ทำไงกับชีวิตต่อไปนะ ตอนนี้ยัง งง อยู่เลย

อยู่ๆก็อยากร้องไห้น้ำตาไหลเอง​ มีเรื่องกระทบใจนิดหน่อยน้ำตาก็ไหลแล้ว​ (อ่อนแอจังวะเรา)​ เป็นไรไม่รู้​ พูดความจริงกับใครๆก็ไม่เชื่อ​นี่เราเป็นคนไม่น่าเชื่อถือรึอะไร​ กลับมาอีกแล้วอารมณ์แบบนี้่​ เป็นโรค

เราอยากมีความสุขด้วยตัวเอง แต่รู้สึกว่าตอนนี้มันหมดแพชชันไปหมดเลยค่ะ ทำอะไรก็เฉา ห่อเหี่ยว รู้สึกตัวเองไม่มีความสุข ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะอกหักมาด้วย เลยอยากขอคำแนะนำดีๆ จากเพื่อนๆ ที่พบความสุขของตัว

..เราเป็นแบบนี้มานานแล้วนะ คือเราเห็นอะไรมันก็เศร้าไปหมด มันไม่มีชีวิตชีวาเลย เราชอบเก็บตัวอยู่ในห้อง ไม่ชอบสุงสิงกับใคร เราเกลียดคำพูดแย่ๆของคนรอบข้าง เราเบื่อ เวลาออกไปข้างนอกก็ดีอยู่อยู่แป้ปๆ แล้วก

อยากทราบค่ะว่าคนอื่นคิดยังไง และมีวิธีปฏิบัติกับเพื่อนที่เป็นยังไงที่สมควรคะ

คือนึกถึงที่ไรก็ร้องไห้ออกมาอย่างกับร่างกายมันเก็บไม่อยู่เป็นเเบบเป็นไปเอง เคยไปอ่านอาการต่างๆเช่นโรคซึมเศร้า ก็มีบ้างข้อที่เป็นเเละไม่เป็น เเต่ตอนที่เราเครียดๆหรอเศร้ามากๆก็มีอาการนั้นหมดเลยบ้างครั้ง

ตอนนี้คือเบื่อทุกอย่าง เบื่อคนไม่อยากเจอใคร ไม่อยากคุยกับใคร เบื่ออาหารไม่อยากกิน เบื่องานบ้าน เบื่อเรียน ไม่อยากทำไรเลย ไม่อยากนอน ไม่อยากตื่น อารมณ์แบบ ไม่อยากมีชีวิตบนโลกใบนี้อีกต่อไป ไม่รู้เกิดมาท

ขอโทษหากคำถามฟังดูยียวนหรือไม่เหมาะสมนะคะ พอดีเราไปชอบคนๆนึง เค้ามีอาการของโรคซึมเศร้า และยังไม่ได้ไปพบแพทย์เพื่อรักษา แต่จะวางแพลนจะไปเร็วๆนี้ ก่อนหน้านี้เค้าก็คุยกับเราดีมาตลอด ทักกันไปมา คุยสัพเพเห

สวัสดีค่ะ หนู อายุ 13 ปี แต่ความคิดและทุกอย่างมันปาไป19-20 หรือไม่ก็มากกว่านั้น หนูเบื่อโลกนี้หนูมองว่ามันวนลูปหนูไม่อยากทำอะไรเลยหนูรู้สึกเหมือนใช้ชีวิตบนโลกนี้มาเป็นร้อยๆ ครั้ง จนเบื่อ มันวนลูปไปเรื

ผมเป็นคนหนึ่งที่ติดกินเหล้ามากๆต้องออกไปทุกวัน เพราะอะไรนั้นหรา เพราะเหงาการไปกินเหล้าจะได้เจอสังคมได้พูดคุยผมเลยต้องออกไปทุกวัน เบื่อตัวเองมากๆที่ทำตัวเเบบนี้ เเต่มันเหงา