พุทธพจน์สูงสุด แต่เวลาฟังสำนักพุทธวจนะ มีอาการอึดอัด ไม่คลายจากความยึดมั่นในตัวตน

พระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบก็ยกเอาคำสอนของพระพุทธเจ้ามาสอน มาขยายความ อย่างสอดคล้อง ไม่ขัดกับพระไตรปิฎกเมื่อเทียบเคียงธรรมวินัย ........ ส่วนที่ขัดยกไว้

เคยอ่านพบในพระไตรปิฏก  ที่พระสารีบุตร สนทนาธรรมกับ หญิงคนหนี่ง (ตอนนั้นยังไม่บวช)  ญ คนนี้ เป็นคนมีความรู้มาก เรื่องอะไร ต่อมิอะไร เธอรู้หมด พระสารีบุตร ถามเธอว่า  " อะไรคือความเป

พุทธวจนะ หนึ่ง พระพุทธเจ้าตอบคำถาม ฆราวาสฯ จะทรงสรุปธรรมะที่ตรัสสอนไว้มากมาย สั้นๆ แก่ พวกเขาที่ยังนอนกอดบุตรภรรยา ได้หรือไม่ 😇 ตรัสว่า สิ่งทั้งปวง ไม่ควรยึดมั่น ( สัพเพ ธัมมา นาลัง อภินิเวสายะ) สมั

แม้จะยังไม่คลายได้ทั้งหมด เป็นแค่เพียงความคิดที่ยึดมั่นส่วนหนึ่งเท่านั้น เช่น คลายจากความตระหนี่ของเราเอง และได้รู้สึกว่าใจตน ผ่องใส ขึ้นเมื่อคลายได้ อาการเช่นนี้ ในพระธรรม กล่าวว่าอย่างไรบ้าง

การศึกษาธรรมนั้นต้องควบคู่กันทั้ง ปริยัติและปฏิบัติ   แต่การเกิด ภาวนามยปัญญา กล่าวถึง มรรคผล นิพพาน นั้นเกิดจากการฝึกปฏิบัติเป็นส่วนมากในโพธิปักขิยธรรม 37 ประการ       

คนสมัยนี้ชอบหลักฐานเชิงประจักษ์ ชอบสิ่งที่เห็นกันตรงๆ ไม่เห็นด้วยตัวเองไม่เชื่อ คนสอนศาสนาพุทธควรปรับตัวให้เข้ากับยุคสมัย สอนให้แทงใจคนฟัง การสอนเรื่องเวียนว่ายตายเกิดไม่ต่างอะไรจากการสอนเรื่องนรกสวรร

่

พระสูตรที่เป็นพุทธพจน์ในพระไตรปิฎก ที่ท่านชอบประทับจิต และนำมาฝึกจิตตนได้ในชีวิต คือพระสูตรใด