ผมอ่ะชอบคาดหวังมันทุกอย่าง ไม่ว่าจะเรื่องเเฟนกับผมหรือเรื่องอานาคตเราจะทำได้ดีไม เเต่ชอบมีความรู้สึกสิ้นหวังบวกท้อบางทีผมคิดว่าผมเหนื่อยเกินไปหรือเปล่าเเต่คงไม่ใช่ครับ บางทีความรู้ผิดหวังมันเข้ามาเเบบเราต้องการให้คนรักเป็นในเเบบที่เราต้องการบ้างเพราะที่ผ่านมาเราพยามอย่างมากบางทีเราเหนื่อยเเค่กอดก็ไม่ได้ เเต่บอกก่อนเรายังไม่ได้อยู้ด้วยกันเเต่ผมจะเป็นฝ้ายไปหาเขาที่บ้านนานๆทีเดือนสองเดือนบ้างไปนอนบ้านเขาพ่อเเม่เขาก็เอ็นดูผมนะเเต่เราทำไรเเบบคู่รักปกติไม่ได้เขาบอกว่าไม่ใช่ว่าเราทำเหมือนคนอื่นไม่ได้เเต่มันสิ่งที่บ้านเขาถือที่ผ่านมาผมก็ยอมไม่ทำไรเเบบคู่รักเลย เพราะว่า
รักเขามากถ้าเราทำอะไรไป เขาไม่เลือกเราเเละกำลังจาได้เเต่งงานเเต่ผมยังคงหาเงินมาทำสิ่งที่ถูกต้องฝ้ายเขาช่วยทำเเต่ถ้าผมหาไม่ได้ยื่นเวลาออกไปผมเองอยากใช้ชีวิตกับเเฟน ทุกคนเขาผ่านไรง่ายยยๆเเต่พอที่ผมยุ่งยากไปหมดจนผมเองผิดหวังผมเองก็ไม่รู้จะได้เเต่งกันไมเเต่ความรู้สึกไปก่อนเเล้ว
ทำไงให้เลิกคาดหวังกับใครสักคน
รักเขามากถ้าเราทำอะไรไป เขาไม่เลือกเราเเละกำลังจาได้เเต่งงานเเต่ผมยังคงหาเงินมาทำสิ่งที่ถูกต้องฝ้ายเขาช่วยทำเเต่ถ้าผมหาไม่ได้ยื่นเวลาออกไปผมเองอยากใช้ชีวิตกับเเฟน ทุกคนเขาผ่านไรง่ายยยๆเเต่พอที่ผมยุ่งยากไปหมดจนผมเองผิดหวังผมเองก็ไม่รู้จะได้เเต่งกันไมเเต่ความรู้สึกไปก่อนเเล้ว