สวัสดีค่ะ คือเราเหนื่อยมาก กับยายที่บ้าน แกไม่มีเหตุผลเลยค่ะ แล้วก็ไม่เคยเข้าใจเราด้วย เราอยากมีเวลาส่วนตัว เราเลิกเรียนเสร็จก็ต้องมานั่งติวเตรียมไปสอบแข่งภาษาไทย เสร็จแล้วก็กินข้าวอาบน้ำ แล้วน้องเวลาเห็นเราเข้าห้องมันก็ชอบตามเรามาในห้องด้วย ซึ่งเราต้องการอยู่คนเดียว เราอยากอยู่คนเดียว
เพื่อชาร์จแบตตัวเอง พอน้องมันเข้ามาเดี๋ยวมันก็กระโดด โลดเต้น อะไรไม่รู้ของมันไป ซึ่งเราก็ไม่ได้ใส่ใจ เพราะมันยังเด็กอยู่แต่มันชอบเรียกยาย เข้ามาด้วยนี่สิ อึดอัดมากห้องเราก็ไม่ได้ใหญ่มาก พอมาอยู่กันเยอะๆ แล้วเราอึดอัด เราก็ยอมรับว่าพลั้งปากพูดไม่ดีออกไป คือเราบอกยายว่า ขออยู่กับน้องก่อนได้มั้ย แล้วยายก็ออกไปแล้ว แต่น้องดันเรียกยายมานี่สิ
เราก็ลอกยายว่าอยากอยู่คนเดียว ไม่ได้เข้าห้องทั้งวันเลย อยากมีเวลาส่วนตัว ก็พูดกันไปมา ยายก็บอก
ไม่รักยายก็ไม่เป็นไร จุดนั้นแหละค่ะ ที่เราเริ่มรู้แล้วว่าต้องได้ทะเลาะกันแน่ๆ เราก็อธิบายไปว่าไม่ได้คิดแบบนั้น จนเราเครียดมาก เลยออกมานอนห้องข้างนอก ซึ่งไม่กี่นาทีต่อมา ยายก็ออกมาแล้วยายก็บอกน้องว่า เค้าไม่ให้เราอยู่ ไม่ต้องไปๆ พอเราได้ยินก็อธิบายอีก ว่าให้อยู่ห้องแล้วไง ก็นอนกันไปสิ ม ก็ออกมานอนข้างนอกคนเดียวแล้ว แต่ยายก็เถียงเรา แล้วก็แต่พูดว่า ไม่ๆๆไม่ต้องพูดอะไรทั้งสิ้นเลย เราก็อธิบายว่า นอนได้นอนเลย ทำไมไม่เข้าไปนอน ยายก็ไม่ฟัง เราก็บอกน้อง อยากนอนก็เข้าไปนอนห้องพี่เลย ไม่เป็นไร ยายก็บอกว่า ไม่ต้องมานอนข้างนอก
แล้วก็ว่าเราใจแคบ ตอนนี้เราออกมานอนข้างนอกตัวบ้าน โดนยุงหามไปหมดค่ะ555 แต่เราไม่อยากเข้าไป เราน้อยใจมากที่ยายไม่ฟังเหตุผลที่เราอธิบายเลย คือเรา ไม่สมควรมีเวลาส่วนตัวเป็นของตัวเองเลยใช่มั้ย น้องก็เล้ามานอนห้องตลอด รวมถึงแม่ด้วย เรารู้ว่าร้อนแต่ตอนเราอยู่คนเดียว แล้วคนอื่นนอนข้างนอก เราก็ไม่ได้เปิดแอร์เลย เราไม่เคยเอาเปรียบเลย แม่บอกให้เรารอจนฤดูหนาว ค่อยนอนคนเดียวได้ ซึ่งเราใช้คำว่าโคตรเครียดเลยแหละ ที่แม่พูดอย่างงี้ เราควรอดทนใช่มั้ยคะ เราเป็นเด็กเก็บกด
มาก เราไม่รู้จะทำไงแล้ว คงได้แค่อดทน ปล่อยให้สภาพจิตใจย่ำแย่ แบบนี้ใช่มั้ย
ขอวิธีรับมือกับคนแก่
เพื่อชาร์จแบตตัวเอง พอน้องมันเข้ามาเดี๋ยวมันก็กระโดด โลดเต้น อะไรไม่รู้ของมันไป ซึ่งเราก็ไม่ได้ใส่ใจ เพราะมันยังเด็กอยู่แต่มันชอบเรียกยาย เข้ามาด้วยนี่สิ อึดอัดมากห้องเราก็ไม่ได้ใหญ่มาก พอมาอยู่กันเยอะๆ แล้วเราอึดอัด เราก็ยอมรับว่าพลั้งปากพูดไม่ดีออกไป คือเราบอกยายว่า ขออยู่กับน้องก่อนได้มั้ย แล้วยายก็ออกไปแล้ว แต่น้องดันเรียกยายมานี่สิ
เราก็ลอกยายว่าอยากอยู่คนเดียว ไม่ได้เข้าห้องทั้งวันเลย อยากมีเวลาส่วนตัว ก็พูดกันไปมา ยายก็บอก
ไม่รักยายก็ไม่เป็นไร จุดนั้นแหละค่ะ ที่เราเริ่มรู้แล้วว่าต้องได้ทะเลาะกันแน่ๆ เราก็อธิบายไปว่าไม่ได้คิดแบบนั้น จนเราเครียดมาก เลยออกมานอนห้องข้างนอก ซึ่งไม่กี่นาทีต่อมา ยายก็ออกมาแล้วยายก็บอกน้องว่า เค้าไม่ให้เราอยู่ ไม่ต้องไปๆ พอเราได้ยินก็อธิบายอีก ว่าให้อยู่ห้องแล้วไง ก็นอนกันไปสิ ม ก็ออกมานอนข้างนอกคนเดียวแล้ว แต่ยายก็เถียงเรา แล้วก็แต่พูดว่า ไม่ๆๆไม่ต้องพูดอะไรทั้งสิ้นเลย เราก็อธิบายว่า นอนได้นอนเลย ทำไมไม่เข้าไปนอน ยายก็ไม่ฟัง เราก็บอกน้อง อยากนอนก็เข้าไปนอนห้องพี่เลย ไม่เป็นไร ยายก็บอกว่า ไม่ต้องมานอนข้างนอก
แล้วก็ว่าเราใจแคบ ตอนนี้เราออกมานอนข้างนอกตัวบ้าน โดนยุงหามไปหมดค่ะ555 แต่เราไม่อยากเข้าไป เราน้อยใจมากที่ยายไม่ฟังเหตุผลที่เราอธิบายเลย คือเรา ไม่สมควรมีเวลาส่วนตัวเป็นของตัวเองเลยใช่มั้ย น้องก็เล้ามานอนห้องตลอด รวมถึงแม่ด้วย เรารู้ว่าร้อนแต่ตอนเราอยู่คนเดียว แล้วคนอื่นนอนข้างนอก เราก็ไม่ได้เปิดแอร์เลย เราไม่เคยเอาเปรียบเลย แม่บอกให้เรารอจนฤดูหนาว ค่อยนอนคนเดียวได้ ซึ่งเราใช้คำว่าโคตรเครียดเลยแหละ ที่แม่พูดอย่างงี้ เราควรอดทนใช่มั้ยคะ เราเป็นเด็กเก็บกด
มาก เราไม่รู้จะทำไงแล้ว คงได้แค่อดทน ปล่อยให้สภาพจิตใจย่ำแย่ แบบนี้ใช่มั้ย