คือเราเป็นเด็กคนหนึ่งที่มักจะถูกครูหลายๆคนใช้ให้ไปทำนู้นทำนี้เป็นประจำเรีนกได้ว่าแถบเดินทั้งวันตั้งแต่ม. 1 จนตอนนี้เราก็ม. 3แล้ว วันหนึ่งอาจารย์คนที่มักจะใช้เราประจำเดินเข้ามาในห้องของเรา แก่สอนอยู่ ม.1 จะมาขอยืมตัวเราไปใช้ แต่ครูประจำชั้นของเรา เห็นจึงบอกว่า "อะไรๆก็ใช้แต่เด็กคนนี้ คนในห้องมีตั้งเยอะทำไมไม่ใช้บ้าง "แล้วเพื่อนเราก็พูดเสริมขึ้นมาว่า "เด็กห้องครูก็มีทำไมไม่ใช้บ้าง " ทำให้อาจารย์คนนั้นเดินออกไปจากห้องพร้อมพูดว่า "ไม่ต้องมาแล้ว...ครูใช้คนอื่นก็ได้"  วันต่อมาแกมาโรงเรียน โดยปกติแกจะทักเราประจำเรียกได้ว่าศิษย์รักเลย แต่แกกลับเงียบ ไม่ทักไม่ได้พูดจากับเราทั้งวัน จนคาบของแกปกติแกสั่งงานน้อยมาก แต่วันนี้แกสั่งงานที่เรียกว่าเยอะมาก ในคาบแกก็ไม่ถามอะไรเราสักคำ ใบหน้าแกที่มองเรามา มันทั้งเย็นชา น่ากลัว จนเราเองก็ไม่กล้าแม้แต่จะเปิดประโยคคุยกับแก หรือมองหน้าแกด้วยซ้ำไปทำทุกครั้งที่เจอแกเราจะรู้สึกอึดอัดมาก  // เราควรทำยังไงดีให้สถานการณ์มันดีขึ้น ป.ล.หรือบางทีเราอาจคิดมากไปเองกันนะ🥲