ่ายเงินเดือนของแต่ละองค์กร แต่ที่เราสงสัย ทำไมเวลาจ่ายเงินเดือน ขึ้นเงินเดือน ทำไมพวกคนใหญ่โตเขาถึงพิจารณาแค่วุฒิเท่านั้น แต่...ทำไมเวลาใช้งาน

ตั้งแต่ตอนที่ผมอยู่ ม.2 ผมก็รู้ตัวว่าชอบรุ่นพี่คนหนึ่ง (เขาเป็นผู้ชายนะครับ) พี่เขาเป็นคนเก่ง วาดรูปก็เก่ง อยู่วงโยธวาทิต แถมยังถือธงโรงเรียนด้วย ทุกครั้งที่เห็นเขา ผมรู้สึกเหมือนโลกมันสดใสขึ้นมากๆ

เราคุยกับคนๆนึงมาแค่2เดือน เขาเป็นคนต่างชาติแต่เข้ามาอยู่ในไทย เขารวยมากๆ ตรงสเปคเราทุกอย่าง แรกๆที่คุยกับเราในแอพๆนึงส่วนมากมีแต่เราทักเขาไปแต่เขาก็คุยด้วยตลอด บางวันเขาหายไปเป็นวันเราก็เครียดนอนไม่ห