คือ ตอนนี้เราอยู่ ม.6 ได้เรียนวิชา พละ แล้วได้ เต้นลีลาศ ได้คู่กับ เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบ ที่เรา มีใจให้ แล้วเรา ไม่รู้ว่าเพื่อนผู้หญิงคนนั้นมีคนที่เขารักหรึอปล่าว
คือ มองหน้าคนนั้นเหมือนไม่มีความรู้สึกอะไรเลย
จุดเริ่มต้น คือ ตั้งแต่ ม.5 เทอม1 ช่วงปลายภาคหลังจากสอบเสร็จ เราก็นั่งรวมๆกันกับเพื่อนๆแล้วเพื่อนก็ถามเราว่าชอบคนแบบใหนไสตล์ใหนเราก็บอกแบบผู้หญิงคนนั้นแหละ(เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบ)คือเพื่อนผู้หญิงที่เราชอบก็เขิน
ต่อมา ในคาบเรียน แย่งกันตอบคำถาม แล้วเราได้ยกมือพร้อมกันเราเลยบอกไปว่า เรายกคะแนนนี้ให้เธอ เพื่อนท้งหมดก็แบบแซวอ่ะ
ต่อมา ตอนไปเข้าค่ายวิทยาศาสตร์ เราได้เข้าฐานที่มีการปิดตาเดินคู่กับหญิงคนอื่นหญิงคนอื่นนั้นก็กลัวมากกรีดตลอดเวลา แล้วเราเอามาเล่า ให้กลุ่มเพื่อนฟัง เเล้ว เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบ ก็ได้ยินแล้วมาว่าเรา ว่า นอกเราหรอ เค้างอนแล้ว เราก็ว่ากลับไปว่า อีบ้า
แล้วหลังจากจบค่าย กลับมาเรียนตามปกติ เพื่อนๆได้เล่าคุยกันแล้วไปๆมาๆพูดวนมาหาเรา ว่าเรามีชอบเพื่อนผู้หญิงคนนั้น คือเพื่อนก็เล่าตั่งแต่ตอนเริ่ม แล้วก็ทำให้เพื่อนทั้งห้องรู้ว่า เรามีใจให้ผู้หญิงที่เราชอบ คือเราก็เขิน ผู้หญิงที่เราชอบก็เขิน
ต่อมาตอนไปซ้อมและไปแข่ง ระดับชาติ คือก็พิมพ์ ในกลุ่มแชตห้องมาแบบให้กำลังใจเราอ่ะ ว่า สู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้
คือ เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบ เป็นสภานักเรียน ในทุกๆเช้า ต้องมายืนห้าโรงเรียน ตอนเรามาถึงโรงเรียนตอนเดินออกจากโรงรถ เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบ ก็โบกมือให้เรา ยิ้มให้เรา ทักทายเรา ในทุกๆ วันเลย พอนำมาคิดรวม ๆ เราก็เลยชอบมากกว่าเดิม แบบมีใจให้แล้วอ่ะ
พอตอนขึ้นม.6 แล้วได้เจอ เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบ คือได้มองหน้ากันแล้วเหมือน เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบ ไม่มีความรู้สึกอะไรต่อเราแล้ว หลังจากน้ันใน ก็ได้เรียนพละ เพื่อนๆทั้งห้อง ก็ได้ขอให้เราได้คู่กับ เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบ ในชั่วโมแรกเมื่อได้เริ่มเต้น ทั้งห้องก็มอมาที่คู่เรา ก็ยิ้มให้คู่เรา ให้กำลังใจคู่เรา เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบก็เขินมาก ก็แซวกันแบบหนักอ่ะ
ต่อจาก นั้น ผ่านไป 1 อาทิตย์ ก็ ได้เต้นด้วยกัน พอมองหน้า เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบ แบบไม่มีความรู้สกต่อราแล้วอ่ะ พอตอนเย็น กลับบ้านมา เราก็ร้องไห้ แบบหนักมากเลย
ผ่านไป 1 อาทิตย์ ได้เต้นด้วยกัน กลับบ้าน ร้องไห้
เราก็เลนนำเรื่องนี้ไปเล่าให้เพื่อนฟัง
ตอนนี้ควรไปบอก เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบ เลยใหม หรือ ควรพอแล้ว ตัดใจ แล้วถอยออกมา
