ช่วยด้วยค่ะ

หนูเป็นเด็กม.4ค่ะ ก่อนหน้านี้ที่จะขึ้นม.4(ช่วงมกรา-กุมภา ยังอยู่ม.3) หนูไปรู้จักกับรุ่นพี่(ม.6)คนนึงค่ะ ก็คุยกันเฉยๆ ไม่คิดว่าจะชอบจริง แต่วันที่ไปสารภาพรัก เค้าก็ปฏิเสธมาค่ะ ปัญหาหลักไม่ใช่จุดนี้ค่ะ หลังจากนั้น หนูก็ใช้ชีวิตตามปกติค่ะ +กับคุยแต่กับพี่เค้า แล้วไลฟ์สไตล์เราเหมือนซ้อนทับกันอ่ะค่ะ กลับบ้านที่เดียวกัน ชอบอะไรเหมือนๆกัน จนเค้าคิดว่าเราตามติดชีวิตเค้า ยอมรับค่ะว่าจะมีบางอย่างที่หนูตามเหมือนเค้าเพราะอยากรู้จักความชอบของเค้า จนวันนึงเค้าระเบิดออกมา หนูกับเค้าเลยห่างกันไปเลย ก่อนจะไปเค้าทิ้งท้ายมาว่า " มีอะไรก็ไปคุยกับเพื่อนพี่ เพราะพี่ไม่อยากคุยอะไรกับเราแล้ว" หนูเลยฝากเพื่อนพี่เค้าคนนึงไปขอโทษ เหมือนจะจบแต่ไม่จบค่ะ

  วันนี้หนูมีปัญหาไปเคลียร์กับรุ่นพี่(ม.5)ห้องนึงมาค่ะ พอเคลียร์เสร็จ เพื่อนคนอื่นในห้องคนที่หนูเคยชอบ(.ม.6)ก็มาเคลียร์ต่อเลยค่ะ แล้วสองห้องที่มาคุยกับหนูเป็นรุ่นรหัสกันอยู่แล้ว พอมาเคลียร์เรื่องคนที่หนูเคยชอบต่อหน้าห้องที่หนูมีปัญหาด้วยอีกห้องก็เรื่องบานเลยค่ะ

  หนูไม่รู้ค่ะว่าคนอื่นจะมองปัญหาหนูเล็กใหญ่แค่ไหน แต่หนูเป็นคนคิดมากอยู่แล้ว เลยมองว่าปัญหานี้ใหญ่มาก มากเกินไปที่หนูจะรับไหว

  หนูเลยกลับมานั่งคิดว่าอะไรที่ทำให้เรามีปัญหาขนาดนี้ สำหรับม.5อันนี้เป็นเรื่องเข้าใจผิดค่ะ แต่กับรุ่นพี่ม.6ก็คือ หนูผิดจริงค่ะ แต่ครั้งไหนที่จะมีปัญหาแนวๆนี้ ทุกคนจะมีจุดร่วมกันอยู่ค่ะ คือเค้าจะมีประโยคที่โยนใส่หน้าหนูมาทำนอง " เราเคยเห็นใจพ่อบ้างมั้ย " " ความรู้สึกของพี่ล่ะ " " เธอสงสารฉันบ้างมั้ย " แต่เราไม่มีความรู้สึกทำนองนั้นเลยค่ะ เลยอยากจะถามว่าหนูมีปัญหาสุขภาพจิตรึเปล่าคะ หนูต้องไปหาหมอมั้ย เพราะหนูรู้สึกตัวว่าตัวเองใช้ชีวิตในสังคมลำบากมากเลยค่ะ