ความเคลื่อนไหววันที่ 4
16.00 น.
ทีวีช่องเจเจวีสัมภาษณ์ ส.ว.อีกคนหนึ่งคือศาสตราจารย์ ดร.ประมวล
"นายกกวินละเมิดสิทธิเด็กเหรอคะ"
"ใช่ครับ"
"เออ ตอนไหนคะ"
"นายกกวินเคยให้สัมภาษณ์ว่าเด็ก ๆ ไม่ควรเที่ยวกลางคืน
มันคือการละเมิดสิทธิเด็กขั้นรุนแรงเลยนะครับ พวก ส.ว. ไม่มีใครรับได้"
"ค่ะ"
"เพราะฉะนั้นคือนายกของเรา นอกจากจะดูถูกเพศหญิงแล้ว
ยังละเมิดสิทธิเด็กด้วย จริง ๆ แล้วผู้หญิงกับเด็ก สังคมของเราควรจะดูแลเขา
แต่นายกกลับมากระทำย่ำยีจนพวก ส.ว. และ ส.ส. ทั้งหมดรับไม่ได้
ช่วงอภิปรายไม่ไว้วางใจ พวกเราต้องคิดให้จงหนักว่าควรสนับสนุนนายกคนนี้ต่อไปไหม"
นี่ก็คืออีกคนหนึ่งที่นายพลเฉินทุ่มเงินให้
นายพลชวนนอนดูข่าวนี้กับนาถรพี
"ไอ้เฉินเอาอีกแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า"
"นายพลเฉินสั่งคนพวกนี้ได้ด้วยเหรอคะ"
"ได้สิ แค่เอาเงินยัดก็พอ มันง่ายมาก ๆ คนพวกนี้พร้อมที่จะขายศักดิ์ศรีของตัวเอง
หรืออีกอย่าง ไอ้พวกนี้อาจไม่เคยมีศักดิ์ศรีมาก่อนเลยก็ได้"
"เงินและอำนาจนี่ มันดีจริง ๆ นะคะท่าน มันสรรหาให้เราได้ทุกอย่าง"
"ใช่ อยากได้อะไรก็ได้ อยากซื้ออะไรก็ได้ มันวิเศษมากเลยแหละ ถ้าหนูอยากรู้อะไร
เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟังอีก เล่ายาว ๆ ไปเลย แต่ตอนนี้ ฉันขอต่อเลยนะจ๊ะ"
"ค่ะท่าน"
16.30 น. ณ ชั้นใต้ดินโซนเอ มหาเวหน
"ทำไมข่าวมันเป็นแบบนี้ล่ะ ใส่ร้ายกันชัด ๆ" ชายชาญบ่นเรื่องที่กวินถูกใส่ร้าย
"เป็นห่วงเขาเหรอ" จักรพรรดิถามด้วยความสงสัย
"ไม่หรอกครับ แต่ผมคิดว่ามันไม่ยุติธรรม"
"พี่มีเรื่องจะถาม"
"เรื่องอะไรครับ"
"ไหน ๆ พี่ต้องเดินมาหาเราอยู่แล้ว อยู่ด้วยกันทั้งวัน งั้นเรามาย้ายไปอยู่ห้องเดียวกันเถอะ"
"จะดีเหรอครับ"
"ทุกวันนี้มันก็เป็นแบบนั้นอยู่แล้วนะ แค่ไม่ได้นอนด้วยกัน"
"เออ ครับ"
"ถ้านายตกลง เดี๋ยวพี่แจ้งพี่ภันดรเอง"
"เออ ก็ได้ครับ"
19.00 น.