คือ พยายามให็เพื่อนๆในห้องคอยช่วย
ปํญหาคนที่มีความรักครั้งแรก อยากรู้ความรู้สึกคนมาตอบ จะเราให้ทำยังไงดี ควรลงมือจีบต่อ หรือให้เราถอยออกมา
คือ มองหน้าคนนั้นเหมือนไม่มีความรู้สึกอะไรเลย
จุดเริ่มต้น คือ ตั้งแต่ ม.5 เทอม1 ช่วงปลายภาคหลังจากสอบเสร็จ เราก็นั่งรวมๆกันกับเพื่อนๆแล้วเพื่อนก็ถามเราว่าชอบคนแบบใหนไสตล์ใหนเราก็บอกแบบผู้หญิงคนนั้นแหละ(เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบ)คือเพื่อนผู้หญิงที่เราชอบก็เขิน
ต่อมา ในคาบเรียน แย่งกันตอบคำถาม แล้วเราได้ยกมือพร้อมกันเราเลยบอกไปว่า เรายกคะแนนนี้ให้เธอ เพื่อนท้งหมดก็แบบแซวอ่ะ
ต่อมา ตอนไปเข้าค่ายวิทยาศาสตร์ เราได้เข้าฐานที่มีการปิดตาเดินคู่กับหญิงคนอื่นหญิงคนอื่นนั้นก็กลัวมากกรีดตลอดเวลา แล้วเราเอามาเล่า ให้กลุ่มเพื่อนฟัง เเล้ว เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบ ก็ได้ยินแล้วมาว่าเรา ว่า นอกเราหรอ เค้างอนแล้ว เราก็ว่ากลับไปว่า อีบ้า
แล้วหลังจากจบค่าย กลับมาเรียนตามปกติ เพื่อนๆได้เล่าคุยกันแล้วไปๆมาๆพูดวนมาหาเรา ว่าเรามีชอบเพื่อนผู้หญิงคนนั้น คือเพื่อนก็เล่าตั่งแต่ตอนเริ่ม แล้วก็ทำให้เพื่อนทั้งห้องรู้ว่า เรามีใจให้ผู้หญิงที่เราชอบ คือเราก็เขิน ผู้หญิงที่เราชอบก็เขิน
ต่อมาตอนไปซ้อมและไปแข่ง ระดับชาติ คือก็พิมพ์ ในกลุ่มแชตห้องมาแบบให้กำลังใจเราอ่ะ ว่า สู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้
คือ เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบ เป็นสภานักเรียน ในทุกๆเช้า ต้องมายืนห้าโรงเรียน ตอนเรามาถึงโรงเรียนตอนเดินออกจากโรงรถ เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบ ก็โบกมือให้เรา ยิ้มให้เรา ทักทายเรา ในทุกๆ วันเลย พอนำมาคิดรวม ๆ เราก็เลยชอบมากกว่าเดิม แบบมีใจให้แล้วอ่ะ
พอตอนขึ้นม.6 แล้วได้เจอ เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบ คือได้มองหน้ากันแล้วเหมือน เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบ ไม่มีความรู้สึกอะไรต่อเราแล้ว หลังจากน้ันใน ก็ได้เรียนพละ เพื่อนๆทั้งห้อง ก็ได้ขอให้เราได้คู่กับ เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบ ในชั่วโมแรกเมื่อได้เริ่มเต้น ทั้งห้องก็มอมาที่คู่เรา ก็ยิ้มให้คู่เรา ให้กำลังใจคู่เรา เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบก็เขินมาก ก็แซวกันแบบหนักอ่ะ
ต่อจาก นั้น ผ่านไป 1 อาทิตย์ ก็ ได้เต้นด้วยกัน พอมองหน้า เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบ แบบไม่มีความรู้สกต่อราแล้วอ่ะ พอตอนเย็น กลับบ้านมา เราก็ร้องไห้ แบบหนักมากเลย
ผ่านไป 1 อาทิตย์ ได้เต้นด้วยกัน กลับบ้าน ร้องไห้
เราก็เลนนำเรื่องนี้ไปเล่าให้เพื่อนฟัง
ตอนนี้ควรไปบอก เพื่อนผู้หญิงที่เราชอบ เลยใหม หรือ ควรพอแล้ว ตัดใจ แล้วถอยออกมา
คือ พยายามให็เพื่อนๆในห้องคอยช่วย