สวัสดีครับ ผมมีลูก 1คน ครับ ตอนนี้ลูกผมอายุ 1ปี2 เดือนครับวัยกำลังน่ารักเลยครับ เรื่องมีอยู่ว่า ตั้งแต่แฟนผมตั้งท้องผมก็ไม่เคยมี SEX กับแฟนอีกเลย
จนถึงตอนนี้ครับ แฟนผมปฎิเสธผมทุกครั้งที่ผมต้องการ ผมเข้าใจว่าเธอคงเหนื่อยจากการเลี้ยงลูก ผมพยายามเข้าใจ เลยไม่อยากจะเซาซี้เทอมาก ในใจผมรู้สึกน้อยใจมากๆครับที่เทอไม่สนใจผมเลย บางคืนผมต้องนอนแยกห้องกับแฟน จริงๆผมไม่อยากแยกห้องนะ แต่แฟนผม เขาขอให้ผมนอนอีกห้อง ผมถามเหตุผลว่าทำไมถึงปฎิเสธผมตลอด ผมทำผิดอะไรรึเปล่า เธอบอกว่าไม่มีอารม ไม่มีความต้องการ ผมบอกแฟนว่าไปปรึกษาหมอกันไหม อาจเป็นภาวะหลังคลอด เทอนิ่งเฉยๆไป ตอนนี้ผมรู้สึกเหงามากครับ ผมเหมือนเป็นรูมเมทกับแฟน เริ่มห่างกันทุกวัน เทอไม่สนใจผมเลยครับ ผมจะกลับบ้านกี่โมง ไปไหน เทอไม่สนใจหรือถามไถ่ผมเลย ผมกลับถึงบ้านช่วยดูแลลูก เพราะอยากแบ่งเบาเพราะเทอเหนื่อย เลิกงานแฟนต้องกลับมาเลี้ยงลูกต่อ เอาจริงๆผมแค่อยากให้เธอเข้าใจผมบ้าง สนใจผมบ้าง เอาใจผมบ้าง ผมเหงา ผมไม่รู้ว่าผมขอมากไปไหม ผมควรทำยังไงดีครับให้แฟนเข้าใจ
แฟนมีลูก เปลี่ยนไปครับ
จนถึงตอนนี้ครับ แฟนผมปฎิเสธผมทุกครั้งที่ผมต้องการ ผมเข้าใจว่าเธอคงเหนื่อยจากการเลี้ยงลูก ผมพยายามเข้าใจ เลยไม่อยากจะเซาซี้เทอมาก ในใจผมรู้สึกน้อยใจมากๆครับที่เทอไม่สนใจผมเลย บางคืนผมต้องนอนแยกห้องกับแฟน จริงๆผมไม่อยากแยกห้องนะ แต่แฟนผม เขาขอให้ผมนอนอีกห้อง ผมถามเหตุผลว่าทำไมถึงปฎิเสธผมตลอด ผมทำผิดอะไรรึเปล่า เธอบอกว่าไม่มีอารม ไม่มีความต้องการ ผมบอกแฟนว่าไปปรึกษาหมอกันไหม อาจเป็นภาวะหลังคลอด เทอนิ่งเฉยๆไป ตอนนี้ผมรู้สึกเหงามากครับ ผมเหมือนเป็นรูมเมทกับแฟน เริ่มห่างกันทุกวัน เทอไม่สนใจผมเลยครับ ผมจะกลับบ้านกี่โมง ไปไหน เทอไม่สนใจหรือถามไถ่ผมเลย ผมกลับถึงบ้านช่วยดูแลลูก เพราะอยากแบ่งเบาเพราะเทอเหนื่อย เลิกงานแฟนต้องกลับมาเลี้ยงลูกต่อ เอาจริงๆผมแค่อยากให้เธอเข้าใจผมบ้าง สนใจผมบ้าง เอาใจผมบ้าง ผมเหงา ผมไม่รู้ว่าผมขอมากไปไหม ผมควรทำยังไงดีครับให้แฟนเข้าใจ