จักรพันธ์ และศรีจิตราต้องออกงานด้วยกัน ณ โรงแรมโดโรธี
จักรภพกับจินตหราก็ไปด้วยในฐานะบอดี้การ์ดและเลขาฯ
นักข่าวดักรอสัมภาษณ์ศรีจิตรา จักรพันธ์กับจินตหราเลยเดินเข้างานไปก่อน
ส่วนจักรภพเป็นบอดี้การ์ดให้ศรีจิตรา
คืนนี้ศรีจิตรามาในชุดราตรีที่งดงามมาก จนนักข่าวต้องขอถ่ายรูปและขอสัมภาษณ์ด้วย
"รู้สึกอย่างไรบ้างคะที่นายกกวินโดนกล่าวหาว่าดูถูกเพศหญิงและละเมิดสิทธิเด็ก"
"คิดว่าไม่น่าใช่นะคะ การ์ตูนเจียวโกะ นายกกวินช่วยวาดแค่ตัวจีโน่ค่ะ
ส่วนเรื่องเด็ก นายกแค่แนะนำว่าไม่ควรเที่ยวกลางคืนค่ะ ขอบคุณค่ะ"
คนที่ดูถ่ายทอดสดใน internet ด้วยนั้นคือเจ้าหน้าที่กองประกวดมิสโสฬสหรือนางสาวโสฬส
"คุณศรีจิตราเนี่ย ควรจะได้ตำแหน่งมิสโสฬสนะ เพราะมีความพร้อมทุกเรื่องเลย"
"คุณศรีคงไม่เข้าประกวดหรอกค่ะ เธอคือสะใภ้ใหญ่ของวิลล่าพาเลซนะคะ ตำแหน่งใหญ่กว่ามิสโสฬสอีก"
"อยากได้เธอมางานประกวดของเราจังเลย"
"แล้วแต่แม่โอล่ะกัน"
แม่โอหมายถึงโอฮาร่า เจ้าของเวทีมิสโสฬส
ตอนนี้ทางเจ้าหน้าที่ได้ทำการประชาสัมพันธ์ไปจนทั่วแล้ว
ดาริกา มิ่งกมล สุคนธา คือสามสาวเพื่อนซี้ที่กำลังตกงาน
"หรือพวกเราจะไปประกวดมิสโสฬสกันดีไหม" สุคนธาทักขึ้น แต่ดาริกากับมิ่งกมลยังเงียบอยู่
"น่าสนใจดีน้า รางวัลก็เยอะด้วย แล้วอาจจะได้เป็นดาราดังอีก" สุคนธายังพูดต่อ
"ฉันไม่มั่นใจหรอก" มิ่งกมลกล่าว
"ถ้าสวยอย่างเธอแล้วไม่มั่นใจ แล้วฉันจะทำยังไงล่ะ" สุคนธาเอ่ยขึ้น
"แล้วดาล่ะ ไม่สนใจเหรอ" สุคนธาหันมาถามดาริกา
"ฉันก็ไม่แน่ใจนะว่าจะทำได้มั้ย" ดาริกาตอบด้วยความกังวล
"เขามีฝึกโน่นนี่นั่นให้ ไม่ต้องห่วงหรอก เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เราไปสมัครกันทั้ง 3 คนนี่แหละ" สุคนธาแนะนำ
20.30 น. ณ โรงแรมมอนติคาโล
นายพลชวนกำลังกินดื่มกับนาภรพีอยู่ที่บาร์ฮารูรัปปา
"ฉันถูกใจหนูมากนะ ฉันไม่เคยมีความสุขแบบนี้มานานแล้ว"
"ขอบคุณท่านเช่นกันค่ะ"
"ตอนนี้หนูพักที่ไหนล่ะ"
"อพาทเม้นเซอรองโซซิโมนค่ะ"
"เอาเป็นว่าคืนนี้กลับกับฉันนะ แล้วค่อยให้ทหารรับใช้ไปเก็บของวันหลัง"
"จะดีเหรอคะท่าน"
"ดีมากเลยล่ะ ดีกว่าน้ไม่มีอีกแล้ว" พูดจบนายพลชวนก็ดึงนาถรพีเข้าไปกอดและจูบ
นาถรพีไม่เคยคิดเลยว่าการจะเข้าถึงนายพลชวน จะง่ายดายเช่นนี้
วิมานมายา โดย ศักดา ตอนที่ 30 ความเคลื่อนไหววันที่ 4 เริ่ม 16.00 น.
