สวัสดีค่ะ เราเข้าเรื่องเลยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่าช่วงนี้เราใช้ชีวิตลำบากมากๆเลย เพราะเรื่องที่เราคิดว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิดเลยสักนิดเดียวค่ะ
จุดเริ่มต้นมันเริ่มมาจากเมื่อหลายเดือนก่อน เรามีเพื่อนเป็นกลุ่ม4คน แต่มีอยู่คนนึงค่ะที่เราสนิทมากที่สุด ขอเรียกเขาว่าCแล้วกัน คือCเริ่มทำตัวแปลกๆกับเราค่ะ ชอบมาสกินชิป มากอดมาหอมเรา เริ่มซื้อของให้เราบ่อยๆจนเราเกรงใจมาก (บอกก่อนว่าเรากับCเป็นผู้หญิงทั้งคู่นะคะ แต่เราเป็นสาวหล่อ อารมณ์เลสคิง)
เราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แค่คิดว่าCอาจจะแค่ติดเราอยากทำดีกับเราเฉยๆ เพราะช่วงนั้นเราเป็นเด็กกิจกรรม เข้ากิจกรรมค่อนข้างบ่อย ทำให้เรามีเพื่อนมีสังคมมากขึ้น Cเลยแค่หวงเพื่อน อะไรแบบนี้(คือการพยายามเข้าข้างตัวเองของเราอ่ะแหละ)
มันก็เป็นแบบนั้นเรื่อยมาจนเราไปเจอกับน้องA ที่เป็นน้องในชมรม เราก็คุยกับน้องมาเรื่อยๆจนเริ่มจะชอบน้อง แต่เพราะไม่รู้ว่าน้องเป็นสเตรทหรือเปล่า เราก็เลยไม่กล้าเอาจริง แค่ไปหยอกทีเล่นทีจริงกับน้องเฉยๆ ซึ่งน้องก็เล่นกับเรานะ และทุกครั้งที่เราไปแวะหาA Cจะเริ่มทำท่าทางไม่พอใจ เดินกระทืบเท้าใส่เราบ้าง ทำหน้าบึ้งแล้วเงียบใส่เราบ้าง และเพื่อนๆคนอื่นก็จะเริ่มมองเราด้วยสายตาแปลกๆด้วย เราก็งงๆ แต่ก็ง้อทุกครั้งทั้งที่ไม่เข้าใจว่าตัวเองทำอะไรผิด
และเราก็ได้รู้ความจริงในวันที่เรานัดCไปกินไอติมหลังเลิกเรียน แต่ดันโดนอาจารย์เรียกไปคุย Cก็ดูไม่พอใจ ส่วนเราก็ขอโทษไปเพราะเราผิดนัดCจริงๆ วันนั้นเราก็คุยเรื่องเเข่งวิชาการกับอาจารย์ตามปกติ พอเสร็จธุระเราก็รีบกลับไปหาC แต่ตอนกลับเราเจอAพอดี ก็เลยแซวน้องเหมือนที่เคยทำปกติ แล้วอยู่ดีๆCก็มากระชากแขนเราแล้วตะคอกใส่ว่า เห้ย ไหนบอกว่าไปคุยกับอาจารย์ไง ตอแห* (โคตรเหมือนละครเลยอ่ะ5555)
เราก็อธิบายว่าคุยกับอาจารย์จริงๆ Cก็ไม่พอใจแล้วด่าเราเป็นชุด เราก็เริ่มโมโหละ เลยตะคอกกลับไปบ้างว่าCเป็นอะไร ทีนี้พอคนมันโมโหอ่ะ ก็ใส่สุดเลย ว่าเป็นอะไรนักหนาชอบมาล้ำเส้นเรา ทำเป็นหึงเป็นหวงเราอยู่ได้ เราเป็นอะไรกันหรอ เป็นแฟนเราหรือไง
ทีนี้Cก็ร้องไห้เลย เพื่อนเราอีก2คนก็เริ่มด่าเราว่าเรามันโง่ที่ดูไม่ออกว่าCชอบ เราก็ฉุนขาดเหมือนกัน เลยสวนว่าทำไมเราจะไม่รู้ แต่พยายามคิดว่ามันไม่ใช่มาตลอดเพราะไม่อยากให้ต้องมาแตกหักกัน เราโมโหมากๆก็เลยบอกCไปว่าเราไม่ได้ชอบC ไม่มีวันชอบด้วย เพราะเรามองCเป็นแค่เพื่อนอยู่วันยันค่ำ
จากวันนั้นเราก็ไม่ได้คุยกับเพื่อนกลุ่มนี้อีกเลย ซึ่งก็คงไม่มีปัญหาอะไรเลยถ้าพวกเขาไม่ได้เอาเราไปพูดเสียๆหายๆว่าเราใจร้าย เราหักอกเพื่อน เราหลายใจบลาๆๆ จนเรารู้สึกเหมือนเป็นพระเอกนิยายในจอยลดาเลย เพื่อนหลายคนก็มองเราไม่ดีทั้งที่ฟังแค่จากปากของCกับเพื่อน มันก็กลายเป็นว่าเราถูกเพื่อนร่วมห้องแบนเพราะเรื่องนี้ ต้องอยู่คนเดียวบ่อยๆ ถึงจะยังพอมีเพื่อนห้องอื่นบ้าง แต่ทุกอย่างก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว
เราแค่อยากรู้ว่าเราผิดมากเลยหรอที่ไม่ได้ชอบC เราต้องตอบCว่าชอบเท่านั้นหรอถึงจะถูก? สิ่งที่เราเจอเป็นสิ่งที่เราสมควรได้รับจริงๆใช่ไหมคะ?
