ชื่นชมมิลังเลเสน่หา
งามดอกฟ้าเฉิดฉายปลายเวหน
ไกวแกว่งโอนเอนท้าเมฆาบน
สุขใจล้นจินตนาคราเมียงมอง
รักแอบหวังหมายใจเอื้อมไขว่คว้า
ติดตรึงตรากลิ่นอายสายตาจ้อง
ดอกฟ้าคงรู้ข่าวชาวดินปอง
ใคร่สนองไหมหนา ? ดอกฟ้าเอย
(ช)
วาสนามีไซร้ใช่สุดสอย
มีไม่น้อยโอกาสสามารถเขนย
แม้นชายชาญไม่ผละไม่ละเลย
ไม่นิ่งเฉยชลอพ้อยากเย็น
สายลมรักไล้โลมเตรียมโน้มกิ่ง
ก็ยากยิ่งชายปองมองไม่เห็น
ดอกฟ้าอยู่สูงไกลใช่ประเด็น
ชายเอยสู้ ! ไม่เป็นเข็นไม่ไป
(ญ)
**** ดอกฟ้า ****