16.00 น.
ทีวีช่องเจเจวีสัมภาษณ์ ส.ว.อีกคนหนึ่งคือศาสตราจารย์ ดร.ประมวล
"นายกกวินละเมิดสิทธิเด็กเหรอคะ"
"ใช่ครับ"
"เออ ตอนไหนคะ"
"นายกกวินเคยให้สัมภาษณ์ว่าเด็ก ๆ ไม่ควรเที่ยวกลางคืน
มันคือการละเมิดสิทธิเด็กขั้นรุนแรงเลยนะครับ พวก ส.ว. ไม่มีใครรับได้"
"ค่ะ"
"เพราะฉะนั้นคือนายกของเรา นอกจากจะดูถูกเพศหญิงแล้ว
ยังละเมิดสิทธิเด็กด้วย จริง ๆ แล้วผู้หญิงกับเด็ก สังคมของเราควรจะดูแลเขา
แต่นายกกลับมากระทำย่ำยีจนพวก ส.ว. และ ส.ส. ทั้งหมดรับไม่ได้
ช่วงอภิปรายไม่ไว้วางใจ พวกเราต้องคิดให้จงหนักว่าควรสนับสนุนนายกคนนี้ต่อไปไหม"
นี่ก็คืออีกคนหนึ่งที่นายพลเฉินทุ่มเงินให้
นายพลชวนนอนดูข่าวนี้กับนาถรพี
"ไอ้เฉินเอาอีกแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า"
"นายพลเฉินสั่งคนพวกนี้ได้ด้วยเหรอคะ"
"ได้สิ แค่เอาเงินยัดก็พอ มันง่ายมาก ๆ คนพวกนี้พร้อมที่จะขายศักดิ์ศรีของตัวเอง
หรืออีกอย่าง ไอ้พวกนี้อาจไม่เคยมีศักดิ์ศรีมาก่อนเลยก็ได้"
"เงินและอำนาจนี่ มันดีจริง ๆ นะคะท่าน มันสรรหาให้เราได้ทุกอย่าง"
"ใช่ อยากได้อะไรก็ได้ อยากซื้ออะไรก็ได้ มันวิเศษมากเลยแหละ ถ้าหนูอยากรู้อะไร
เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟังอีก เล่ายาว ๆ ไปเลย แต่ตอนนี้ ฉันขอต่อเลยนะจ๊ะ"
"ค่ะท่าน"
16.30 น. ณ ชั้นใต้ดินโซนเอ มหาเวหน
"ทำไมข่าวมันเป็นแบบนี้ล่ะ ใส่ร้ายกันชัด ๆ" ชายชาญบ่นเรื่องที่กวินถูกใส่ร้าย
"เป็นห่วงเขาเหรอ" จักรพรรดิถามด้วยความสงสัย
"ไม่หรอกครับ แต่ผมคิดว่ามันไม่ยุติธรรม"
"พี่มีเรื่องจะถาม"
"เรื่องอะไรครับ"
"ไหน ๆ พี่ต้องเดินมาหาเราอยู่แล้ว อยู่ด้วยกันทั้งวัน งั้นเรามาย้ายไปอยู่ห้องเดียวกันเถอะ"
"จะดีเหรอครับ"
"ทุกวันนี้มันก็เป็นแบบนั้นอยู่แล้วนะ แค่ไม่ได้นอนด้วยกัน"
"เออ ครับ"
"ถ้านายตกลง เดี๋ยวพี่แจ้งพี่ภันดรเอง"
"เออ ก็ได้ครับ"
19.00 น.