แค่ไม่ได้ชอบเพื่อนสนิท เราผิดอะไร?
จุดเริ่มต้นมันเริ่มมาจากเมื่อหลายเดือนก่อน เรามีเพื่อนเป็นกลุ่ม4คน แต่มีอยู่คนนึงค่ะที่เราสนิทมากที่สุด ขอเรียกเขาว่าCแล้วกัน คือCเริ่มทำตัวแปลกๆกับเราค่ะ ชอบมาสกินชิป มากอดมาหอมเรา เริ่มซื้อของให้เราบ่อยๆจนเราเกรงใจมาก (บอกก่อนว่าเรากับCเป็นผู้หญิงทั้งคู่นะคะ แต่เราเป็นสาวหล่อ อารมณ์เลสคิง)
เราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แค่คิดว่าCอาจจะแค่ติดเราอยากทำดีกับเราเฉยๆ เพราะช่วงนั้นเราเป็นเด็กกิจกรรม เข้ากิจกรรมค่อนข้างบ่อย ทำให้เรามีเพื่อนมีสังคมมากขึ้น Cเลยแค่หวงเพื่อน อะไรแบบนี้(คือการพยายามเข้าข้างตัวเองของเราอ่ะแหละ)
มันก็เป็นแบบนั้นเรื่อยมาจนเราไปเจอกับน้องA ที่เป็นน้องในชมรม เราก็คุยกับน้องมาเรื่อยๆจนเริ่มจะชอบน้อง แต่เพราะไม่รู้ว่าน้องเป็นสเตรทหรือเปล่า เราก็เลยไม่กล้าเอาจริง แค่ไปหยอกทีเล่นทีจริงกับน้องเฉยๆ ซึ่งน้องก็เล่นกับเรานะ และทุกครั้งที่เราไปแวะหาA Cจะเริ่มทำท่าทางไม่พอใจ เดินกระทืบเท้าใส่เราบ้าง ทำหน้าบึ้งแล้วเงียบใส่เราบ้าง และเพื่อนๆคนอื่นก็จะเริ่มมองเราด้วยสายตาแปลกๆด้วย เราก็งงๆ แต่ก็ง้อทุกครั้งทั้งที่ไม่เข้าใจว่าตัวเองทำอะไรผิด
และเราก็ได้รู้ความจริงในวันที่เรานัดCไปกินไอติมหลังเลิกเรียน แต่ดันโดนอาจารย์เรียกไปคุย Cก็ดูไม่พอใจ ส่วนเราก็ขอโทษไปเพราะเราผิดนัดCจริงๆ วันนั้นเราก็คุยเรื่องเเข่งวิชาการกับอาจารย์ตามปกติ พอเสร็จธุระเราก็รีบกลับไปหาC แต่ตอนกลับเราเจอAพอดี ก็เลยแซวน้องเหมือนที่เคยทำปกติ แล้วอยู่ดีๆCก็มากระชากแขนเราแล้วตะคอกใส่ว่า เห้ย ไหนบอกว่าไปคุยกับอาจารย์ไง ตอแห* (โคตรเหมือนละครเลยอ่ะ5555)
เราก็อธิบายว่าคุยกับอาจารย์จริงๆ Cก็ไม่พอใจแล้วด่าเราเป็นชุด เราก็เริ่มโมโหละ เลยตะคอกกลับไปบ้างว่าCเป็นอะไร ทีนี้พอคนมันโมโหอ่ะ ก็ใส่สุดเลย ว่าเป็นอะไรนักหนาชอบมาล้ำเส้นเรา ทำเป็นหึงเป็นหวงเราอยู่ได้ เราเป็นอะไรกันหรอ เป็นแฟนเราหรือไง
ทีนี้Cก็ร้องไห้เลย เพื่อนเราอีก2คนก็เริ่มด่าเราว่าเรามันโง่ที่ดูไม่ออกว่าCชอบ เราก็ฉุนขาดเหมือนกัน เลยสวนว่าทำไมเราจะไม่รู้ แต่พยายามคิดว่ามันไม่ใช่มาตลอดเพราะไม่อยากให้ต้องมาแตกหักกัน เราโมโหมากๆก็เลยบอกCไปว่าเราไม่ได้ชอบC ไม่มีวันชอบด้วย เพราะเรามองCเป็นแค่เพื่อนอยู่วันยันค่ำ
จากวันนั้นเราก็ไม่ได้คุยกับเพื่อนกลุ่มนี้อีกเลย ซึ่งก็คงไม่มีปัญหาอะไรเลยถ้าพวกเขาไม่ได้เอาเราไปพูดเสียๆหายๆว่าเราใจร้าย เราหักอกเพื่อน เราหลายใจบลาๆๆ จนเรารู้สึกเหมือนเป็นพระเอกนิยายในจอยลดาเลย เพื่อนหลายคนก็มองเราไม่ดีทั้งที่ฟังแค่จากปากของCกับเพื่อน มันก็กลายเป็นว่าเราถูกเพื่อนร่วมห้องแบนเพราะเรื่องนี้ ต้องอยู่คนเดียวบ่อยๆ ถึงจะยังพอมีเพื่อนห้องอื่นบ้าง แต่ทุกอย่างก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว
เราแค่อยากรู้ว่าเราผิดมากเลยหรอที่ไม่ได้ชอบC เราต้องตอบCว่าชอบเท่านั้นหรอถึงจะถูก? สิ่งที่เราเจอเป็นสิ่งที่เราสมควรได้รับจริงๆใช่ไหมคะ?