จักรพันธ์ และศรีจิตราต้องออกงานด้วยกัน ณ โรงแรมโดโรธี
จักรภพกับจินตหราก็ไปด้วยในฐานะบอดี้การ์ดและเลขาฯ
นักข่าวดักรอสัมภาษณ์ศรีจิตรา จักรพันธ์กับจินตหราเลยเดินเข้างานไปก่อน
ส่วนจักรภพเป็นบอดี้การ์ดให้ศรีจิตรา
คืนนี้ศรีจิตรามาในชุดราตรีที่งดงามมาก จนนักข่าวต้องขอถ่ายรูปและขอสัมภาษณ์ด้วย
"รู้สึกอย่างไรบ้างคะที่นายกกวินโดนกล่าวหาว่าดูถูกเพศหญิงและละเมิดสิทธิเด็ก"
"คิดว่าไม่น่าใช่นะคะ การ์ตูนเจียวโกะ นายกกวินช่วยวาดแค่ตัวจีโน่ค่ะ
ส่วนเรื่องเด็ก นายกแค่แนะนำว่าไม่ควรเที่ยวกลางคืนค่ะ ขอบคุณค่ะ"
คนที่ดูถ่ายทอดสดใน internet ด้วยนั้นคือเจ้าหน้าที่กองประกวดมิสโสฬสหรือนางสาวโสฬส
"คุณศรีจิตราเนี่ย ควรจะได้ตำแหน่งมิสโสฬสนะ เพราะมีความพร้อมทุกเรื่องเลย"
"คุณศรีคงไม่เข้าประกวดหรอกค่ะ เธอคือสะใภ้ใหญ่ของวิลล่าพาเลซนะคะ ตำแหน่งใหญ่กว่ามิสโสฬสอีก"
"อยากได้เธอมางานประกวดของเราจังเลย"
"แล้วแต่แม่โอล่ะกัน"
แม่โอหมายถึงโอฮาร่า เจ้าของเวทีมิสโสฬส
ตอนนี้ทางเจ้าหน้าที่ได้ทำการประชาสัมพันธ์ไปจนทั่วแล้ว
ดาริกา มิ่งกมล สุคนธา คือสามสาวเพื่อนซี้ที่กำลังตกงาน
"หรือพวกเราจะไปประกวดมิสโสฬสกันดีไหม" สุคนธาทักขึ้น แต่ดาริกากับมิ่งกมลยังเงียบอยู่
"น่าสนใจดีน้า รางวัลก็เยอะด้วย แล้วอาจจะได้เป็นดาราดังอีก" สุคนธายังพูดต่อ
"ฉันไม่มั่นใจหรอก" มิ่งกมลกล่าว
"ถ้าสวยอย่างเธอแล้วไม่มั่นใจ แล้วฉันจะทำยังไงล่ะ" สุคนธาเอ่ยขึ้น
"แล้วดาล่ะ ไม่สนใจเหรอ" สุคนธาหันมาถามดาริกา
"ฉันก็ไม่แน่ใจนะว่าจะทำได้มั้ย" ดาริกาตอบด้วยความกังวล
"เขามีฝึกโน่นนี่นั่นให้ ไม่ต้องห่วงหรอก เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เราไปสมัครกันทั้ง 3 คนนี่แหละ" สุคนธาแนะนำ
20.30 น. ณ โรงแรมมอนติคาโล
นายพลชวนกำลังกินดื่มกับนาภรพีอยู่ที่บาร์ฮารูรัปปา
"ฉันถูกใจหนูมากนะ ฉันไม่เคยมีความสุขแบบนี้มานานแล้ว"
"ขอบคุณท่านเช่นกันค่ะ"
"ตอนนี้หนูพักที่ไหนล่ะ"
"อพาทเม้นเซอรองโซซิโมนค่ะ"
"เอาเป็นว่าคืนนี้กลับกับฉันนะ แล้วค่อยให้ทหารรับใช้ไปเก็บของวันหลัง"
"จะดีเหรอคะท่าน"
"ดีมากเลยล่ะ ดีกว่าน้ไม่มีอีกแล้ว" พูดจบนายพลชวนก็ดึงนาถรพีเข้าไปกอดและจูบ
นาถรพีไม่เคยคิดเลยว่าการจะเข้าถึงนายพลชวน จะง่ายดายเช่นนี้